یادمان رفته است «زن» هستیم!
ما زن‌ها قرار است «بک گراند» خوبی باشیم برای کارهای خارق العاده
ما زن‌ها زیر ساخت هستیم برای خیلی از کارهای بزرگ، هرچند خودمان کارهای بزرگ نکنیم!
این روزها که ما می‌دویم برای اثبات خودمان، یادمان رفته است خیلی چیزها را...
یادمان رفته است که زنیم!
که کارهایی که ما باید انجام دهیم هیچ مردی نمی‌تواند انجام بدهد.
ما دخترهای امروزی مدام از مادرهایمان شنیده‌ایم که درس بخوان تا استقلال داشته باشی، که مفید باشی، که مثل ما عمرت تلف نشود.
ما سرمان پر است از الگوهای مردانه!
حتی خود من...
شهید چمران، شهید همت، استاد رحیم پور ازغدی و ... خیلی دیگرانی که مرد بودنشان را زیبا نشان داده‌اند و من حالا می‌خواهم کاری کنم که شبیهشان شوم و هی نمی‌شود و من مدام با خودم فکر می‌کنم من چقدر بی‌عرضه‌ام...
اما...
ما زن‌ها خیلی بزرگتر از مردهاییم!
ما نسل بشر را حفظ می‌کنیم، ما انسانی ضعیف را به توانایی می‌رسانیم، ما عشق به خوبی‌ها را به انسان‌های تحت تربیتمان یاد می‌دهیم، ما انسان را تربیت می‌کنیم!
ما با ریزترین کارهایمان زمینه ساز جامعه‌ای موفق می‌شویم؛ با غذای سالم درست کردن...
با این کار تکراری که شاید اصلاً به چشم نیاید اما با انجام ندادنش هزاران مریضی مختلف با خوردن غذاهای آماده و فست فودی و رستورانی که هیچ مسئولیتی و ضمانتی برای سلامتیشان وجود ندارد دامن جامعه را می‌گیرد و حتی می‌تواند جامعه‌ای فلج کند.
ما با آرامش دادن به همسرمان او را برای انجام بزرگ‌ترین کارها یاری می‌کنیم، آرامشی که اگر نباشد هیچ مردی نمی‌تواند به قله‌های کمال برسد.
ما با حجابمان پایه‌های زندگی خانوادمان را محکم می‌کنیم و خیلی‌ها را کمک می‌کنیم در آرام بودن و تلاش کردن نه خیال، فکر و هزاران هیجان مخرب...
ما می‌توانیم نسلی را تربیت کنیم که بزرگ‌ترین کارها را بکند...
ما زن‌ها خیلی کارهای بزرگ زنانه داریم و خیلی غافلیم...
ما قدر خودمان را نمی‌دانیم...
با اینکه هیچ وقت کار خانه را دوست نداشته‌ام
با اینکه همیشه بچه را مانع رسیدن به اهداف بلندم می‌دانسته‌ام!
با اینکه می‌خواستم عمرم تلف نشود
امروز...
ما زن‌ها با قدر دانستن کارهایمان و نشان دادن اهمیت آن به دیگران می‌توانیم رسالتمان را انجام دهیم؛ رسالت ما «بک گراند»خوبی بودن است؛ اگر هم کار خارق العاده‌ای انجام دهیم که من خودم می‌خواهم انجام دهم، اگر «بک گراند» بودنم نباشد به هیچ نمی‌ارزد.
