به گزارش شیرازه به نقل از فارس وی با اشاره به انواع محیط‌های اختلافات داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی خاطرنشان کرد: ایران هم در سطوح داخلی سوریه و هم در سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی قدرتی متنفذ و تأثیرگذار است؛ به‌عنوان مثال، ایران می‌تواند نظر روسیه را به‌سمت‌و‌سویی خلاف وضع موجود یا حفظ وضع موجود بکشاند.

شفیعی گفت:‌ جمهوری اسلامی ایران قادر  است در صحنه عملیات و عرصه میدانی، وضعیت را به‌گونه‌ای دیگر تغییر دهد و به همین دلیل، دعوت نکردن از چنین بازیگری یک خطای استراتژیک است.

وی اظهار کرد:‌ ممکن است پس‌گرفتن دعوت از ایران برای شرکت در ژنو ۲ چنان به سرخوردگی ایران منجر شود که سبب در پیش گرفتن رفتاری قوی‌تر از گذشته برای حفظ وضع موجود در سوریه بیانجامد.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت:‌ لذا قاعدتاً صرف‌نظر از این که از ایران دعوت شد یا نه آن چه که باید صورت می‌گرفت، اصل دعوت از ایران به اتکای نفوذ و تأثیرگذاری بود، که در سوریه دارد.

وی افزود: دعوت اولیه دبیرکل سازمان ملل متحد از جمهوری اسلامی ایران متأ‌ثر از واقعیت مزبور بود، البته تلاش امریکایی‌ها هم بر این قرار داشت که ایران با پذیرش مفاد بیانیه ژنو ۱ وارد این مذاکرات شود.

شفیعی در این باره گفت: پذیرش مفاد ژنو ۱ به این معنا بود که ایران بپذیرد که بشار در رأس قدرت نباشد یا دست‌کم دولت مرکزی به‌شدت تضعیف شود که هیچ‌کدام این‌ها نمی‌توانست مورد موافقت ایران قرار گیرد.

وی تصریح کرد: ژنو ۱ در زمانی منعقد شد که وضعیت نظامی به زیان دولت سوریه بود، یعنی در میدان جنگ، کفه به سود بشار نبود و امریکایی‌ها و متحدان تروریست آن‌ها در این فضا متن بیانیه ژنو ۱ را تنظیم کردند.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت:‌ بدیهی است که نه تنها جمهوری اسلامی ایران، بلکه روسیه و سوریه هم نمی‌توانند مفادی را که یک طرف بازی به‌طور خودسرانه تنظیم و دیکته کرده است، بپذیرند.

وی خاطرنشان کرد:‌ اگر ایران در ژنو ۲ شرکت می‌کرد، یک تکیه‌گاه محکم برای سوریه بود و اگر موازنه و معادله را به سود دولت قانونی سوریه برهم نمی‌زد، دست‌کم متعادل می‌کرد و این چیزی نبود که امریکایی‌ها می‌خواستند، لذا تلاش کردند از طریق دبیرکل سازمان ملل از ورود ایران به اجلاس جلوگیری کنند.

شفیعی با تأکید مجدد بر اینکه جمهوری اسلامی ایران به اتکای قدرت خویش باید در ژنو ۲ حاضر و به اتکای نفوذش باید از سوی برگزارکنندکان دعوت می‌شد، گفت: دعوتی که از ایران به‌عمل آمد، مصلحتی بود و دو عامل در روند آن تأثیر داشت؛ یکی قدرت ایران و دوم پافشاری که امریکایی‌ها در مورد لزوم پذیرش مفاد  ژنو ۱ داشتند که ایران به آن تن نمی‌داد، پس دعوتی نیم‌بند از کشورمان صورت گرفت.

وی اضافه کرد: از آنجا که حامیان معارضان‌ مطمئن بودند حضور ایران در ژنو ۲ می‌تواند وضعیت را به‌گونه‌ای دیگر و به زیان آن‌ها رقم بزند، با فشار به بان کی مون او را به بازپس‌گیری دعوت خود وادار کردند.

عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در ‌مورد تفاوت فرجام ژنو ۲ در صورت شرکت ایران گفت:‌ ایران، خواهان حل مسالمت‌آمیز اختلافات در سوریه و تعیین سرنوشت مردم سوریه به‌دست خود آنان است که این خواسته‌ای منطقی و معقول است.

وی تصریح کرد:‌ ایران مخالف این است که از خارج از سوریه، دستوراتی برای سرنوشت سیاسی این کشور صادر شود و این موضع ایران با شرکت یا عدم شرکت در ژنو ۲ تغییر نمی‌کرد و نمی‌کند، بنابراین تنها لطفی که حضور کشورمان در این اجلاس می‌توانست داشته باشد، افزایش احتمالی میزان انعطاف نمایندگان دولت سوریه در برابر مخالفان بود.

شفیعی گفت:‌ جمهوری اسلامی ایران صرفاً می‌تواند زمینه‌ها را برای تصمیم‌گیری مردم سوریه فراهم کند.

نماینده مردم ممسنی در مجلس شورای اسلامی در پایان بیان کرد:‌ اگر جمهوری اسلامی ایران در اجلاس ژنو ۲ حضور می‌یافت، نتایج مثبت‌تر و جدی‌تری می‌توانست از آن به‌دست آید، اما اکنون ژنو ۲ بدون حضور ایران، به‌مثابه‌ نوزادی است که مرده به‌دنیا می‌آید و در عرصه عمل، جنبه اجرایی نمی‌یابد.