ذبح «چ» ابراهيم به پاي نورچشمي‌ها/ چرا دولت اعتدال يك چمران صلح‌طلب را هم تحمل نكرد؟
وقتی او برگشت و گفت كه «چمران مرد صلح است اما نه به هر قیمت» بايد پيش‌بيني چنين روزي را مي‌كرد.
از
همان زماني كه ابراهيم حاتمي‌كيا بعد از تلاش شبه‌روشنفكران براي مصادره‌ي
«چ» به اين بهانه كه چمرانِ حاتمي‌كيا مرد صلح است، برگشت و گفت كه «چمران
مرد صلح است اما نه به هر قیمت» بايد پيش‌بيني چنين روزي را مي‌كرد. چمران
حاتمي‌كيا طرفدار صلح است اما در نهايت تفنگ به دست مي‌گيرد و جلوي دشمن
مي‌ايستد. او بايد حواسش به اين مي‌بود كه اثر درخشان او قرار است در دولتي
مورد ارزيابي قرار گيرد كه «دولت صلح است به هر قيمت» و طبعا اين طعنه‌ي
او بعدها برايش گران تمام خواهد شد. دولت طرفدار صلح و ارامشي كه طرفدارانش
سعي مي‌كردند «چ» را فيلم خود نشان دهند، اما معلوم نشد چرا حاضر نشدند
حتي جايزه رياست‌جمهوري را به آن بدهند.
به گزارش شیرازه به نقل از رجانیوز؛ اگر حتي از اين بگذريم. بعدتر، وقتي
«ابراهيم» طعنه‌اي نثار فيلم‌هاي تاريخي اين سال‌ها كرد و به بهانه‌ي توضيح
سكانس تاريخي و درخشان سقوط هليكوپتر «چ» گفت كه «میتوانستم اسکار
گرفته‌ای را برای طراحی این صحنه بیاورم اما بر نیروی جوانان مملکتم حساب
کردم و جوابم را هم گرفتم.» بايد حواسش مي‌بود كه دبير جشنواره، مدير
اجرايي يكي از همين فيلم‌هاست و اين حرف‌ها تبعات بدي برايش خواهد داشت. او
اگر مي‌خواست اينطور ناجوانمردانه فيلم درخشان‌ش ذبح نشود بايد حواسش
مي‌بود به فيلم دبير جشنواره و همچنين «رستاخيز»ي كه در اعتراض به دولت
قبلي در جشنواره پيشين شركت نكرده بود و نورچشمي مديران سينمايي دولت
اعتدال بود اينچنين بي‌مهابا طعنه نزند.
****
او حتي بايد حواسش مي‌بود كه در سينماي
اين مملكت نبايد به جريان «سينماي سفارتي» حمله كند. حاتمي‌كيا از همان
زماني كه در پاسخ به بودجه‌ي دولتي فيلمش گفت كه «بودجه فیلم‌های مرا
جشنواره برلین و سفارت هلند نمی‌دهند اگر هم بدهند من نمی‌گیرم.» بايد
مي‌دانست كه سينماي اين مملكت پر از شبه‌روشنفكران غرب‌زده‌ايست كه روي
برلين و كن و اسكار و سفارت‌خانه‌هاي غربي تعصب دارند. حمله به بودجه‌هاي
سفارتي و جشنواره‌هاي غربي در اين سينما هزينه دارد و حاتمي‌كيا بايد حواسش
به اين هزينه‌ها مي‌بود؛ اگر مي‌خواست فيلمش اينطور ناديده گرفته نشود.
****
جز اين‌ها، حتي اگر از تاثير اين موارد
بر روي ذبح «چ» بگذريم. همان روزي كه ابراهيم حاتمي‌كيا براي حمايت از فيلم
مظلوم «شيار143» پا به ميدان گذاشت و انتقادات تندي را نثار مديران
جشنواره كرد معلوم بود انتهاي اين مسير به چنين اختتاميه مضحكي خواهد رسيد.
معلوم بود كه اين مديران با وجود ادعاي آزادانديشي تحمل اين انتقادات را
ندارند.
از همان لحظه‌اي كه گفت «این مسئله باید
آسیب‌شناسی شود که چرا هیات انتخاب جشنواره قصد پذیرش فیلم «شيار143» در
این جشنواره را نداشت. افرادی که این قصد را داشتند باید پاسخگو باشند.
می‌دانم که این عزیزان هر کدام تجربیات زیادی در زمینه سینما دارند اما
مسئول سینمای کشور و جشنواره باید پاسخ دهند که چه ترکیبی وجود دارد که این
اتفاق رخ می دهد؟ این موضوع برای من مسئله است که چه خوابی برای این
دوستان به وجود آمده است که نتوانستند شیار 143 را در جشنواره تحمل کنند و
کار باید به جایی برسد که برای حضور این فیلم در جشنواره به لابی کردن رو
بیاورند. واقعا نمی‌فهمم که این فیلم باید چگونه می‌بود تا شایسته حضور در
جشنواره تشخیص می‌دادند؟ کسانی که مخالف این مسئله بودند یا باید خواب بوده
باشند و یا زمانی که فیلم را تماشا می‌کردند در احوالات دیگری بوده‌اند.
اگر این افراد چنین انتخاب‌هایی دارند پس وای به حال سینمایی که داریم. قصد
توهین به کسی را ندارم اما حق دارم از فیلمی که درباره بچه های جنگ و
مادران شهدا ساخته شده است، دفاع کنم.» و بعد از يكي از اعضاي هيئت انتخاب
پاسخ كنايه‌اميزي گرفت كه «برای فیلم ایشان و همه یارانشان دریافت جوایز
آنی و آتی را آرزومندیم.»
****
اما «ابراهيم» هيچگاه اهميتي براي جوايز
جشنواره‌ها قائل نبوده است. او حرف‌ش را مي‌زند و فيلمش را مي‌سازد. براي
مردم. همين هم هست كه امروز با اختلاف فراوان محبوب‌ترين فيلمساز ايران در
ميان مردم است. در مورد اخير هم تشويق‌هاي ممتد و فرياد‌زدن نام حاتمي‌كيا
و چ در مركز همايش‌هاي برج ميلاد تهران، در اختتاميه جشنواره‌ي سي‌ودوم
فجر، نشان داد كه از نظر اهالي سينما و رسانه صاحب عنوان بهترين فيلم و
كارگردان جشنواره اخير كيست.
حالا تقديم شدن تمام جوايز اصلي جشنواره
توسط مسئولين برگزاري آن به يك فيلم تاريخي ضعيف و پرغلط كه توسط يك
كارگردان نورچشمي ساخته شده از ارزش‌هاي اثر درخشان حاتمي‌كيا كم نمي‌كند.
نديدن حاتمي‌كيا از ارزش جشنواره مي‌كاهد نه او. كساني كه بايد قدرت
فيلمسازي او را ببينند ديده‌اند و حرف‌ش را شنيده‌اند.
«چ»؛ چمران خمینی به روايت حاتمي‌كياست.
با تمام نظراتي كه پيرامون تصوير چمران مي‌توان داد اما ظاهرا همين هم به
مذاق خيلي‌ها خوش نيامده است. همين چمراني كه خيلي‌ها معتقدند يك چمران
زيادي صلح‌طلب است. ماجرا آنجايي جالب مي‌شود كه همين چمران ظاهرا صلح‌طلب
هم هم تحمل نمي‌شود و اينطور حقش ناديده گرفته مي‌شود. اين مهمترين نكته‌ي
ماجراست.
نظرات بینندگان
نظرات بینندگان
مرد هنر و ارزشها حاتمی کیا