به گزارش شیرازه به نقل از نسیم، بعد از گذشت 36 سال از استقرار نظام جمهوری اسلامی، حالا دولت یازدهم هم یک سهمیه به این مناطق محروم، در جمع مدیران کلان کشور اختصاص داده است. علی ربیعی معروف به "عباد" که از منطقه ای در جنوب شهر تهران به نام جوادیه برخاسته است، بعد از پیروزی حجت الاسلام المسلمین حسن روحانی در انتخابات خرداد سال گذشته به عنوان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از مجلس رای اعتماد گرفت تا سکان این وزارتخانه مهم و تاثیر گذار و در عین حال عریض و طویل را بر عهده بگیرد. وزارتخانه ای که در دولت قبل، از ادغام دو وزارتخانه تعاون و کار و امور اجتماعی شکل گرفته است.

وزیر جنوب شهری دولت روحانی پیش از انقلاب تکنسین کارخانه جنرال موتورز سابق یا همان ارج بود، و سابقه کارگری و یا حتی به قول خودش دستفروشی را هم دارد. بعد از پیروزی انقلاب و در سال های دفاع مقدس وی مدتها معاون پارلمانی وزیر اطلاعات بود، که با خروج اصلاح طلبان در سال 72 از این وزارتخانه، او هم آن جا را ترک کرد و به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در کنار رئیس جمهور فعلی یعنی حسن روحانی آمد. بعد از پیروزی سید محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری خرداد 76 ، وی مشاور اجتماعی رئیس جمهور شد. با آغاز ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد وی به کارهای دانشگاهی و پژوهشی روی آورد و در نهایت در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 مانند وزرای روحانی حضور فعالی در ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی داشت.

عباد دولت که لیسانس مدیریت دولتی خود را از دانشگاه تهران دریافت کرده است، بعد از طی مدارج عالی تحصیلی در رشته دکترای مدیریت استراتژیک از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد و تحقیقات و پژوهش های فراوانی را در خصوص رفاه اجتماعی انجام داد.

ربیعی چگونه وزیر شد؟

مرد امنیتی کابینه روحانی بعد از معرفی به مجلس به عنوان وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی، کار سختی برای کسب رای اعتماد از مجلس نداشت و شاید بیشتر مخالفت های نمایندگان در روز جلسه رای اعتماد تنها حول و حوش اداره سیاسی وزارت تعاون بود. یکی از سازمان هایی که خیلی نمایندگان را نگران کرده بود، شستا یا همان شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی بود که به زعم نمایندگان در دوران احمدی نژاد با حضور افراد پرحاشیه ای مانند مرتضوی بسیار سیاسی اداره می شد. اما ربیعی در دفاع از خود به نمایندگان صراحتا گفت که اجازه نمی دهد این سازمان به حیات خلوت سیاسیون تبدیل شود. رئیس جمهور هم در دفاع از وزیر خود وی را مدیر استراتژیک دولت دانست و برخاستن وی از بطن جامعه کارگری را بسیار مهم ارزیابی کرد.

در نهایت وزیر استراتژیک دولت تدبیر و امید با رای اعتماد نسبتا خوبی راهی خیابان آزادی شد و کار خود را با وعده بازگرداندن لبخند به جامعه کارگری آغاز کرد.

ربیعی و دیدگاهایش در خصوص اشتغال

ربیعی در شرایطی وزیر کار دولت یازدهم شد، که ایجاد اشتغال از شعارهای اصلی رئیس این دولت به شمار می رفت. ربیعی در نخستین گزارش خود بعد از به دست گرفتن سکان وزارت تعاون، با انتقاد از دولت احمدی نژاد اعلام کرد که در دولت وی تنها 600 هزار شغال ایجاد شده است. این در حالی است که رئیس دولت دهم در روزهای پایانی کارش مدعی شده بود که 7 میلیون شغل در طول 8 سال ریاست جمهوری وی ایجاد شده است.

همچنین وی با نقد جزئی تر آمار اشتغال گفت: «2 ساعت کار در هفته را شغل نمی دانم، حتی اگر سازمان جهانی کار آن را شغل تلقی کرده باشد. این آمارها باید با فرهنگ ما مطابقت داشته باشد.»

اما حسن طایی معاون اشتغال آفرینی دولت اخیرا در گفتگو با «نسیم» اعلام کرده که این طریق محاسبه شغل از اواخر دوران خاتمی از سوی سازمان جهانی کار ابلاغ شده است و مربوط به دولت احمدی نژاد نمی شود.

وی همچنین در همین گفتگو اعلام کرده که 2 ساعت کار در هفته، طبق اعلام سازمان جهانی کار شغل محسوب می شود و نمی توان در آن تشکیک ایجاد کرد.

وزیر جنوب شهری دولت همچنین در جای دیگری اعلام کرده که کار مفید در ادارات کشور نیم ساعت و در واحدهای صنعتی دو ساعت و نیم است! آقای وزیر همچنین در ادامه گفته که اگر همه واقعا هشت ساعت مفید کار کنند، ثروت فراوانی نصیب کشور می شود.

وضعیت جامعه کارگری هم در دوران ربیعی تغییر خاصی نکرد. بعد از شروع کار ربیعی در وزارت کار، کارگران در نامه ای به وی خواستار نگاه حمایتی وی به جامعه کارگری، و تغییر نگرش در قانون کار و تعیین مزد شدند. وزیر کار روحانی قول داد که علاوه بر موارد مطرح شده حق مسکن کارگران را هم پیگیری کند اما فعلا اقدامی در این خصوص انجام نداده است. اما شاید یکی از نکات مثبت ربیعی تعیین به موقع و مناسب دستمزد سال 93 بود که تقریبا رضایت کارگران را تا حدی جلب کرد.

وقتی ایده روحانی آقای وزیر را به دردسر می اندازد

یکی از مباحثی که در دوران وزارت ربیعی در 16 ماه اخیر مطرح شده بود، ماجرای نقل قول وی از سوی رئیس جمهور بود. ربیعی در این نقل قول اعلام کرده بود که روحانی برای ایجاد رغبت در جوانان برای حضور در برخی از مشاغل طرح شیک سازی مشاغل را مطرح کرده است. وی در توضیح این طرح جایگزینی کلمه کاپیتان به جای شوفر را مطرح کرده بود که بسیار مورد انتقاد کارشناسان قرار گرفت تا در نهایت آقای وزیر از موضع خود عقب نشینی کرد و گفت که این طرح در دستور کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی قرار ندارد.

ماجرای بسته سیاستی دولت برای اشتغال

ربیعی در یکی از دیرترین انتصاباتش بعد از گرفتن سکان وزارت کار، حسن طایی را معاون اشتغالزایی خود کرد تا وی نسخه کارآفرینی خود برای دولت را طراحی کند. طایی خبر از تدوین بسته سیاستی اشتغالزایی خود برای حل مشکل بیکاری در کشور داد، اما بعدها در گفتگو با «نسیم» اعلام کرد که بسته وی با گذشت یک سال به دلیل عدم تخصیص بودجه از سوی بانک مرکزی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی اجرایی نشده است. اجرایی نشدن این بسته که در ابتدا با سر و صدای زیادی مطرح شد و حتی برخی از مسئولین اجرای آن در سال جاری خبر می دادند، از مهم ترین نقاط ضعف مرد استراتژیک دولت روحانی به حساب می آید.

با توجه به آمار بالای بیکاران در کشور و شعار اصلی دولت در خصوص حل مشکل بیکاری، علی ربیعی به عنوان متولی اصلی اشتغالزایی در دولت تدبیر و امید، البته بنابر گزارشات رسمی تا به حال موفقیتی را به دست نیاورده است و در واقع باید گفت تمام اقدامات مثبت آقای وزیر در بخش های مختلف تحت تاثیر به نتیجه نرسیدن وظیفه اصلی وی قرار گرفته است.