نقوش انگشتری پیامبران و امامان چه بود؟
همه آیات و اذکاری که بر روی انگشتر پیامبران از حضرت نوح و سلیمان گرفته تا حضرت محمد(ص) و همچنین ائمه اطهار(ع) نقش بسته بود، در این گزارش آمده است.
به گزارش شیرازه به نقل از باشگاه خبرنگاران، استفاده از انگشتر در راست یکی از
نشانه های مؤمنان بوده و این رسم و عادت از زمان حضرت آدم(ع) تاکنون ادامه
داشته است. در باب پنجم کتاب «مکارم الاخلاق» همه احادیث و روایاتی که در
خصوص نقوش حک شده بر روی نگین انگشتر پیامبران و امامان وجود داشته، به طور
مفصل شرح داده شده است که در ادامه آن را می خوانیم:
امام
صادق(ع) فرمود: نقش روی نگین پیامبر(ص) «محمد رسول الله» بود و نقش روی
انگشتر امام علی(ع) «لله الملک» بود و نقش روی انگشتر امام باقر(ع) «العزة
لله» بود.
صفوان گفت: انگشتر امام صادق(ع)
را نزد ما آوردند که نقش روی آن این بود: «أَنْتَ ثِقَتِی فَاعْصِمْنِی
مِنْ خَلْقِکَ» تو تکیه‌گاه من هستی پس از خَلقت مرا نگاه دار.
ابراهیم
بن عبدالحمید مانند این روایت را نقل نمود که: انگشتر ابالحسن(ع) را نزد
ما آوردند و روی آن نوشته بود: «حسبی لله» و در پایین نوشته آن، شکل گُل و
در بالای آن، شکل هلال بود.
امام صادق(ع) فرمود: امام علی(ع) انگشتری از نقره داشت که روی آن نوشته بود: «نِعْمَ القَادِرُ اللهُ».
حسین
بن خالد گفت که به امام رضا(ع) عرضه داشتیم که: به ما گفته‌اند که نقش
انگشتر پیامبر(ص) محمد رسول الله بود؟ ایشان فرمود: درست گفته‌اند. سپس
گفت: آیا می‌دانی که نقش انگشتر آدم(ع) چه بود؟ گفتم: خیر! فرمود: نقش انگشتر آدم(ع) «لا اله الا الله، محمد رسول الله(ص)، علی ولی الله(ع)» بود.
سپس
فرمود: خدای عز و جل به نوح(ع) وحی کرد که زمانی که تو و همراهانت در کشتی
قرار گرفتید، هزار مرتبه لا اله الا الله بگو، سپس حاجتت را از من بخواه و
هنگامی که نوح(ع) در کشتی نشست و بادبان را برافراشت، باد به آن وزید و
هنگامی که کشتی در تلاطم افتاد و او کشتی را از غرق شدن ایمن ندانست، گفت:
می‌ترسم که قبل از هزار مرتبه گفتن لا اله الا الله کشتی غرق شود. پس دستور
خداوند را به طور خلاصه و با زبان سریانی گفت: «هو هو هو یا باری اتقن» پس
کشتی آرام شد و خدا آن را به سلامت رساند.
و نوح(ع) گفت: آن کلامی که باعث شد که من و همراهانم نجات یابیم، باید که آن را بر روی انگشترم منقش سازم تا از من جدا نگردد. حسین
بن خالد گفت: به امام رضا(ع) گفتم: تفسیر سخن نوح(ع) چیست؟ امام(ع) فرمود:
این سخن به زبان سریانی بود و تفسیرش به عربی این می‌شود: «هزار مرتبه لا
اله الا الله، خدایا کارم را اصلاح کن».
همچنین
امام(ع) فرمود: شش جمله، نقش انگشتر ابراهیم(ع) بود و آن‌ها را جبرئیل(ع)
در زمانی که او را در منجنیق گذاشته بودند، برای او آورد و سپس به او گفت:
ای ابراهیم(ع)! خداوند برایت سلام می‌فرستد و به تو می‌گوید: راحت باش که
دیگر مشکلی برای تو نیست، و به او دستور داد که انگشتر به انگشت نماید. پس
خداوند آتش را برای او سرد و سلامت گردانید، و آن شش جمله این بود: «الا
اله الا الله محمد رسول الله تَوَکَّلْتُ علی الله أَسْنَدْتُ ظَهْرِی
إِلَی اللهِ فَوَّضْتُ أَمْرِی إِلَی اللهِ لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ الا
بِاللهِ»؛ و این نقش انگشتر ابراهیم(ع) بود.
و
نقش انگشتری حضرت سلیمان(ع) این بود: «سُبْحَانَ مَنْ أَلْجَمَ الْجِنَّ
بِکَلِمَتِهِ» و نقش انگشتر موسی(ع) این بود که از تورات گرفته شده بود:
«اصْبِرْ تُؤْجَرْ اصْدُقْ تَنْجُ» و نقش انگشتری حضرت عیسی(ع) دوجمله بود
که از انجیل گرفته شده بود: «طُوبَی لِعَبْد ذُکِرَ اللهُ مِنْ أَجلِهِ وَ
الْوَیْلُ لِعَبْد نُسِیَ اللهُ مِن أَجلِهِ».
امام
رضا(ع) فرمود: نقش روی انگشتر پیامبر(ص) «محمد رسول الله» بود و نقش
انگشتر امام علی(ع) «لله الملک» و نقش انگشتر امام حسن(ع) «العزة الله» و نقش انگشتر امام حسین(ع) «ان الله بالغ أمره»، نقش انگشتر امام سجاد(ع) همانند نقش انگشتر پدر بزرگوارشان بود.
و
همچنین نقش انگشتر امام باقر(ع) نیز همانند جدشان، امام حسین(ع) بود و نقش
انگشتر امام صادق(ع) «الله ولیی و عصمتی من خلقه» و نقش انگشتر امام
کاظم(ع) «حسبی الله» و نقش انگشتر امام رضا(ع) «ما شاء الله لا قوة الا
بالله».
حسین بن خالد گفت: امام(ع) دستش
را به سمت من دراز کرد و فرمود: انگشتر من همانند انگشتر پدرم است و نقش
انگشتر امام جواد(ع) «حسبی الله حافظی» و نقش انگشتر امام هادی(ع) «الله
الملک» بود.
عبدالله بن سنان گفت: از امام
صادق(ع) پرسیدم: آیا کراهت دارد که انشان انگشتری که اسم الله روی آن باشد
در هنگام رفتن به بیت الخلاء و یا در حال جنب بودن به دست کند؟ ایشان
فرمود: نقش انگشتر پیامبر(ص) «محمد رسول الله» و نقش انگشتری امام علی(ع)
«لله الملک» و نقش انگشتری امام باقر(ع) «العزة لله» بود، انگشتر امام
علی(ع) از آهن چینی، سفید و صاف بود و بر روی آن جملات زیر در هفت سطر
نوشته شده بود، و در جنگ و در هنگام سختی‌ها به انگشت می‌کرد: آماده ساخته
ام برای هر هراسی «لا اله الله...» را و برای هر گرفتاری «لا حول و لا قوة
الا بالله» را و برای هر مصیبت وارده ای «حسبی الله» را و برای هر گناه
کوچک و بزرگی «استغفرالله...» را و برای هر همّ و غمی که رو کند «ما شاء
الله...» را و برای هر نعمت دوباره‌ای «الحمدالله».
اسماعیل
بن موسی گفت: انگشتر جدم امام باقر(ع) همه آن از نقره بود و نقش روی آن
«یا ثِقَتی قِنِی جَمیعِ خَلْقِکَ» بود و در ارث رسیدن، به پدرم پنجاه
دینار بیشتر از عبدالله بن جعفر رسید و پدرم آن را خرید.
امام علی(ع) فرمود: کسی که نقش انگشتر او این باشد: «ما شاء الله لا قوة الا بالله استغفر الله» ثواب بزرگی برای اوست.
امام
باقر(ع) فرمود: فردی که نقش روی انگشتر او آیه ای از کتاب خداوند باشد،
خدا او را می آمرزد، و دیدم که نقش انگشتر قاسم این بود: «وَ رَبَّکَ
فَکَبِّرْ» پروردگارت را بزرگ بشمار. (سوره مدثر، آیه 1)
انتهای پیام/
نظرات بینندگان
