2 عامل مهم بروز ديابت نوع 2 را بشناسیم
مسوول واحد مبارزه با بيماري هاي غيرواگير مركز بهداشت شهدای والفجر، در جمع 120 داوطلب سلامت این مرکز، کم تحرکی و مصرف غذاهای پرانرژی را به عنوان دو عامل مهم در بروز دیابت نوع دو، معرفی کرد.
به گزارش شیرازه، دکتر نگار میرزاد گفت: استعداد ژنتيكي در بروز ديابت نوع دو، بيش از ديابت نوع یک نقش دارد و بروز همزمان ديابت نوع دو در دوقلو هاي همسان، بين70 تا 90 درصد است.
او ادامه داد: افرادي كه يكي از والدين آن ها مبتلا به ديابت نوع دو است، در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به ديابت قرار دارند و چنانجه هر دو والد مبتلا به ديابت نوع دو باشد، خطر بيماري فرزندان به 40 درصد مي رسد.
دکتر میرزاد با بیان اینکه در بيشتر افراد مبتلا به ديابت نوع دو، سابقه خانوادگي وجود دارد، يعني يك يا چند نفر از بستگان درجه يك بيماران هم مبتلا به ديابت هستند، ادامه داد: اين بيماري چند ژني و چند عاملي است، زيرا علاوه بر استعداد ژنتيكي، عوامل محيطي مانند چاقي، تغذيه ن مناسب و نبود فعاليت بدني هم در بروز ديابت تاثير دارد.
مسوول واحد مبارزه با بيماري هاي غيرواگير چاقي را مهم ترين عامل محيطي در بروز ديابت نوع دو عنوان کرد و یادآور شد: از هر 10 مبتلا به ديابت نوع دو، معمولا هشت نفر چاق هستند و نياز به كاهش وزن دارند.
او هشدار داد: افزايش چربي در بدن باعث افزايش مقاومت به انسولين و بنابراين بالا رفتن قند خون مي شود، به همين دليل است كه ديابت نوع دو، در بيش از نيمي از موارد با ورزش و رژيم غذايي كه باعث كاهش وزن مي شود درمان مي شود.
دکتر میرزاد تاكيد كرد: چاقي، به ويژه چاقي شكمي يا مركزي در ديابت نوع دو بسيار شايع است؛ اندازه دور كمر بيش از 88 سانتي متر در بانوان و بيش از 102 سانتي متر در مردان تچمع چربي شكمي زياد محسوب مي شود.
این کارشناس سلامت با بیان اینکه افرادي كه نمايه توده بدني طبيعي دارند، اما شكم بزرگ دارند، يعني چاقي شكمي دارند، گفت: این افراد، بيشتر در معرض خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي عروقي و ديابت هستند.
او افزود: افراد چاق بايد بدانند حتي پنج تا 10 درصد كاهش وزن هم مي تواند سلامتي را بهبود بخشد.
دكتر ميرزاد يكي از عوامل مهم شيوع زياد ديابت در شهرهاي بزرگ و صنعتي را كم تحركي و مصرف غذاهاي پرانرژي و در نهايت چاقي عنوان کرد.
او ادامه داد: افرادي كه يكي از والدين آن ها مبتلا به ديابت نوع دو است، در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به ديابت قرار دارند و چنانجه هر دو والد مبتلا به ديابت نوع دو باشد، خطر بيماري فرزندان به 40 درصد مي رسد.
دکتر میرزاد با بیان اینکه در بيشتر افراد مبتلا به ديابت نوع دو، سابقه خانوادگي وجود دارد، يعني يك يا چند نفر از بستگان درجه يك بيماران هم مبتلا به ديابت هستند، ادامه داد: اين بيماري چند ژني و چند عاملي است، زيرا علاوه بر استعداد ژنتيكي، عوامل محيطي مانند چاقي، تغذيه ن مناسب و نبود فعاليت بدني هم در بروز ديابت تاثير دارد.
مسوول واحد مبارزه با بيماري هاي غيرواگير چاقي را مهم ترين عامل محيطي در بروز ديابت نوع دو عنوان کرد و یادآور شد: از هر 10 مبتلا به ديابت نوع دو، معمولا هشت نفر چاق هستند و نياز به كاهش وزن دارند.
او هشدار داد: افزايش چربي در بدن باعث افزايش مقاومت به انسولين و بنابراين بالا رفتن قند خون مي شود، به همين دليل است كه ديابت نوع دو، در بيش از نيمي از موارد با ورزش و رژيم غذايي كه باعث كاهش وزن مي شود درمان مي شود.
دکتر میرزاد تاكيد كرد: چاقي، به ويژه چاقي شكمي يا مركزي در ديابت نوع دو بسيار شايع است؛ اندازه دور كمر بيش از 88 سانتي متر در بانوان و بيش از 102 سانتي متر در مردان تچمع چربي شكمي زياد محسوب مي شود.
این کارشناس سلامت با بیان اینکه افرادي كه نمايه توده بدني طبيعي دارند، اما شكم بزرگ دارند، يعني چاقي شكمي دارند، گفت: این افراد، بيشتر در معرض خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي عروقي و ديابت هستند.
او افزود: افراد چاق بايد بدانند حتي پنج تا 10 درصد كاهش وزن هم مي تواند سلامتي را بهبود بخشد.
دكتر ميرزاد يكي از عوامل مهم شيوع زياد ديابت در شهرهاي بزرگ و صنعتي را كم تحركي و مصرف غذاهاي پرانرژي و در نهايت چاقي عنوان کرد.
نظرات بینندگان
