نظام سلامت جز با اجرای نظام ارجاع و پزشک خانواده به ایدهآل نمیرسد/ جداً نسبت به کیفیت آموزش پزشکی در کشور نگرانیم
به گزارش شیرازه، بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نامهای صادر کرده است.
متن این نامه بدین شرح است:
با سلاموصلوات خدمت رسول عظیم الشان اسلام و خاندان پاکشان بران شدیم تا تعدادی از مهمترین دغدغهها و کاستیهای نظام سلامت کشور را خدمت جناب وزیر گوشزد کنیم.
جناب وزیر تلاش شما در کاهش پرداختی مردم در بیمارستانها و واقعی شدن تعرفههای سلامت قابلتقدیر است اما به نظر میرسد اشتباهاتی وبی اعتناییهایی از جانب وزارت شما در بعضی از زمینهها صورت گرفته است که در آینده، کشور را دچار چالش میکند.
جناب آقای دکتر هاشمی عمیقاً نگرانیم که صحبتهای شما و همکارانتان در اهمیت طب عمومی و پزشک خانواده فقط محدود به حرف باشد و در عمل چیزی از آن نبینیم. قاطعانه میگوییم نظام سلامت کشور ما هیچوقت به ایده آلهای لازم نمیرسد مگر با اجرای نظام ارجاع و پزشک خانواده؛ اما شاهدیم باگذشت سالها از اجرای پزشک خانواده روستایی درکل کشور و شهری در استانهای فارس و مازندران عملاً پیشرفتی در کیفیت و کمیت آن رخ نداده است و پزشک خانواده شهری هم محدود به دو استان فارس و مازندران شده است و مشکلات اجرایی پزشک خانواده روستایی و شهری برطرف نشده است. جناب وزیر تب مراجعه بیضابطه به سطح تخصصی درمان برای هر بیماری پیشپاافتادهای باعث شده است هزینههای هنگفتی بر نظام سلامت کشور وارد شود. عقبافتادگی بیش از هشتماهه کارانه پزشکان و به مشکل خوردن واقعی شدن تعرفهها گواهی بر این مدعاست و عملاً منابع محدود کشور را در مسیر نادرست قرار داده است. دو مانع بزرگ و اصلی اجرای نظام ارجاع که متأسفانه وزارتخانه هم به آن بیتوجه است آموزش باکیفیت پزشکان عمومی و فرهنگسازی مردمی برای پذیرش نظام ارجاع است.
جناب وزیر جدا نسبت به کیفیت آموزش پزشکی در کشور نگرانیم و هشدار میدهیم با وضعیت کنونی که متأسفانه با افزایش بیش از 30 درصدی ظرفیت پزشکی در سال 94 تشدید شده است کیفیت آموزش پزشکی روزبهروز بیشتر تضعیف میشود. ما زمانی میتوانیم طب عمومی که اساس و شالوده یک نظام سلامت ایدهال است را در کشور احیا کنیم که پزشکان عمومی توانمند و مسلط به طب داشته باشیم. جناب وزیر شاهدیم سالبهسال کیفیت آموزش پزشکی در کشور افت کرده است گسترش بیضابطه دانشکدههای پزشکی در شهرهای کوچک و فاقد امکانات و افزایش ظرفیتها بدون تأمین زیرساختهای آموزش بالینی آن باعث شده دانشجویان ما عملاً در تئوری و انجام پروسیجرهای عملی لازم برای یک پزشک ضعیف باشند. وقتی شما ظرفیتهای پزشکی بهیکباره بیش از سی درصد افزایش میدهید و از طرف دیگر جناب دکتر حریرچی از لزوم کاهش تعداد بیمارستانهای آموزشی سخن میگویند بیشازپیش به این نکته واقفتر میشویم که وزارت بهداشت بیشتر از کیفیت به دنبال کمیت پزشک است. متأسفانه وزارت بهداشت مرتب تعداد پزشک در کشور را با کشورهای پیشرفته و مرفه دنیا مقایسه میکند درحالیکه سرانه درمان آنها و توان آن کشورها برای استخدام تعداد بیشتر پزشک باکم نشدن درآمدشان بهمراتب و شاید اصلاً قابلمقایسه با کشور ما نباشد!
جناب وزیر چطور میتوانیم پزشک خانواده را در کشور اجرا کنیم که مردم به آن اعتماد نداشته باشند! پس چرا شما اقدام جدی در تقویت کیفیت آموزش پزشکی و فرهنگسازی مردمی انجام نمیدهید؟! آیا گذاشتن تخصص پزشک خانواده در سیستم آموزشی یا برگزاری امتحان مهارتهای بالینی در اتمام دوره پزشک عمومی کافی است؟! اگر ما در طول این هفت سال آموزش پزشکی، پزشکان عمومی مسلط به طب هم ازنظر تئوری هم ازنظر عملی تربیت کنیم آیا احتیاج به این کارهای کم اثراست؟
جناب وزیر در انتها باید بگوییم با اجرانشدن پزشک خانواده و افت کیفیت آموزش پزشکی در کشور در آینده شاهد اتفاقهای تلخی خواهیم بود که امیدواریم تاریخ شما را یکی از مسببان آن نداند.
1-کمرشکن شدن هزینههای تخصصی بر پیکره نظام سلامت کشور و ورشکستگی بیمهها و عدم امکان تقبل تعهدات دولت.
2-نبود یک سیستم مراقبت بهداشتی مناسب برای پایش سلامت مردم.
-3 افت قابلتوجه کیفیت آموزش پزشکان بطوریکه پزشک زیاد خواهیم داشت اما درمان مردم روند مناسبی نخواهد داشت.
-4 بیکاری تعداد زیادی از پزشکان خصوصاً پزشکان عمومی و اضافه شدن بار سنگین شاخه دیگری از تحصیل کنندگان کشور به دولت.