نظرات متفاوتی درباره برند ها در میان مردم کشور ما به عنوان یکی از جوامع مصرفی در دنیا وجود دارد؛ برخی از افراد به دنبال شهرت و معروفیت برند ها هستند و برخی دیگر تنها به قیمت  آنها نگاه می کنند؛ عده ای دیگر از مردم نیز بی توجه به برند ها و تنها بر اساس نیاز خود خرید می کنند.

  برند گرایی ریشه در روانشناسی افراد دارد؛ این گرایش تا حد زیادی کشور را به یک کشور مصرف کننده تبدیل کرده است که رهبری نیز بارها در این باره تذکراتی داده اند و از ورود برند ها به بازار ابراز نگرانی کرده اند.

  در کشور ما بر خلاف سایر کشور ها ریشه یک مارک و صاحبان برند کمتر مورد توجه قرار می گیرند؛ یکی از برند هایی که در کشور ما نمایندگی های زیادی هم دارد، برند بنتون است که صاحبان این برند و حامیان آن هیچ سنخیتی با فرهنگ و دین مردم کشور ما ندارند.

  برند بنتون یکی از برند های مطرح دنیا است که به حمایت از همجنس بازان بلند شده و حتی تبلیغات خود را با این محور در کشور های مختلف پیش می برد؛ محصولات این برند نیز شامل لباس زنانه، لباس مردانه، لباس کودکان و لباس زیر است.

این برند اخیراً تبلیغات خود در حمایت از هم جنس بازان را در سراسر دنیا توسعه داده که یکی از آنها در رم در تصویر زیر مشخص است. فروشگاه مربوط به این برند در رم که واتیکان به عنوان مرکز کاتولیک های جهان در آنجا قرار دارد، از برخی از این نماد ها استفاده کرده است.

  نکته قابل تأمل حضور آزادانه این برند در ایران و فروش در فروشگاه های مختلف کشور است؛ الکساندر بنتون تا سال 2014 مالک این برند در دنیا بوده که یکی از یهودیان ثروتمند در دنیا است؛ سایتی که اسامی یهودیان ثروتمند را منتشر کرده، خانواده بنتون مالک این برند را در رتبه 111 قرار داده است.

البته سخنگوی شرکت بنتون، ادعای مقامات ایران را درباره یهودی و اسرائیلی بودن آقای بنتون رد و به کاتولیک بودن او تاکید کردند اما هیچکس درباره نام بنتون میان ثروتمندان یهودی توضیحی تا کنون ارائه نکرده است.

این شرکت که یهودی الاصل بودن صاحبان آن بر هیچ کسی پوشیده نیست اکنون به راحتی در ایران شعبه های مختلفی زده است و هر ساله با فروش محصولات زیاد خود در ایران باعث خروج ارز از کشور می شود؛ در پروتکل شماره 20 یهود بر این نکته تأکید شده است که ثروتمندان یهودی باید سالانه بخشی از درآمد خود را به توسعه رژیم اشغالگر قدس اختصاص بدهند.

  در این پروتکل آمده است: «ثروتمندان باید بدانند که وظیفه آنان ایجاب می کند که قسمتی از دارائی خود را در اختیار دولت بگذارند. زیرا دولت مالکیت باقی ثروتشان را محترم شمرده و شرافتمندانه سود بردن آنها را تضمین می کند. اینکه می گویم شرافتمندانه منظورم اینست که نظارت دولت بر دارائی، از غارت قانونی جلوگیری می کند.»

  با توجه به این پروتکل و قانون یهودیان؛ این برند که سالانه درآمد زیادی از کشورهای اسلامی به ویژه ایران نصیب خود می کند، بخشی از درآمد خود را به رژیم غاصب صهیونیستی می دهد؛ یعنی مسئولین به یک برند یهودی اجازه داده اند تا برای پیشبرد اهداف صهیونیست ها در دنیا و کشتار مسلمانان جهان، سرمایه زیادی را از کشور خارج کند.

  گروه بنتون به خاطر تبلیغات غیر مرتبط و جهت دار خود تا کنون بارها مورد اعتراض افراد مختلف از جمله پاپ قرار گرفته است؛ تبلیغات جنجالی بنتون در دنیا تا کنون 800 بار مورد شکایت قرار گرفته است.

  در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۱، کلیسای واتیکان به صورت رسمی اعلام کرد، که در صورتی که بنتون به انتشار این تصاویر ادامه دهد، از این شرکت شکایت می کند؛ این اعتراض کلیسای واتیکان در پی آن صورت گرفت، که در یکی از تبلیغات منتشر شده بنتون، تصویر پاپ بندیکت شانزدهم، رهبر پیشین کاتولیک‌های جهان، در حال بوسیدن احمد الطیب، امام مسجد الازهر را به نمایش گذاشته بود.

بنتون تنها به عنوان یک مارک و برند در دنیا فعالیت نمی کند، تبلیغات گسترده این برند در موضوعات مختلف و همچنین راه اندازی کمپین های مختلف مانند کمپین دوری از نفرت و ... از سوی این شرکت نشان می دهد که فعالیت های فرهنگی امروز به عنوان یکی از اولویت های صاحبان این برند به شمار می رود.

  این شرکت حتی در جایی از سیستم بازشناسی با امواج رادیویی در لباس های خود استفاده کرد؛ به این معنا که با استفاده از دستگاه هایی شبیه بارکد خوان اطلاعات لازم از لباس به دست می آید؛ این موضوع اگرچه هیجان انگیز به نظر می رسید اما احتمال جاسوسی از خریدار را تقویت می کرد به شکلی که بنتون می توانست با فروش لباس های خود به حریم شخصی افراد دسترسی پیدا کند.

بنتون با استفاده از این سیستم امکان کنترل افرادی که لباس‌های این برند را می‌پوشند و پیگیری محل آن‌ها را به دست می آورد که در نهایت این شرکت به خاطر اعتراضات گسترده اعلام کرد که استفاده از این سامانه را کنار گذاشته است اما اینکه این اتفاق در حقیقت رخ داده است یا نه هنوز جای سوال است.

ماجرای ورود بنتون به ایران نیز جنجال زیادی به پا کرد؛ بر خلاف سایر کشورها، بنتون درخواست ورود به کشور ایران را نداشت، بلکه این شرکت، فعالیت خود را به دعوت مقامات وزارت امور خارجه در دولت اصلاحات در کشور آغاز کرده و با برخی از شرکت ها در تهران و سایر استان ها قراردادهایی را منعقد کرد. مقامات وزارت خارجه اعلام کردند این اقدام برای ارتقا روابط بین ایتالیا و ایران صورت گرفته است.

در ادامه آشنایی بیشتر مردم با بنتون، در برهه ای از زمان فعالیت های این شرکت در ایران با بحران مواجه شد، به دنبال روشنگری هایی که صورت گرفت و روشن شدن ماهیت صهیونیستی این شرکت، اقبال مردم به محصولات آن به شدت کاهش یافت.

نمایندگان مجلس هم پیگیر تصویب ممنوعیت ورود برند های خارجی به ایران شدند اما در نهایت این طرح تصویب نشد؛ اقتصاد مقاومتی در بخش تولیدات داخلی به مخالفت با حضور برند های خارجی در کشور می پردازند اما تا کنون این شعار در کشور عملیاتی نشده است.

6 سال از فعالیت این شرکت در کشور می گذرد؛ شرکتی که شرط خود برای ورود به بازار های ایران را در گروه فروش 90 درصدی کالاهای بنتون در فروشگاه های خود قید کرده بود امروز نه تنها لباس بلکه فرهنگ را با قیمت گران به مردم عرضه می کند؛ فرهنگی که در حال حاضر در رم صدای کاتولیک ها را برای حمایت از همجنس بازان درآورده است.

نفوذ فرهنگی و نفوذ اقتصادی دو مقوله ای است که طی دو سال گذشته بارها از زبان مقام معظم رهبری شنیده شده است؛ با بررسی عملکرد شرکت بنتون در دنیا می توان گفت این شرکت در کشور، علاوه بر کسب منافع اقتصادی به دنبال نفوذ فرهنگی نیز بوده که تا کنون بخشی از آن محقق شده است.