پست فاطمه حائری در نقد برادرش

فاطمه حائری شیرازی در نقد برادرش مطلبی در قالب یادداشت در صفحه شخصی اینستاگرامش منتشر کرد...

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه تحلیلی خبری«شیرازه»، فاطمه حائری شیرازی دختر مرحوم آیت الله محی‌الدین حائری شیرازی امام جمعه فقید شیراز درنقد برادرش مطلبی در قالب یادداشت در صفحه شخصی اینستاگرامش منتشر کرد.

رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

پدر می‌گفت: شیطان هر شخص متناسب باقدرت ضمیر اوست،شیطان دانشمند با ابزار دانش او را به انحراف می‌کشد و شیطان فرد موحد با زبان توحید او را گمراه می‌کند و پناه‌برخدا از آن روزی که اخوی ما شهاب‌الدین علم بشود حجاب اکبر، مشی پدر در طول زندگی بخشیدن بود و لذت می‌برد از این روحیه،اما اخوی فقیه ما همیشه این روحیه پدر را نقد می‌کرد و به ایشان بابت این رفتار به استناد حدیث و روایات خرده می‌گرفت تا اینکه پدر به رحمت خدا رفتند.

چند ماهی از رحلت پدر نگذشته بود که مهمانش شدم کتاب حاج آخوند آقای مهاجرانی را می‌خواند با افسوس رو به من کرد گفت: فصل کتاب را که می‌خوانم گویی پدر همان حاج آخوند روستایی عطا مهاجرانی است پرسیدم چه صفت بارزی این حاج آخوند دارد که تو را به یاد پدر انداخته؟ گفت: بخشندگی

با تعجب پرسیدم تا پدر در قید حیات بود نقد می‌کردی چه شده الان غبطه می‌خوری؟

گفت: امان از علم انسان که بشود حجاب اکبرش تا به‌واسطه آن حسن پدرش پیش چشمش رذیله اخلاقی بمانید؛ اما چه سود که دیگر پدر در قید حیات نیست.

این روزها کلیپ مناظره اخوی از افراد و اشخاص مختلف برایم ارسال می‌شود و باز مرا می‌برد به‌روز آخر حیات پدر که در منزل ما شیراز مهمان بودند، پدر با وجود کسالت و ضعف شدید بدنی پایه ثابت گفتگوها و به‌نوعی بحث‌های طلبگی و سیاسی برادرها بودند که برخی دفاع می‌کردند و برخی نقد تند و هرکدام به استناد روایتی از موضع خود دفاع گاهی هم پدر مخاطبی بود جهت تأیید مستندی که ارائه می‌دادند.

سال‌ها بود که شهاب‌الدین نقدهای ریز و درشتی به کل دستگاه و شخص رهبری و نهادهای زیر مجموعه ایشان داشت و معمولاً پدر از لحن کلامش در بیان انتقادات دلخور می‌شدند و او هم به اصرار این فعل را وظیفه خود می‌دانست.

پدر مخالف نقد نبود؛ اما به نحوهٔ بیان آن وزن قابل‌توجهی می‌داد.

خلاصه نمی‌دانم چرا بحث به اینجا کشید که شهاب‌الدین ناغافل از حس و حال زیارت خود در سفر یک‌ماه گذشته به مشهد مقدس گفت: زمان ورود به حرم سلام را که خواندم حسی به قلم متبادر شد که اما از من رو برگرداندند.

هرچه تلاش می‌کردم حس زیارت نمی‌آمد که از قلبم گذشت نیت کنم علناً از شخص رهبری انتقاد نکنم و در همان لحظه گویی امام رضا رو به من رو بگردانیدند.

با شنیدن این خاطره پدر سرش بوسید و با عمق جان گفت: خدا خیرت بدهد، شیطان یکی از معدود کسانی است که مستحکم پای عهد خود نشسته برای گمراه‌کردن ابنا بشر و چه زیرکانه پای عهدش نشسته است.

کاش ما انسان‌ها به‌قدر شیطان پای عهدمان می‌ماندیم .

من مطمئنم که برادرم دغدغه اقشار ضعیف جامعه را دارد امام نمی‌دانم چرا راه فرار از تمام بن‌بست‌ها و حل مشکلاتمان را در کف اختیار آمریکا و دولت‌های وابسته به آن می‌دانند.

چرا تحریم‌های ظالمانه دشمن را هیچ می‌انگارد و ایستادگی‌کردن پای شعارهای استکبارستیز، صدر انقلاب را عامل شرایط سخت امروز به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان منکر ضعف‌های سیستمی، سوءمدیریت‌ها، فشارهایی که مستقیم بر قشر ضعیف جامعه است، بود؛ اما با نگاه به سرنوشت کشورهایی که خود را تمام‌قد سپردن به دست دولت‌های غربی، به‌راحتی می‌توان فهمید تا زمانی که برایشان زمینه منفعت داریم با تحقیر اجازه می‌دهند در چهارچوبی که آنها مشخص می‌کنند از امکانات خودمان استفاده ببریم مثل شرایط عراق و افغانستان یا اگر مثل عربستان سرسپرده کامل شویم کشورمان انبار خوبی است برای تسلیحات آنها اگر پای جنگ و آوارگی هم به روی مردم کشورت باز شد از راه دور برایت همدردی می‌کنند و کمک‌های بشردوستانه مثل اوکراین می‌فرستند.