پنج‌شنبه ها با شهدا:
شهیدی که سه شب در آب‌های خلیج‌فارس سرگردان بود
يكي از همرزمان شهيد نقل مي كند: «تا زماني كه در منطقه كرخه نور بوديم هرگز نشد حتي يك شب شهيد ستوده بدون پوتين استراحت كند و هر لحظه آمادگي كامل براي هجوم به دشمن در او وجود داشت.»
به گزارش شیرازه، در یکی از
روزهای گرم شهریور ماه سال ۱۳۳۵ فرزندی در خانواده ستوده به دنیا امد که نام او را محمود گذاشتند.
محمود دوره های راهنمایی و دبیرستان را در شهرستان فسا، به پایان رساند و در سال ۱۳۵۵ دیپلم خود را گرفت.او به دلیل عدم موفقیت در آزمون دانشسرا، خود را برای انجام خدمت سربازی آماده کرد و همزمان در تهران با نام آیت الله خمینی و اعلامیه‌ها و سخنان ایشان، آشنا شد.
ستوده جوان در پایان دوره سربازی به زادگاهش رفت و در آنجا با جمع‌آوری جوانان روستا در مسجد و آگاه نمودن از اوضاع و احوال جامعه به توزیع اعلامیه های حضرت امام پرداخت.
روزهای گرم شهریور ماه سال ۱۳۳۵ فرزندی در خانواده ستوده به دنیا امد که نام او را محمود گذاشتند.محمود دوره های راهنمایی و دبیرستان را در شهرستان فسا، به پایان رساند و در سال ۱۳۵۵ دیپلم خود را گرفت.او به دلیل عدم موفقیت در آزمون دانشسرا، خود را برای انجام خدمت سربازی آماده کرد و همزمان در تهران با نام آیت الله خمینی و اعلامیه‌ها و سخنان ایشان، آشنا شد.
ستوده جوان در پایان دوره سربازی به زادگاهش رفت و در آنجا با جمع‌آوری جوانان روستا در مسجد و آگاه نمودن از اوضاع و احوال جامعه به توزیع اعلامیه های حضرت امام پرداخت.
قبل
از پيروزي انقلاب اسلامي در جريان تظاهرات مردمي در روستاي محل سكونتش،
«خيرآباد»، دستگير و مورد ضرب و شتم عوامل رژيم منفور پهلوي قرار گرفت.
علاوه بر فعاليت گسترده سياسي، به طور جدي در جريانات سياسي شهر نيز نقش
موثري داشت.
علاوه بر فعاليت گسترده سياسي، به طور جدي
در جريانات سياسي شهر نيز نقش موثري داشت و در سازماندهي مردم منطقه و جذب
آنها - با توجه به اعتماد مردم نسبت به او- بسيار كوشا بود.
بينش عميق فكري، استعداد مناسب نظامي، سرعت عمل و اخلاق حسنه شهيد ستوده، از وي شخصيتي قوي و موثر ساخت و جوهره وجودي اش را شكوفا كرد.
محمود
از اوايل درگيري در كردستان، جزو اولين گروههايي بود كه همراه تعدادي ديگر
از برادران به آن ديار رفت و چون كوهي استوار، در مقابل گروهك هاي وابسته
مزدور ايستاد و دليرانه به دفاع از حريم اسلام و قرآن پرداخت.
با
شروع جنگ تحميلي و اعزام نيرو به جبهه نبرد، نداي رهبر و مرداش را لبيك گفت
و پس از طي دوره فشرده آموزش نظامي در شيراز، به عنوان اولين گروه اعزامي
از فسا، راهي منطقه جنوب شد.
هنگامي كه اين گروه به اهواز رسيدند، هنوز خرمشهر سقوط نكرده بود و هر لحظه فشار دشمن براي اشغال اين شهر زيادتر مي شد. با توجه به نياز شديد جبهه به نيروي انساني، با خيانت بني صدر و دستهايي كه در كار بود، مدت چهارده روز آنها را در اهواز نگه داشتند و عملاً مانع پيوستن آنان به رزمندگان در خط مقدم جبهه شدند. در زماني كه آخرين مقاومتها در مقابل فشار شديد دشمن توسط نيروهاي مردمي و سپاه انجام مي گرفت و شهر در آستانه سقوط بود و آبادان در محاصره قرار داشت، گردان به سرپرستي شهيد ستوده از طريق بندر ماهشهر به وسيله يك فروند دوبه به سمت آبادان عزيمت كرد.
هنگامي كه اين گروه به اهواز رسيدند، هنوز خرمشهر سقوط نكرده بود و هر لحظه فشار دشمن براي اشغال اين شهر زيادتر مي شد. با توجه به نياز شديد جبهه به نيروي انساني، با خيانت بني صدر و دستهايي كه در كار بود، مدت چهارده روز آنها را در اهواز نگه داشتند و عملاً مانع پيوستن آنان به رزمندگان در خط مقدم جبهه شدند. در زماني كه آخرين مقاومتها در مقابل فشار شديد دشمن توسط نيروهاي مردمي و سپاه انجام مي گرفت و شهر در آستانه سقوط بود و آبادان در محاصره قرار داشت، گردان به سرپرستي شهيد ستوده از طريق بندر ماهشهر به وسيله يك فروند دوبه به سمت آبادان عزيمت كرد.
» سردار شهید ستوده در کنار سردار شهید جلیل اسلامی
در مسير راه به واسطع جدا شدن يدك از يدك كش، مدت سه شبانه روز در آب هاي خليج فارس بدون
آذوقه كافي سرگردان بودند، اما توكل، سعه صدر، تدبير و توصيه به حق و صبر
اين فرمانده دلاور و استقامت رزمندگان همراهش، باعث شد كه لطف خدا شامل حال
آنان گردد و از مهلكه نجات يابند. پس از آن خود را به ايستگاه هفت آبادان
رساندند و در آنجا با پيوستن به رزمندگان مدافع شهر، مقابله همه جانبه با
متجاوزين بعثي را ادامه دادند.
پس از شكستن محاصره آبادان بنا به ضرورت، راهي جبهه كرخه نور شد و در كنار ديگر همرزمان به مصاف با دشمن بعثي پرداخت. در اين منطقه، خطر حمله دشمن به مواضع خودي به حدي بود كه يكي از همرزمان شهيد نقل مي كند: «تا زماني كه در منطقه كرخه نور بوديم هرگز نشد حتي يك شب شهيد ستوده بدون پوتين استراحت كند و هر لحظه آمادگي كامل براي هجوم به دشمن در او وجود داشت.»
پس از شكستن محاصره آبادان بنا به ضرورت، راهي جبهه كرخه نور شد و در كنار ديگر همرزمان به مصاف با دشمن بعثي پرداخت. در اين منطقه، خطر حمله دشمن به مواضع خودي به حدي بود كه يكي از همرزمان شهيد نقل مي كند: «تا زماني كه در منطقه كرخه نور بوديم هرگز نشد حتي يك شب شهيد ستوده بدون پوتين استراحت كند و هر لحظه آمادگي كامل براي هجوم به دشمن در او وجود داشت.»
او سرانجام در بيست و پنجم اسفند ماه سال ۱۳۶۳، و در عمليات بدر، بعد از انفجار گلوله تانك دشمن، احرام خون بست و اين چنين محمود ستوده، حمد و ستايش ملائك را به ياد سقاي لب تشنگان، در كنار رود دجله شنيد و مقام محمود را درك نمود.
نظرات بینندگان
