این بار دیگر سخن از علاقه و مهر به وطن یا جدا شدن چند کیلومتر و روستای هرمزگان به استان فارس مطرح نیست، امروز بحث محیط زیست و از دست رفتن منطقه حفاظت شده است که حمزه ولوی، مدیرکل محیط زیست استان فارس در نشست خبری خود در تاریخ 7 شهریورماه امسال مطرح کرده است.

به گفته ولوی «بالغ بر 6 هزار هکتار در محدوده مورد نظر، پارک ملی است که حتی محدوده دریا را نیز شامل می‌شود» به عبارتی تا عمق 10 کیلومتری دریا به عنوان پارک ملی تعیین شده و منطقه حفاظت شده محسوب می‌شود.

موافقان طرح با این دلیل که دسترسی استان فارس منجر به رونق اقتصادی و افزایش صادرات می‌شود بر اجرای این مصوبه پافشاری می‌کنند در صورتی که با توجه به صحبت‌های ولوی سهم ساحل استان فارس 9 کیلومتر است که 6 هزار و 200 هکتار واگذار شده به استان فارس پارک ملی و پس از آن تا عمق 10 کیلومتری دریا منطقه حفاظت شده است.

با این حساب امکان ساخت و ساز بندر در این منطقه برای استان فارس وجود ندارد و علاوه بر آن همان 3 هزار و 800 هکتار باقی مانده به دلیل مجاورت با منطقه حفاظت شده محیط زیست با اما و اگرهای زیادی همراه خواهد شد و نخستین نتیجه آن صرف وقت و انرژی برای هر دو استان و نگرانی‌های فعالان محیط زیست است.

علاوه بر اظهارات مدیرکل محیط زیست استان فارس، محمدعلی افشانی استاندار فارس نیز در جلسه‌ای که یکم شهریور به مناسبت هفته دولت برگزار شد از غیرکارشناسی بودن این طرح سخن گفته بود.

وجود بندر تاریخی تبن در این منطقه نیزعدم امکان احداث راه دسترسی را دوچندان کرده است علاوه بر این مطالبه جدی مردم هرمزگان برای حفظ استقلال ارضی خود نشان از نواقص طرحی دارد که 5 سال مطرح شدن و اجرای آن حاشیه‌ بسیاری برای مردم پارسیان و استان فارس ایجاد کرده است.

نگرانی درباره محیط زیست و مناطق حفاظت شده به دلیل اجرای این طرح تنها مختص استان هرمزگان نیامده بلکه حسین دلشب، مدیرکل محیط زیست استان بوشهر نیز از خطری که منطقه حفاظت شده نای‌بند را تهدید می‌کند، در نشست خبری سخن گفته است.

وی گفته است « چندی پیش استاندار فارس محل اتصال فارس به دریا را منطقه حفاظت شده نای‌بند عنوان کرده که محیط زیست مخالف هرگونه ساخت اسکله و تاسیسات در آنجا است و اگر مصوبه الحاق فارس به دریا اصلاح نشود برای استان فارس کارایی ندارد».

به گفته دلشب از دو سال پیش که بحث الحاق روستاهای استان هرمزگان به فارس مطرح شد، پیش‌بینی می‌کردیم که یکی از مسیرهای دسترسی آنها به دریا منطقه نای بند باشد به همین دلیل هشدارهای لازم به استانداری بوشهر و سازمان محیط زیست داده شده است.

یکی از دلایلی که موافقان این طرح مطرح می‌کنند افزایش سرمایه‌گذاری در مناطق ساحلی است که مدیرکل محیط زیست استان بوشهر گفته است، اینکه سواحل در اختیار مردم بوشهر یا هرمزگان باشد منعی برای سرمایه‌گذاری و فعالیت دیگر استان‌ها ندارد، همچنان که امروز خیلی از فعالان اقتصادی استان بوشهری نیستند.

دسترسی به گمرک آبی و تعیین آمار دقیق صادرات استان فارس از دیگر دلایل موافقان اجرای این طرح است، اما با توجه به اینکه گزینه محل تولید از سامانه نرم‌افزاری گمرک حذف شده با فرض دسترسی استان فارس به ساحل باز هم نمی‌توان آمار دقیقی از صادرات استان فارس ارائه کرد چراکه باز هم کالاهای دیگر استان‌ها از طریق فارس صادر می‌شود.

به نظر می‌رسد راه حل این موضوع تغییر در سامانه نرم‌افزاری گمرک باشد با تحقق این امر محصولات استان فارس از هر مرجع گمرکی در سراسر ایران صادر شود، جزئی از آمار استان به حساب می‌آید.

این ماجرای دیرینه که در سال‌ آخر دولت دهم مطرح و تصویب شده، یکی از پرهیاهوترین مصوبه‌ها است که این روزها وجه دیگری از نقص آن آشکار شده و آن هم خطری است که اجرای آن مناطق حفاظت شده جنوب را تهدید می‌کند، امری که نه تنها به سود استان فارس نیست بلکه می‌تواند ضررهای زیادی را به این استان وارد کند.

انتهای پیام/