شیرازه؛ از ابتدای تولد انقلاب اسلامی، موسیقی نیز با مضامین ترانه های انقلابی و متناسب با حال و هوای روزهای انقلاب منتشر شد تا صدای همدلی و همگرایی مردم را در سرنگونی حکومت طاغوت به گوش دوستداران و بدخواهان انقلاب برساند.موسیقی انقلاب اسلامی اما در طول سی و هشت سال گذشته داستان غریبی دارد. در روزگاری برخی از خواص نق میزدند که دوران ترانه های انقلابی گذشته است و مردم امروز دیگر نیاز به این نوع موسیقی ندارند. فارغ از آنکه بدانند انقلاب پویا است و امروز هجمه دشمن بر روی قلبها و ذهن ها است.طبیعی است که هر انقلابی هم ریزش و هم رویش داشته باشد. امروز ترانه و موسیقی های انقلابی را می شود از نسل سوم انقلاب خواند و شنید، ابراهیم شیشه‌گر یکی از همین جوانان است. که در راهپیمایی روز قدس در شیراز آهنگ جدیدش با عنوان «زنده باد مرگ بر اسرائیل» پخش شد. او علاوه بر اینکه هنرمند متعهدی است فعال رسانه ای نیز به شمار می رود .با او گفتگویی تفصیلی داشته ایم که در ادامه می آید:

بسم الله

شیرازه: آقای شیشه گر بفرمایید چه شد شما وارد عرصه موسیقی و خوانندگی شدید؟

 شیشه گر: من خودم را واقعاً خواننده نمیدانم. ولی موسیقی را عرصه و ابزاری برای بیان حرف هایم می بینم و از آن استفاده می کنم. یک عده از حرفهای من بدشان می آید و یک عده دوست دارند. اینجا حرف از حق و باطل است، حرف از اعتقادات است. کسی نمیتواند بگوید من ۵۰ درصد امام حسین را دوست دارم و ۵۰ درصد بقیه اش را دوست ندارم! یا بگوید من تا فلان جای انقلاب را دوست دارم و بقیه اش را نه! یک عده در مقابل آن گارد میگیرند و یک عده هم واقعا دوست دارند. اما الان در جامعه داریم افراد زیادی که دین را تا آنجا که مطابق میلشان است قبول دارند و مابقی آن را حتی نفی هم می کنند.


به جز کارهای اوایل انقلاب، در سالهای گذشته اولین آثار پاپ انقلابی را چه کسی خواند؟ شما هم معتقدین حامد زمانی پایه گذار موسیقی انقلابی جدید است؟

به نظر من اولین کارهای پاپ جدید ایران را با مضامین انقلابی " علیرضا عصار" خواند.
برای مثال کار «خیابان خوابها»ی علیرضا عصار که در نقد جریان اشرافی و حمایت از عدالت اجتماعی یکی از ماندگارترین کارهای حوزه موسیقی انقلابی است.با شعر« مژدگانی ای خیابان خوابها، میرسد ته مانده بشقابها، در صفوف ایستاده در نماز، ابن ملجمها فراوانند باز»
حامد،هم یقیناً قوی ترین و شجاع ترینشان هست. همین که جرات کرد خیلی از تابوها را بشکند شاهکار بزرگی کرده که جای هیچ شکی در آن نیست.
البته حمایت های دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی را هم در این موج آفرینی نباید نادیده گرفت. معتقدم حامد به تنهایی از پس این تابوشکنی ها بر نمی آمد ولی خب انصافاً از پس این کار به خوبی بر آمد و راه را برای خیلی ها باز کرد.

چرا موسیقی انقلابی در کشوری که همه چیزش را از انقلاب اش دارد آنطور که باید شنیده نمی شود و یا در برهه ای اصلا خبری از ترانه های انقلابی نبود؟

معمولاً دنبال مقصر گشتن مشکلی را حل نمی کند چون همیشه در مسائل این چنینی با یک مقصر طرف نیستیم. با زنجیره ای از کم کاری ها و قصورها مواجه می شویم ولی به نظر من در مرحله اول تا حدودی خود هنرمندان مقصرند. مسؤولان، متولیان امر و رسانه ها هم بی تقصیر نیستند.
معمولاً در بین هنرمندان ترسی وجود دارد که اگر به مضامین انقلابی بپردازند مخاطبشان ریزش می کند ولی میتوان به جرات گفت مخاطب خواهان آهنگ ارزشی نه تنها کمتر از دیگر آهنگ ها نیست بلکه تجربه نشان داده بعضاً بیشتر هم هست. فقط نیازمند ارائه کار قوی و حرفه است.

معمولاً چه مضامینی را می توان در زمره موسیقی انقلابی آرود؟

موسیقی انقلابی خیلی وسیع است. هم کارهای ارزشی و دینی در قالب آن می گنجد هم کارهای ملی، اجتماعی و هم کارهای استکبارستیز.
موضوعاتی مثل انقلاب، اهل بیت و ارزشها و اعتقادات مطمئن باشید میلیونها میلیون نفر طرفدار دارد و در سراسر کشور افراد زیادی هستند که تشنه شنیدن کارهایی با این محتوا هستند.
ولی خب ضعف از جانب هنرمندان، مدیران و خصوصاً رسانه ها باعث شده احساس شود سمت و سو و ذائقه مردم کارهای سطحی و غیر ارزشی را می پسندد.
مثلاً من تاکنون کنسرت موسیقی انقلابی در سطح کشور ندیده ام .نمی خواهم بگویم کنسرت هایی که انجام شده با مبانی انقلاب در تعارض است اما کنسرتی با محتوای آنچه ما آن را به عنوان موسیقی انقلابی میشناسیم نبوده است.البته جشنواره ترنم بیداری کار بسیار خوبی بود که به میزبانی شیراز برگزار شد. البته به نظرم مطلوب ماجرا، زمانی است که مردم هم بابت حضور در آن پول بپردازند.

علت آن چیست؟ 

در سوال قبلی عرض کردم همیشه ترس و واهمه ای بوده که این ژانر موسیقی اعتقادی- انقلابی مخاطب ندارد و با شکست مواجه خواهد شد.

تفاوت موسیقی حامد زمانی با دیگرانی که موسیقی ارزشی می خوانند در چیست که کارهای او بیشتر دیده می شود؟

مهمترین دلیلش این است که حامد تابلوی موسیقی انقلابی شده است. یعنی حامد زمانی به یک برند تبدیل شده که مسلماً به بهتر دیده شدن کارهایش خیلی کمک می کند .ضمن اینکه کارهایش را معمولاً با ملودی جدید می سازد.
شما مثلا کار "هم آواز طوفان" حامد را مثلا با "آخرین قدم" مقایسه کنید. ملودی های حامد همیشه به برجسته شدن کارهایش به نسبت سایر کارها کمک کرده است.
نکته دیگر اینکه، همین که BBC یا VOA حامد را می زنند یعنی هم دیده شده،هم راهش را درست رفته و هم اثر گذار بوده است.

در زمینه موسیقی انقلابی معتقدم اینکه راه را درست بروی کافی نیست باید اثرگذار هم باشی. اینکه می بینیم صدها جوان کار انقلابی و ارزشی مثلا برای شهدا می خوانند ولی دیده نمی شود به این علت است که دنبال اثر گذاری نبوده اند .کار تا ایده نداشته باشد اثر گذار نمی شود.

اگر مثلاً در حوزه شهادت شما بخواهی کاری را بخوانی اگر ایده ای نداشه باشی که کارت را با دیگران متفاوت کند یقیناً هم کار دیده نمی شد و هم اثر گذار نخواهد بود.اینکه صرفاً یک شعر با موسیقی خوانده شود کافی نیست. ضمن اینکه انتخاب شعر هم خیلی مهم است که معمولاً در کارهای ارزشی شعر نابی پیدا نمی کنی .انتشار درست در زمان مناسب هم میتواند برای کارهای ارزشی و مناسبتی خیلی در دیده شدن کمک کند. شما فرض کنید یک آهنگ با تم دهه فجر را الان در شب های قدر منتشر کنند. اگر چه کار ارزشی است اما یقیناً نه دیده می شود نه اثر می گذارد.

شما در سال 93 اثری به نام دارا و سارا منتشر کردید که برخی رسانه های کشوری با تیتر "ابراهیم شیشه گر؛خواننده جدید از جنس حامد زمانی" یا "حامد زمانی استان فارس" به آن پرداختند. تقریباً در استان فارس شما اولین خواننده انقلابی شناخته شدید و پس از شما طاها چوگان باز چند کار را ارائه کرد. از چگونگی شکل گیری آن و مسیری که طی این سه سال طی کردید تا امروز که آهنگ "زنده باد مرگ بر اسرائیل" را رونمایی می کنید برایمان بگویید؟

"دارا و سارا" با شعری از مرحوم ابولفضل سپهر و آهنگسازی و تنظیم سامان صادقی انجام گرفت را می شود دومین یا سومین کار من در زمینه پاپ عنوان کرد. هرچند این کار ضعف هایی داشت ولی الحمدلله تقریباً دیده شد. که حس می کنم شعر ابولفضل حرف های متفاوتی به نسبت سایر شعرهایی داشت که در زمینه شهدا گفته شده بود و همین تفاوت و انتشار درست در زمان مناسب که در هفته دفاع مقدس آن سال بود باعث شد کار "دارا و سارا" بیشتر شنیده شود.

بابت آن کار از شما به عنوان اولین خواننده ارزشی فارس تقدیر هم شد؟

شما وقتی کاری را برای شهدا میخوانی همین که توفیق پیدا کرده ای آن را بخوانی یعنی تقدیر شده ای، در چند برنامه از آن کار تقدیر شد. البته در آن مقطع دیداری با سردار غیب پرور فرمانده وقت سپاه فجر فارس در حاشیه یکی از جشنواره ها داشتم که ایشان گفتند کار شما را چندین بار گوش کرده ام و آن کار را دوست داشته ام.
همین که فرمانده فعلی بسیج کشور از آن کار تعریف کرد واقعاً انرژی مضاعفی به من داده شد.

متولی موسیقی انقلابی کیست؟

همه ی نهادها به نوعی متولی هستند.آنهای که مستقیم در حوزه فرهنگ نقش دارند که جای خود دارد و آنهایی که در حوزه فرهنگ نیستند هم به نظر من می توانند در این زمینه نقش آفرینی کنند. برای مثال حتی جهاد کشاورزی هم می تواند در زمینه رشد موسیقی انقلابی کمک کند و موثر هم واقع شود.
شما ببینید مثلاً جهاد که یک نهاد انقلابی است برنامه ای را به مناسبت روز کارمند می گیرد و از نیروهایش تجلیل می کند. چیزی که تا حالا بوده در بین برنامه یک خواننده پاپ می آمده و آهنگی را می خوانده، مبلغی را می گرفته و می رفته. چون آهنگ دنبال اثر گذاری نبوده پس اثری را هم نداشته، اینکه مدیر اداره جهاد اصرار داشته باشد خواننده انقلابی برای برنامه اش بیاورد می تواند واقعاً به رشد بچه هایی که در این زمینه کار می کنند کمک کند. ادارات دیگر هم به همین شکل، حتی این را هم بگویم اکثر بچه هایی که موسیقی ارزشی کار می کنند خیلی کمتر از سایر خواننده ها می گیرند.

ضمن اینکه کارهای انقلابی معمولاً انفرادی و حتی تک آهنگ در بین خواننده ها دیده میشود، که ارتقای وضع فعلی نیازمند حرکتهای سازمان یافته و برنامه ریزی شده ای در جهت بازتعریف و گسترش موسیقی ارزشی است این کار هم وظیفه اکثر مراکز فرهنگی ماست.
ما وظیفه خودمان را انجام میدهیم و مسؤولان هم باید وظیفه خودشان را انجام دهند.
ببینید شاعران انقلابی ما، موزیسینهای دغدغه مند ما که الی ماشاءالله هستند، با یک مدیریت صحیح میتوانند سازماندهی شوند و به آثار موثر و محرک جبهه انقلابی ما تبدیل شود. که اگر ما اخلاق درستی در برخورد با هنرمندان داشته باشیم همه آنها دوست دارند که برای انقلاب و ارزشها کار کنند.
و نکته دیگر اینکه مشکل اینجاست که معمولاً در کنار فلان فیلمساز اصولگرا یا حزب اللهی با هر عنوانی، فیلمساز دیگری بیرون نمیآید. متاسفانه جریان ارزشی به فردگرایی و انحصارگرایی اندیشه رسیده، به دلیل اینکه تکثیر افراد اندیشمند در یک جبهه بزرگ فرهنگی مدنظرش نیست و حتی از بزرگ شدن افراد میترسد که کاملاً اشتباست.
در زمینه موسیقی هم تقریباً همین مساله است اما کسانی که من را می شناسند می دانند که هر جایی که کار کرده ام پس از مدتی چند نفر مثل خودم را به جامعه معرفی کرده ام و همیشه روی نیرو سازی تاکید داشته و دارم.

 

از نظر جریان فکری به کدام گروه سیاسی تعلق دارید؟

من خودم را وابسته به هیچ کدام از جریانهای سیاسی راست و چپ نمی دانم. کار من خبرنگاری است و معمولاً همیشه منتقدیم. افتخارم این است که هم از طرف اولین فرماندار احمدی نژاد در شهرستان توبیخ شده ام هم توسط اولین فرماندار روحانی بایکوت شده ام آن هم نه به خاطر تخلف فقط بخاطر اینکه آقا فلان مطلب به مذاقش خوش نیامده .همه ی اینها مستندات و شواهدش موجود است. علتش هم این بوده که سعی نکرده ام نسبت به اطرافم بی تفاوت باشم. راستش را بخواهید بخاطر خانواده بعضاً سعی کرده ام اما واقعاً نتوانسته ام و نمی توانم نسبت به اطرافم بی تفاوت باشم. حالا این اطراف می تواند فلان کوچه شهر باشد یا حوادث یمن و غزه.

یعنی شما می خواهید بگویید آزادی بیان وجود ندارد؟

به نظر من همه دولت ها در زمینه آزادی بیان فقط شعار می دهند. وقتی به عمل می رسد چپ و راستش به هیچ وجه جنبه کوچکترین نقدها را ندارند. حتی آنهایی که مدعی تر هستند و شعار زنده باد مخالف من شان گوش فلک را پر کرده در عمل واقعاً بدتر برخورد می کنند. همیشه ساطور روشنفکری بالای سرمان بوده و هست روشنفکری بجای اینکه یک منش باشد برای عده ای ساطوری شده برای ذبح هر کسی که غیر از تفکر خودشان بگوید!

آینده ای موسیقی ارزشی را چطور می بینید؟

هر چیزی بدون حمایت نمی تواند موفق باشد. در شرایطی که بسیاری فیلم و آثار حتی ضد ارزشی با بودجه های دولتی ساخته می شود واقعاً توقع حمایت داشتن از آثار ارزشی حق است.
همانطور که کتاب «دا» ، فیلم اخراجیها و خیلی آثار ارزشی دیگر جزو برترین و پرفروش ترین آثار ایران قرار می گیرند انشالله روزی پرفروشترین آلبوم موسیقی هم یک آلبوم ارزشی باشد.

درباره کار جدیدتان " زنده باد مرگ بر اسرائیل" بگویید چه شد رفتید به سراغ تم "مرگ بر" که پیش از این چندین بار برای آمریکا تجربه شده است؟

اگر ضدآمریکایی ترین ترانه سالهای اخیر را ترانه «مرگ بر آمریکا»ی حامد زمانی بدانیم که قریب به یقین همان است اما متاسفانه در بردن نام ضد اسرائیلی ترین آهنگ خوانندگان جمهوری اسلامی حرف چندانی برای گفتن نداریم. نهایتاً بتوانیم آهنگ "یه مسجد" با صدای امیر تاجیک را به علت تعدد پخش نام ببریم. حتی کار قوی و خوبی مثل دولت کاریکاتور نیما علامه که ایشان هم شیرازی هستند دیده نشده است. و طبق سنت چند سال گذشته روز قدس هم آهنگ مرگ بر آمریکای حامد زمانی پخش می کرده ایم.البته نمیگویم بد است اما میخواهم بگویم آهنگ فراگیر مناسب روز قدس هنوز ساخته نشده که امیدوارم کار ما بتواند ذره ای از این خلاء را پر کند.
این در صورتی است که ممکن است در این مملکت عده ی حتی موافق آمریکا باشند اما یقیناً در بین انسانها کسی که موافق رژیم کودک کش اسرائیل باشد وجود ندارد.
یعنی در خونخواری و اینکه عامل همه ی شرارت های جهان، اسرائیل و سیاست اسرائیلی هاست هیچ شکی وجود ندارد.
آهنگ مرگ بر اسرائیلی که الحمدلله امسال خوانده شد را به نوعی می توان اولین آهنگ پاپ "مرگ بر اسرائیل" جمهوری اسلامی تلقی کرد. هرچند استاد قره باغی نیز در سرودی را هم وزن سرود مرگ بر آمریکای معروفشان چند سال پیش اجرا کردند که متاسفانه آنطور که باید دیده نشد و فکر می کنم در حق استاد به نوعی جفا شد.
آنقدر اسرائیل پست و وقیح است که به نظرم هزاران کار مرگ بر اسرائیل هم خوانده شود جا دارد.
 
درباره شعر کار که آن هم توسط خودتان سروده شده توضیحی بفرمایید؟

ایده اصلی کار زمانی شکل گرفت که من حس کردم یک آهنگ ضدامپریالیستی علیه اسرائیل که در آن مستقیم و محکم گفته شود مرگ بر اسرائیل جایش خالی است.
برای هیمن در شعر سعی کرده ام مصداقی و شفاف مسائلی را درباره اسرائیل بگویم از بمب‎های خوشه‎ای و فسفری گرفته تا فلش بک زدن به گوساله سامری.
مرگ را برای همه ی بد های تثبیت شده عالم خواسته ایم از اسرائیل غاصب گرفته تا آل سُعود نوکر و دست نشانده اش و درود را برای همه ی آزادی خواهان جهان خواسته ایم خصوصاً اسطوره مقاومت عماد مُغنیِه و بر شیعه بودن وی نیز تاکید کرده ایم .

همچنین بدون مصلحت اندیشی اسم حامیان اسرائیل که در ایران کار می کنند را آورده ایم. نِستله،دیزنی، پِپسی، کووکا از شرکت های حامی اسرائیل هستند که جا دارد اقدامی جدی برای مقابله با انها صورت بگیرد.حداقلش است که اگر در ایران هم تولید می شود اسم ایرانی داشته باشند .
همچنین یک اتفاق جالب که در حین سرودن این شعر برایم افتاد این بود که وقتی اسم شهدای هسته ای را کنار هم گذاشتم متوجه شدم که مثلاً نام شهید رضایی نژاد و شهید احمدی روشن را کنار هم بگذاریم یکجور وحدت ملی و مذهبی در مساله هسته ای به چشم می آید.
قرار گرفتن نام ملی"داریوش" کنار نام دینی "مصطفی" اوج نشان دادن وحدت ملی-مذهبی در کلماتند که در اینها برای اولین بار در این کار گفته شده است.
برای اولین بار اصطلاحات خاص سیاسی مثل "عمق استراتژیک" که هنوز برای خیلی ها ناشناخته شده است را وارد این شعر کرده ایم تا حداقل ذهن و گوش ها بیشتر با آن آشنا شود تا بشود بعداً بیشتر روی آنها کار کرد.شاید بشود گفت یکی از سیاسی ترین آهنگ های سیاسی فعلی همین آهنگ است.
کار هم به شهید حاج حسن تهرانی مقدم، جهاد و عماد مغنیه و شهدای 17 خرداد مجلس تقدیم کرده ایم.

فکر نمیکنید قدری ادبیات شعر و لحن خواندنتان تند باشد؟

من چنین فکری نمیکنم. مقام معظم رهبری، طی چند سال گذشته بدترین و شدیدترین لحن ها را فقط و فقط برای اسرائیل استفاده کرده است.
عامل نحس نجس، سگ هار منطقه،رژیم نامشروع و حرامزاده ، اینها اصطلاحات صریح مقام معظم رهبری است که برای هیچ جای دیگر استفاده نکرده اند و فقط مخصوص اسرائیل استفاده کرده اند.به نظر من، شعرم هنوز به اندازه کافی در حد آنچه باید برای اسرائیل گفته شود نیست و کلمات زیادی در مقابل صهیونیست ها با ادب هستند!

کارکرد ترانه مرگ بر اسرائیل در زمان فعلی چیست؟

ترانه مرگ بر اسرائیل کارکرد تاریخی- فرهنگی دارد.مرگ بر اسرائیل 96 خوانده شد چون حس کردم جای شعار مرگ بر اسرائیل در بین اشعار خوانده شده برای فلسطین خالی است. این واقعاً برایم عجیب بود که چرا کسی تا کنون مرگ بر اسرائیل را نخوانده. مرگ بر اسرائیل یعنی مرگ بر ظلم، مرگ بر اسرائیل یعنی مرگ بر عاملان جنایت 17 خرداد تهران، یعنی مرگ بر جنایات، مرگ بر سر بریدن مردم در عراق و سوریه، مرگ بر اسرائیل یعنی مرگ بر هرچه فتنه در دنیاست و… همه ی عاقلان و آزاداندیشان دنیا بر این مساله متفق القولند که تمام اینها مسببش اسرائیل بوده و هست.

بازتاب انتشار کار طی این مدت چطور بوده است؟

این کار طی همین مدت کوتاه انتشار بازخوردهای بسیار مثبتی را داشته است.کاری که بخاطر مسائل مالی واقعاً نتوانستیم آنطور که باید باشد. یعنی اگر از نظر مالی حمایت می شدیم یقیناً کار بسیار بهتری را عرضه می کردیم. دیده شدن کار هم چه چیزی جز لطف خدا نیست. این را هم بگویم دوست داشتم در آهنگ قسمتی هم به زبان عبری گنجانده شود که انشالله در آینده بتوانیم آهنگ عبری مرگ بر اسرائیل را بسازیم. آهنگ مرگ بر اسرائیل2 هم شعرش هم اکنون آماده است و انشالله تا سال آینده آن را هم منتشر خواهیم کرد.

چه کارهای دیگری را تاکنون ساخته اید؟

من درباره بیشتر دغدغه ها مثل شهدا، حجاب و خیلی حوزه های دیگر ترانه هایی را خوانده ام. که در بین انها کار بال فرشته ها که آن هم اولین اثر در زمینه چادر بود را دوست دارم.معمولاً کارهای دیگر کلی درباره مفهوم حجاب صحبت شده است اما در این کار مستقیم از چادر گفته ام با مطلع شعری با این مضمون:
رخت زیبای آسمانی را / خواهرم با غرور بر سر کن/ نه خجالت بکش نه غمگین باش/ چادرت ارزش است باور کن
در زمانی که شان و ارزش جز/ به دماغ و لباس و ماشین نیست/ توی چادر بمان و ثابت کن/ ارزش واقعی زن این نیست!

چقدر به رشد جریان موسیقی ارزشی خوش بینید؟

اما هنوز جریان نشده ایم، هنوز یک رسانه منسجم نداریم که به این قضیه بپردازد. وقتی که یک جریان بشویم، دیگر ضربه زدن به چنین تولیداتی به این راحتی ها نیست.

به نظرتان ضعف نیروهای ارزشی چیست؟

 اگرچه دغدغه های مشترک زیادی داریم ولی بچه حزب اللهی ها هوای هم را ندارند.مدتهاست بخاطر مسائل پیش پا افتاده و غرض ورزانه عده ای معلوم الحال،درگیر حاشیه های ناروای زیادی شده ام.که امیدوارم به حق همه ی دعاهای عزیزانم، این ماه مبارک پایان این اتفاقات و حواشی برای من باشد.
چرا من هر روز که از خواب بیدار میشوم باید تنم بلرزد که امروز قرار است بخش عمدهای از وقتم که باید صرف تولید شود صرف بیرون کشیدن چه چوب هایی از لای چرخ هدفم شود؟

 
چند کتاب شعر و کتاب زندگی شهدا آماده چاپ دارم که بخاطر هزینه آن متوقف شده است. یک فیلمنامه آماده ساخت دارم و هزاران کار دیگری که همین حواشی باعث شده وقتم به جای صرف شدن به انها صرف مسائل بی مورد شود. البته من پوستم کلفت است. یک شبانه‌روز با من باشید تا ببینید چه پیامک‌هایی برای من و خانواده‌ام فرستاده می‌شود یا چه تماس‌هایی صورت می‌گیرد.فقط نگران پدر و مادرم هستم که به این فشارها عادت ندارند. هرکسی که با من رابطه دارد از خانواده، دوستان و… همه تحت‌الشعاع کارهای من قرار گرفته‌اند. باید یاد بگیریم اگر شخصی از اصول و آرمان‌ها و ارزش‌های ما حرف می‌زند یا دفاع می‌کند، ما هم در حد بضاعت از او حمایت کنیم. هر کسی جای من بود از این موضوعات و اتفاقات خیلی وقت پیش ها جا می زد. البته خوب به قول شهید سید مرتضی آوینی: در مملکت اسلامی، همه آزادند الّا بچه حزب اللهی ها!
بله من چون کار کرده ام یقیناً اشتباه هم داشته ام. منکر آن نیستم. اما من کاری به حرف‌ها و شعارها ندارم. من رفتارها و فعالیت‌ها را می‌بینم. کسانی که مرا نقد می کنند بگویند اقدام موثرشان در این زمینه ها چه بوده است؟ 15 سال کار خبری کرده ام بعد طرف یک ماه است کانال زده و خودش را خبرنگار حساب میکند بعد میگوید فلانی را محکوم می کنیم. واقعاً باید به همچین افراد کوچک و کم خردی گفت: برو بزرگتر را بگو بیاید. کنار گود نشستن و کفش مرا نپوشیدن و قضاوت کردن کار اخلاقی انسانی نیست.

حرف آخر...
خداوند میفرماید: « وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ» نمی فرماید که نصرت می دهیم، خون هم از دماغ کسی نمی آید، نه! می کشند و کشته می شوند؛ اما پیروزی به دست می آورند. این سنت الهی است. وقتی که از ریختن خونمان ترسیدیم، از هدر شدن پول و آبرو ترسیدیم، بخاطر خانواده و دوستان ترسیدیم، بخاطر منغّض شدن راحتی و عیش خودمان ترسیدیم، بخاطر حفظ کسب و کار و موقعیت حرکت نکردیم؛ معلوم است دیگر! ده امام حسین هم سر راه قرار بگیرند، همه شهید خواهند شد!

ممنون

تشکر میکنم از وقتی که در اختیارم گذاشتید.

نماهنگ اختصاصی شیرازه از آهنگ زنده باد مرگ بر اسرائیل