نگاهی به همه مصائب کارخانه قند ممسنی؛
از بلاتکلیفی کارگران تا بی اعتنایی تامین اجتماعی به نظر استانداری فارس
یکی از کارگران این کارخانه می گوید:کارفرمایان برای اینکه وامهای کلان بگیرند یکی دو سال کار میکنند چهار سال تعطیل می کنند وکارگران را تحت پوشش بیمه بیکاری می‌برند.
به گزارش شیرازه، تلخ کامی کارگران کارخانه قند ممسنی پس از سالها تجمع و اعتراض و قول پیگیری و شنیدن وعده های حل مشکلات همچنان ادامه دارد و صبر کارگران را لبریز کرده است.
محمد علی کشاورز یکی از کارگران این کارخانه است که برای گفتن چندین باره درددلش از سایر کارکنان سبقت می گیرد و از همکارانش می خواهد که همهمه نکنند واجازه دهند تا او به نمایندگی از همه مشکلات شان را با خبرنگار ما درمیان بگذارد.
وی که ۲۵ سال از عمر کاری اش را در این کارخانه مشغول بوده می گوید متاسفانه کارخانه حال و روز خوشی ندارد و همه ما را ناخوش کرده است. برغم اینکه این کارخانه در بهترین شرایط آب و هوایی قرار گرفته ونزدیکترین کارخانه قند ایران به بندر عمان و بوشهر است وشکر خام هم از همین دو بندر بار میشود و به خراسان شمالی و جنوبی تا شاهزند اراک وکرج می‌رود، اما مرتب می گویند کارخانه سوددهی ندارد. سوال ما این است چطور در همه آن شهرها که گیرنده شکر خام هستند کار سوددهی دارد اما کارخانه قند مسنی در یک وجبی این بندر ها باید تعطیل شود؟
وی اعتقاد دارد از زمان واگذاری این کارخانه توسط صنایع ملی ایران به بخش خصوصی تاکنون کارخانه همیشه درگیر مسائل مشکلات بوده است و کارفرمایان برای اینکه وامهای کلان بگیرند یکی دو سال کار میکنند چهار سال تعطیل می کنند وکارگران را تحت پوشش بیمه بیکاری می‌برند.
آقای کشاورز که این مشکلات گرد پیری زودهنگام بر چهره اش نشانده با ناراحنی می گوید تمام مشکلات این کارخانه به خاطر واگذاری به بخش خصوص است، اولین مالک کارخانه بعد از صنایع ملی که واگذار شد به بخش خصوصی(م ی) معروف به سلطان شکر بود، که فوت کرد و پسرش مدتی مالک کارخانه بود. بعد از آن از آبان ۹۳ طی یک مبایعه نامه که تاکنون اسنادی هم برای اثبات آن ارائه نکردند شرکت افق گستر ریحانه به عنوان مالک معرفی شد. اما در جلسه با مدیر کار استان مدیر صنایع فارس و نماینده شهرستان سندی مبنی بر این نقل و انتقالات نشان ندادند
وی دلیل تجمعات مداوم و اعتراض کارکنان را عدم تسویه حساب اعلام کرد و گفت: از سال ۹۳ تاکنون تولید کم شده و کارخانه در واقع تعطیل است. مالکین کارخانه چهار سال است که کارگران را به هم پاس می‌دهند نه حاضرند کارخانه را راه اندازی کنند و نه حاضرند کارخانه را به کننده کار بفروشند.حقوق کارگران هم تسویه نمیکنند.
وی به نمایندگی از همه کارگرانی که چهار سال عمر مفیدشان را در پی اعتراضات برای احقاق حق و حقوشان سپری کردند می گوید: از مسئولین که مدام از حمایت از کار و تولید و اشتغال دم میزنند، انتظار داریم به مشکلات ما رسیدگی کنند. مگر نه اینکه همه مسئولان مملکت از شخص رهبری تا ریاست جمهوری همه می گویند باید از کار و اشتغال حمایت کنیم این چه طور حمایت از تولید و اشتغال است که چغندر فارس به شش استان صادر می شود اما کارخانه قند ممسنی تعطیل است.
ما انتظار پیگیری داریم، خودتان را جای ما بگذارید ، چهار سال است حقوق نگرفتیم، کانون زندگی کارگران این کارخانه در حال فروپاشی است. چه کسی باور می کند خیلی از بچه های این کارگران به خاطر نداشتن توان پرداخت شهریه و هزینه سرویس از تحصیل بازماندند و از مدارس طرد شدند. دردمان را باید به کجا بگوییم؟
بزرگترین مشکل ما دولت است
کمی آنسوتر نماینده هیات مدیره کارخانه قند ممسنی در مصاحبه با خبرنگار شیرازه درخصوص اینکه مشکل اصلی چیست که وضع کارخانه به اینجا رسیده می گوید: دولت! بزرگترین مشکل ما دولت است. دولت با ما کار نداشته باشد، همه چیز درست می شود. به دوستان استانداری هم گفتم.گفتندچه حمایت هایی میخواهید؟گفتم ما فقط یک حمایت از شما می خواهیم چوبتان را از لای چرخ ما بردارید. چون بخش خصوصی مثل آب هست می تواند راهش را بازکند. مگر یک صنعت چقدر سود دارد؟اصلا حداکثر بگوییم 50درصد هم سود داشته باشد بالای 520درصد که دیگر سود ندارد!
مرتضی بابایی خراسانی، نماینده تام الاختیار هیات مدیره کارخانه قند ممسنی توضیح می دهد: این کارخانه تاسیس1344است و تازمان انقلاب کار می کرده ابتدا که چغندر قند که در منطقه فراوان بوده از آن استفاده می شده، بعداز اینکه چغندر قند یک مقدار در منطقه افت کرده این کارخانه به سمت تصفیه شکر خام آمده است. وی تاکید می کند تنها مرکز صنعتی شهرستان ممسنی و حومه آن همین کارخانه است. شما صنعت به این بزرگی دیگر در این اطراف نمی بینید.
وی اضافه کرد: تا سال 76اینجا بخش دولتی بوده مربوط به سازمان صنایع، از سال 76در کش و قوس کارها بودند که واگذار بکنند و بالاخره سال 80اینجا کلا به بخش خصوصی واگذار شد. وقتی واگذاری انجام میشود دولت در همان صورتجلسه ای که نوشته شده یک سری قول ها و وعده هایی به سرمایه گذار می دهد اما هیچ کدام از آن وعده ها عملی نمی شود. طبیعتا اینجا اگر به خزانه هم وصل باشد وقتی به زیان برسد دیگر نمی توان جمعش کرد. تا اینکه مشکلات بالاخره غالب می شود و در آذرماه سال1392 به طور رسمی تعطیل می شود متاسفانه به رغم تمام وعده وعیدها از آذر 92 هیچ حرکتی از طرف دولت در راستای رفع مشکلات این کارخانه نشده است.
بابایی خراسانی گفت: مالک قبلی اینجا را با زیان و بدهکاری تحمل و ادامه داد، تا جایی که متوجه شد دیگر نمی تواند ادامه دهد و واگذار کرد به یک بخش خصوصی دیگر و در پایان سال 95طی یک صورتجلسه ای نقل و انتقالات انجام شد و ابتدای سال 96هیات مدیره جدید سرکار آمد ما جزو جدیدها هستیم.
مسئولین یاد گرفته اند خودشان را تبرئه کنند
وی با گلایه مندی توضیح داد: مسئولین نه تنها در استان فارس بلکه در همه کشور یاد گرفتند در مقام صحبت خودشان را تبرئه می کنند و همه چیز را گردن مالک می اندازند. این روش غلطی است یعنی توقع دارند وقتی ما مالک هستیم دیگر همه کار ما باید بکنیم مالیات هم بدهیم بیمه و گاز وبرق هم به موقع بدهیم. ما الان به شرکت گاز میلیاردی بدهکاریم رفتیم گفتیم وام به تولید کننده نمی دهید اشکالی ندارد شرکت گاز که زیر مجموعه دولت است. حداقل این بدهی را 48ماهه تقسیط کنید تا بپردازیم قبول نکردند. همین امسال این پیگیری ها را کردیم مدارکش هم موجود هست.
تامین اجتماعی حرف استانداری را نمی خواند
نماینده تام الاختیار هیات مدیره کارخانه قند ممسنی گفت: تامین اجتماعی زیر نظر چه کسی است؟ یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان از قبل به تامین اجتماعی بدهکاریم استانداری تلاش کرده پادرمیانی کرده که تقسیط کنند اما قبول نکردند می گویند ما به استانداری کاری نداریم. وحدت رویه بین مسئولین هم نیست. بخاطر بدهی به بیمه در هرماه دو و نیم درصد جریمه می شویم جریمه هم تصاعدی است سود مضاربه ای هم هست این کجایش قانونی است؟ این چه نوع حمایتی از سرمایه گذار است؟ وقتی حمایت نشود و مالیات های آنچنانی بخوریم هر قرارداد می بندیم هم مالیات می خورد هم بیمه شریک می شود هم وام سودی باید بدهیم سودی به ما نمی رسد.
وی در خصوص سابقه تاریخی این مشکلات اظهار داشت: از سال 82 طبق اسناد موجود کارخانه روی ضرر و زیان افتاده است. 2میلیارد و ششصد میلیون تومان از طریق تسهیلات بانکی به مجموعه وام دادند تا الان 6میلیارد تومان پرداخت شده، طبق اسناد، هنوز هم هشت میلیارد و سیصد هم بدهکاریم! هرکس این معادله را برای ما حل کند می گوییم خدا پدر شما را بیامرزد. با این وضعیت سود وام و حمایت بعد شما چطور توقع دارید ما سود بکنیم؟ از روز اولی که آمدیم اینجا برای راه اندازی مجدد کارخانه ما برنامه داشتیم، برنامه هایمان هم ارائه دادیم. آخر برج مرداد همین امسال در کارگروه اقتصادی تهران و استان فارس برای ما 15میلیاردوام مصوب کردند همانجا در جمع اعلام کردیم شما نمی توانید به ما وام بدهید چون کارخانه در رهن بانک است و مشکلات بدهی های گوناگون دارد وماده 141هستیم. گفتند نه مفاصا حساب دارایی و تامین اجتماعی ندارید، اشکال ندارد بدهی به بانک دارید اشکال ندارد این وام را به شما می دهند چون دولت می خواهد کمک کند گفتیم عملی نمی شود گفتند شما می خواهید به ما کار یاد بدهید؟ گفتیم چقدر ادمهای خوبی هستید! بعد اول ماه آذر زنگ زدند گفتند بیایید صنایع کارتان داریم. رفتیم به ما می گویند ما نمی توانیم به شما وام بدهیم چون شما ماده 141هستید.
وی بیان داشت: ماده141می گوید وقتی یک کارخانه ای سرمایه ثبتی اش از دیونش کمتر باشد وام بهش تعلق نمی گیرد مگر سرمایه 25درصد برود بالای دیون. یعنی ما بیست میلیارد بدهی داریم سرمایه را 25درصد بالا ببریم خب این زمان می برد الان در توان نیست.
بابایی گفت: ما در مرداد ماه خودمان اعلام کردیم که ماده141هستیم نمی توانیم وام بگیریم ما یک شرکت معین می خواهیم معرفی کنیم که وام را بگیرد و کار را انجام دهد گفتند اشکالی ندارد شما نمی دانید ما می خواهیم کمک کنیم؟ آذر ماه خودشان ایراد گرفتند واعلام کردند نمی شود. 20 دی در تهران صورت جلسه دیگر امضا کردند که یک شرکت معین به عنوان جایگزین کارخانه قند ممسنی می تواند 12میلیارد وام بگیرد. شرکت معین همان افق گستر ریحانه هست که الان مالک کارخانه هست همان را معرفی کردیم که بتواند وام بگیرد و کارها را انجام بدهد. اما خب 5ماه ما را الکی سرکار گذاشتند.
نماینده تام الاختیار هیات مدیره کارخانه قند ممسنی با اشاره به اینکه بخش خصوصی راهش را پیدا می کند که خودش را از مشکلات رها کند افزود: مسئولین می آیند یک وعده هایی می دهند آن وعده ها را هم عملی نمی کنند و مشکل درست می شود.
نماینده هیات مدیره کارخانه قند ممسنی درخصوص برنامه کارخانه برای تسویه حساب کارگران نیز ابراز داشت: مرداد امسال اعلام کردیم نماینده شهرستان هم امدند کارگران هم حضور داشتند. گفتیم برای رهایی کارگران از این وضعیت اگر ده میلیارد وام به ما بدهید و وثیقه خارج از طرح بدهید و اجازه دهید دیون کارگری را پرداخت می کنیم. کارگران خسته هستند 45ماه حقوق نگرفتند 4سال کارخانه تعطیل بوده کارگران دچار مشکلات معیشتی شدند تنهایی نمی نتوانیم کاری برای انها انجام دهیم اما مسئولین هیچ حرکتی انجام ندادند فقط جلسه پشت جلسه گذاشتند شش ماه است خودم شخصا پیگیرم.
بابایی خراسانی بیان داشت: در حال حاضر هم 12میلیاردی که مصوب کردند قول دادند تا نیمه بهمن کارهایش را انجام بدهند برای تجهیز کارخانه است پرداختش جدول زمان بندی دارد قصد داریم از این مبلغ یک میلیارد بدهیم دادگاه که تقسیم کنند بین نیروها. بدهی به کارگران 4میلیارد و سیصد است و الباقی هم تا 4300میلیارد که می شود3میلیارد و 300 تومان از درامد کارخانه در سال آینده به کارگران بدهیم. ما طرح توجیهی برای ادامه فعالیت کارخانه داریم. طبق طرح توجیهی حداقل ماهانه یک و نیم میلیارد درامد داریم با ظرفیت تولید هشت هزار تن در ماه.
وی ارزش گذاری امروز کارخانه را بالای 60میلیارد اعلام کرد و گفت: 48میلیارد فقط تجهیزات کارخانه ارزش دارد. سرمایه ای که لازم داریم که بدهی ها را بدهیم و کارخانه راه بیافتد 20میلیارد تسهیلات است. که حالا 12 میلیارد مصوب کردند و قول دادند خودمان دنبال تامین 8میلیارد دیگر هم هستیم.
وی شایعه بالاتر بودن بدهی از کل قیمت کارخانه را شایعه ای ناجوانمردانه دانست و گفت: شایعه است که بدهی کارخانه ما بیش از سرمایه است. مسئولین شهرستان متاسفانه این شایعه را راه انداختند. اینکه قیمت کارخانه را با 20میلیارد بدهی ما برابر کنند پیشنهاد مال خری بوده تا کارشناسی قیمت کارخانه.
این مقام مسئول درخصوص تعداد کارگران بلاتکلیف کارخانه نیز اظهار داشت: از زمانی که ما آمدیم 45نیرو داشتیم قبلا 90نفر بودند یک تعداد آخر 92بازنشست شدند. از این 45نفر هم 16نفر طی مدت اخیر بازنشست شدند. 29نفر دیگر باقیمانده 4نفر زیر بیست سال هستند که یا باید بازخریدشان کنیم یا بروند برای بیمه بیکاری اقدام کنند. ده نفر هم دعوت به کار کردیم برای کارهای نگهبانی و حفاظت فیزیکی، 15نفر هم سابقه کار بالای 25 دارند. اما سن شان به بازنشستگی نمی خورد. 50 سال ندارند، داریم تلاش می کنیم کارهای بیمه بیکاری شان بکنند تا زمانی که کارخانه راه بیفتد و بتوانیم دوباره دعوت به کارشان کنیم. اگر مجموعه راه بیفتد با تولید ماهانه هشت هزار تن سه شیفت کاری باید داشته باشیم در هر شیفت کاری 95نفر می توانند مشغول به کار بشوند. یک تعداد هم اداری داریم که حدود سیصد نفر به کار گرفته می شوند.
وی در خصوص فرسودگی کارخانه نیز توضیح داد: فرسودگی کارخانه در قسمت چغندری است که از سال 82کار نکرده و تعویض هم انجام نشده 60تا 70درصد فرسودگی در این قسمت داریم تعمیر هم صرف نمی کند بهتر است با نو جایگزین شود اما دستگاه های تسویه شکر حدود 45درصد فرسودگی دارد می توان ترمیم و تجهیز کرد مشکلی از این جهت نداریم.
محمد علی کشاورز یکی از کارگران این کارخانه است که برای گفتن چندین باره درددلش از سایر کارکنان سبقت می گیرد و از همکارانش می خواهد که همهمه نکنند واجازه دهند تا او به نمایندگی از همه مشکلات شان را با خبرنگار ما درمیان بگذارد.
وی که ۲۵ سال از عمر کاری اش را در این کارخانه مشغول بوده می گوید متاسفانه کارخانه حال و روز خوشی ندارد و همه ما را ناخوش کرده است. برغم اینکه این کارخانه در بهترین شرایط آب و هوایی قرار گرفته ونزدیکترین کارخانه قند ایران به بندر عمان و بوشهر است وشکر خام هم از همین دو بندر بار میشود و به خراسان شمالی و جنوبی تا شاهزند اراک وکرج می‌رود، اما مرتب می گویند کارخانه سوددهی ندارد. سوال ما این است چطور در همه آن شهرها که گیرنده شکر خام هستند کار سوددهی دارد اما کارخانه قند مسنی در یک وجبی این بندر ها باید تعطیل شود؟وی اعتقاد دارد از زمان واگذاری این کارخانه توسط صنایع ملی ایران به بخش خصوصی تاکنون کارخانه همیشه درگیر مسائل مشکلات بوده است و کارفرمایان برای اینکه وامهای کلان بگیرند یکی دو سال کار میکنند چهار سال تعطیل می کنند وکارگران را تحت پوشش بیمه بیکاری می‌برند.
آقای کشاورز که این مشکلات گرد پیری زودهنگام بر چهره اش نشانده با ناراحنی می گوید تمام مشکلات این کارخانه به خاطر واگذاری به بخش خصوص است، اولین مالک کارخانه بعد از صنایع ملی که واگذار شد به بخش خصوصی(م ی) معروف به سلطان شکر بود، که فوت کرد و پسرش مدتی مالک کارخانه بود. بعد از آن از آبان ۹۳ طی یک مبایعه نامه که تاکنون اسنادی هم برای اثبات آن ارائه نکردند شرکت افق گستر ریحانه به عنوان مالک معرفی شد. اما در جلسه با مدیر کار استان مدیر صنایع فارس و نماینده شهرستان سندی مبنی بر این نقل و انتقالات نشان ندادند
وی دلیل تجمعات مداوم و اعتراض کارکنان را عدم تسویه حساب اعلام کرد و گفت: از سال ۹۳ تاکنون تولید کم شده و کارخانه در واقع تعطیل است. مالکین کارخانه چهار سال است که کارگران را به هم پاس می‌دهند نه حاضرند کارخانه را راه اندازی کنند و نه حاضرند کارخانه را به کننده کار بفروشند.حقوق کارگران هم تسویه نمیکنند.
ما انتظار پیگیری داریم، خودتان را جای ما بگذارید ، چهار سال است حقوق نگرفتیم، کانون زندگی کارگران این کارخانه در حال فروپاشی است. چه کسی باور می کند خیلی از بچه های این کارگران به خاطر نداشتن توان پرداخت شهریه و هزینه سرویس از تحصیل بازماندند و از مدارس طرد شدند. دردمان را باید به کجا بگوییم؟
بزرگترین مشکل ما دولت است
کمی آنسوتر نماینده هیات مدیره کارخانه قند ممسنی در مصاحبه با خبرنگار شیرازه درخصوص اینکه مشکل اصلی چیست که وضع کارخانه به اینجا رسیده می گوید: دولت! بزرگترین مشکل ما دولت است. دولت با ما کار نداشته باشد، همه چیز درست می شود. به دوستان استانداری هم گفتم.گفتندچه حمایت هایی میخواهید؟گفتم ما فقط یک حمایت از شما می خواهیم چوبتان را از لای چرخ ما بردارید. چون بخش خصوصی مثل آب هست می تواند راهش را بازکند. مگر یک صنعت چقدر سود دارد؟اصلا حداکثر بگوییم 50درصد هم سود داشته باشد بالای 520درصد که دیگر سود ندارد!
وی افزود: از این مبللغ 16 درصدش را که بیمه می گیرد 13درصد هم مالیات می گیرد این میشود 29درصد، میماند 21 درصد دیگر، وام می خواهند به من بدهند می گویند 18 درصد اما برای من حدود 27 درصد درمی آید بعد برای من چه سودی دارد؟ خیلی راحته اصلا مشکل پیچیده ای نیست. این کارخانه سهامی خاص هست، ما به عنوان صنعت گران این ممکلت معتقدیم آدم باید عاشق باشد که وارد صنعت شود خدا این عشق را به ما داده است. نمی خواهیم این سرمایه را بکنیم و به خارج ببریم. اما می خواهیم همین جا حفظ شود طوری نباشد که مدام از جای دیگر بکنیم بیاوریم اینجا. حداقل دیگر ضرر نکنم.
مرتضی بابایی خراسانی، نماینده تام الاختیار هیات مدیره کارخانه قند ممسنی توضیح می دهد: این کارخانه تاسیس1344است و تازمان انقلاب کار می کرده ابتدا که چغندر قند که در منطقه فراوان بوده از آن استفاده می شده، بعداز اینکه چغندر قند یک مقدار در منطقه افت کرده این کارخانه به سمت تصفیه شکر خام آمده است. وی تاکید می کند تنها مرکز صنعتی شهرستان ممسنی و حومه آن همین کارخانه است. شما صنعت به این بزرگی دیگر در این اطراف نمی بینید.
وی اضافه کرد: تا سال 76اینجا بخش دولتی بوده مربوط به سازمان صنایع، از سال 76در کش و قوس کارها بودند که واگذار بکنند و بالاخره سال 80اینجا کلا به بخش خصوصی واگذار شد. وقتی واگذاری انجام میشود دولت در همان صورتجلسه ای که نوشته شده یک سری قول ها و وعده هایی به سرمایه گذار می دهد اما هیچ کدام از آن وعده ها عملی نمی شود. طبیعتا اینجا اگر به خزانه هم وصل باشد وقتی به زیان برسد دیگر نمی توان جمعش کرد. تا اینکه مشکلات بالاخره غالب می شود و در آذرماه سال1392 به طور رسمی تعطیل می شود متاسفانه به رغم تمام وعده وعیدها از آذر 92 هیچ حرکتی از طرف دولت در راستای رفع مشکلات این کارخانه نشده است.
بابایی خراسانی گفت: مالک قبلی اینجا را با زیان و بدهکاری تحمل و ادامه داد، تا جایی که متوجه شد دیگر نمی تواند ادامه دهد و واگذار کرد به یک بخش خصوصی دیگر و در پایان سال 95طی یک صورتجلسه ای نقل و انتقالات انجام شد و ابتدای سال 96هیات مدیره جدید سرکار آمد ما جزو جدیدها هستیم.
وی با گلایه مندی توضیح داد: مسئولین نه تنها در استان فارس بلکه در همه کشور یاد گرفتند در مقام صحبت خودشان را تبرئه می کنند و همه چیز را گردن مالک می اندازند. این روش غلطی است یعنی توقع دارند وقتی ما مالک هستیم دیگر همه کار ما باید بکنیم مالیات هم بدهیم بیمه و گاز وبرق هم به موقع بدهیم. ما الان به شرکت گاز میلیاردی بدهکاریم رفتیم گفتیم وام به تولید کننده نمی دهید اشکالی ندارد شرکت گاز که زیر مجموعه دولت است. حداقل این بدهی را 48ماهه تقسیط کنید تا بپردازیم قبول نکردند. همین امسال این پیگیری ها را کردیم مدارکش هم موجود هست.
تامین اجتماعی حرف استانداری را نمی خواند
نماینده تام الاختیار هیات مدیره کارخانه قند ممسنی گفت: تامین اجتماعی زیر نظر چه کسی است؟ یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان از قبل به تامین اجتماعی بدهکاریم استانداری تلاش کرده پادرمیانی کرده که تقسیط کنند اما قبول نکردند می گویند ما به استانداری کاری نداریم. وحدت رویه بین مسئولین هم نیست. بخاطر بدهی به بیمه در هرماه دو و نیم درصد جریمه می شویم جریمه هم تصاعدی است سود مضاربه ای هم هست این کجایش قانونی است؟ این چه نوع حمایتی از سرمایه گذار است؟ وقتی حمایت نشود و مالیات های آنچنانی بخوریم هر قرارداد می بندیم هم مالیات می خورد هم بیمه شریک می شود هم وام سودی باید بدهیم سودی به ما نمی رسد.
وی در خصوص سابقه تاریخی این مشکلات اظهار داشت: از سال 82 طبق اسناد موجود کارخانه روی ضرر و زیان افتاده است. 2میلیارد و ششصد میلیون تومان از طریق تسهیلات بانکی به مجموعه وام دادند تا الان 6میلیارد تومان پرداخت شده، طبق اسناد، هنوز هم هشت میلیارد و سیصد هم بدهکاریم! هرکس این معادله را برای ما حل کند می گوییم خدا پدر شما را بیامرزد. با این وضعیت سود وام و حمایت بعد شما چطور توقع دارید ما سود بکنیم؟ از روز اولی که آمدیم اینجا برای راه اندازی مجدد کارخانه ما برنامه داشتیم، برنامه هایمان هم ارائه دادیم. آخر برج مرداد همین امسال در کارگروه اقتصادی تهران و استان فارس برای ما 15میلیاردوام مصوب کردند همانجا در جمع اعلام کردیم شما نمی توانید به ما وام بدهید چون کارخانه در رهن بانک است و مشکلات بدهی های گوناگون دارد وماده 141هستیم. گفتند نه مفاصا حساب دارایی و تامین اجتماعی ندارید، اشکال ندارد بدهی به بانک دارید اشکال ندارد این وام را به شما می دهند چون دولت می خواهد کمک کند گفتیم عملی نمی شود گفتند شما می خواهید به ما کار یاد بدهید؟ گفتیم چقدر ادمهای خوبی هستید! بعد اول ماه آذر زنگ زدند گفتند بیایید صنایع کارتان داریم. رفتیم به ما می گویند ما نمی توانیم به شما وام بدهیم چون شما ماده 141هستید.
وی بیان داشت: ماده141می گوید وقتی یک کارخانه ای سرمایه ثبتی اش از دیونش کمتر باشد وام بهش تعلق نمی گیرد مگر سرمایه 25درصد برود بالای دیون. یعنی ما بیست میلیارد بدهی داریم سرمایه را 25درصد بالا ببریم خب این زمان می برد الان در توان نیست.
بابایی گفت: ما در مرداد ماه خودمان اعلام کردیم که ماده141هستیم نمی توانیم وام بگیریم ما یک شرکت معین می خواهیم معرفی کنیم که وام را بگیرد و کار را انجام دهد گفتند اشکالی ندارد شما نمی دانید ما می خواهیم کمک کنیم؟ آذر ماه خودشان ایراد گرفتند واعلام کردند نمی شود. 20 دی در تهران صورت جلسه دیگر امضا کردند که یک شرکت معین به عنوان جایگزین کارخانه قند ممسنی می تواند 12میلیارد وام بگیرد. شرکت معین همان افق گستر ریحانه هست که الان مالک کارخانه هست همان را معرفی کردیم که بتواند وام بگیرد و کارها را انجام بدهد. اما خب 5ماه ما را الکی سرکار گذاشتند.
نماینده تام الاختیار هیات مدیره کارخانه قند ممسنی با اشاره به اینکه بخش خصوصی راهش را پیدا می کند که خودش را از مشکلات رها کند افزود: مسئولین می آیند یک وعده هایی می دهند آن وعده ها را هم عملی نمی کنند و مشکل درست می شود.
نماینده هیات مدیره کارخانه قند ممسنی درخصوص برنامه کارخانه برای تسویه حساب کارگران نیز ابراز داشت: مرداد امسال اعلام کردیم نماینده شهرستان هم امدند کارگران هم حضور داشتند. گفتیم برای رهایی کارگران از این وضعیت اگر ده میلیارد وام به ما بدهید و وثیقه خارج از طرح بدهید و اجازه دهید دیون کارگری را پرداخت می کنیم. کارگران خسته هستند 45ماه حقوق نگرفتند 4سال کارخانه تعطیل بوده کارگران دچار مشکلات معیشتی شدند تنهایی نمی نتوانیم کاری برای انها انجام دهیم اما مسئولین هیچ حرکتی انجام ندادند فقط جلسه پشت جلسه گذاشتند شش ماه است خودم شخصا پیگیرم.
بابایی خراسانی بیان داشت: در حال حاضر هم 12میلیاردی که مصوب کردند قول دادند تا نیمه بهمن کارهایش را انجام بدهند برای تجهیز کارخانه است پرداختش جدول زمان بندی دارد قصد داریم از این مبلغ یک میلیارد بدهیم دادگاه که تقسیم کنند بین نیروها. بدهی به کارگران 4میلیارد و سیصد است و الباقی هم تا 4300میلیارد که می شود3میلیارد و 300 تومان از درامد کارخانه در سال آینده به کارگران بدهیم. ما طرح توجیهی برای ادامه فعالیت کارخانه داریم. طبق طرح توجیهی حداقل ماهانه یک و نیم میلیارد درامد داریم با ظرفیت تولید هشت هزار تن در ماه.
وی ارزش گذاری امروز کارخانه را بالای 60میلیارد اعلام کرد و گفت: 48میلیارد فقط تجهیزات کارخانه ارزش دارد. سرمایه ای که لازم داریم که بدهی ها را بدهیم و کارخانه راه بیافتد 20میلیارد تسهیلات است. که حالا 12 میلیارد مصوب کردند و قول دادند خودمان دنبال تامین 8میلیارد دیگر هم هستیم.
وی شایعه بالاتر بودن بدهی از کل قیمت کارخانه را شایعه ای ناجوانمردانه دانست و گفت: شایعه است که بدهی کارخانه ما بیش از سرمایه است. مسئولین شهرستان متاسفانه این شایعه را راه انداختند. اینکه قیمت کارخانه را با 20میلیارد بدهی ما برابر کنند پیشنهاد مال خری بوده تا کارشناسی قیمت کارخانه.
این مقام مسئول درخصوص تعداد کارگران بلاتکلیف کارخانه نیز اظهار داشت: از زمانی که ما آمدیم 45نیرو داشتیم قبلا 90نفر بودند یک تعداد آخر 92بازنشست شدند. از این 45نفر هم 16نفر طی مدت اخیر بازنشست شدند. 29نفر دیگر باقیمانده 4نفر زیر بیست سال هستند که یا باید بازخریدشان کنیم یا بروند برای بیمه بیکاری اقدام کنند. ده نفر هم دعوت به کار کردیم برای کارهای نگهبانی و حفاظت فیزیکی، 15نفر هم سابقه کار بالای 25 دارند. اما سن شان به بازنشستگی نمی خورد. 50 سال ندارند، داریم تلاش می کنیم کارهای بیمه بیکاری شان بکنند تا زمانی که کارخانه راه بیفتد و بتوانیم دوباره دعوت به کارشان کنیم. اگر مجموعه راه بیفتد با تولید ماهانه هشت هزار تن سه شیفت کاری باید داشته باشیم در هر شیفت کاری 95نفر می توانند مشغول به کار بشوند. یک تعداد هم اداری داریم که حدود سیصد نفر به کار گرفته می شوند.
وی در خصوص فرسودگی کارخانه نیز توضیح داد: فرسودگی کارخانه در قسمت چغندری است که از سال 82کار نکرده و تعویض هم انجام نشده 60تا 70درصد فرسودگی در این قسمت داریم تعمیر هم صرف نمی کند بهتر است با نو جایگزین شود اما دستگاه های تسویه شکر حدود 45درصد فرسودگی دارد می توان ترمیم و تجهیز کرد مشکلی از این جهت نداریم.
نظرات بینندگان
