آیا شعارها و آرمانهای انقلاب اسلامی محقق شده است یا نه؟
به نظر نمی رسد که مردم موافق سر کار بودن فاسدانی بر سر پست های دولتی این مملکت باشند چرا که خون دادند و تمام مشقت ها را بجان خریدند تا امروزه شاهد جولان نجومی‌‌ها، تاراج بیت المال و سرگذشت تلخ عدم شفافیت صاحبان قدرت نباشند.
شیرازه؛ در زمانی که تصور می‌شد مذهب و ارزش هایش در حال فراموشی هستند و اراده و توانایی برانگیختن مردم بر ضد حکومت های فاسد وجود ندارد و مردم هم اقبال به ارزش های مادی را جایگزین ارزش های دینی و متعالی کرده‌اند، در خاورمیانه انقلابی مذهبی به وقوع پیوست که دانشمندان حوزه سیاست و سیاستمداران کهنه‌کار را با شگفتی عظیمی مواجه کرد.
روزی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید باورها متلاشی شده بود و دشمنان این مملکت در اغما فرو رفتند اما با این همه منتظر فروپاشی آن بودند؛ جوانانی در پی کلامی نورانی بپا خاستند و اندیشه مطهری را به جای مارکسیست برگزیدند؛ موجی انقلابی را به جریان درآوردند که خیزش بر علیه فسادها بود.
ایرانیان به خاطر ندای آزادی، استقلال و به منصه ظهور رسیدن آرمانهای ارزشمند اسلام، در مقابل ظلم و بی عدالتی که در حکومت شاهنشاهی ریشه دوانیده و مردم را بیزار نموده بود بپا خاستند؛ مردم زمانی که اداره مملکت توسط تفکر پوچ رژیم رضاخانی را دیدند، از درون جوشیدند و آشوب کردند و مقابل تمام بیدادها و ستم ها قد علم کردند و برای مطالبه حق های پایمال شده ایستادند، خون دادند، اما از پای نیفتادند.
انقلابیون ما خستگانی در پی رهایی از یوغ دشمنان و استعماری بودند که شاهنشاه این مملکت را به عیاشی و ابتذال کشانده بود و صاحب قدرت این کشور بجای رسیدگی به امور مملکتی به توزیع خاک این مرز و بوم پرداخته بود و ارمغانش از سفرهای فرنگش برده پروری بود و کشیدن روسری و چادر از سر دختران و زنان!
جوانان ما خونشان را قطره قطره پای درخت انقلابی چکاندند که قرار بود دختران و زنان در عزلت فرو رفته و در کنج پستوهای خانه ها را از بند اسارت شاه غرب پرست، رهایی بخشد تا فرزندانی غیرتمند و با عزت برای این مملکت بپرورند.
روح الله روح اسلام را در جوان ایرانی زنده کرد، شعارهای حق بر علیه باطل در وجود جوانان ریشه دواند و آنها را به حرکت وا داشت و به میدان ها کشاند تا این میهن از افسار دشمنان گسیخته و با نور اسلام گره زده شود.
جمهوریت و اسلامی بودن شعار اصلی انقلاب 57
در آن زمان یکی از اصلی‌ترین شعارهای مردم جمهوریت بود و صدها بار در کلام بنیان‌گذار انقلاب طنین‌انداز شد تا نظارت مردم بر نهادهای حاکمیت نهادینه شود.
شعارهای انقلاب که پا به پای انقلاب به همراه مبارزات انقلابی مردم بیان می‌شوند، نشان‌دهنده اعتقادات مردم نسبت به رژیم حاکم بود و دلایل مخالفت با آن، پیروی از رهبران انقلابی خاص، آرمانها و اعتقادات مردم انقلابی و کمال مطلوب های آنها در پی‌ریزی نظام جدید است. اما باید ببینیم که آیا شعارها و آرمانهای انقلاب به تحقق پیوسته است یا نه؟
به نظر نمی رسد که مردم موافق سر کار بودن فاسدانی بر سر پست های دولتی این مملکت باشند چرا که خون دادند و تمام مشقت ها را بجان خریدند تا امروزه شاهد جولان نجومی‌‌ها، تاراج بیت المال و سرگذشت تلخ عدم شفافیت صاحبان قدرت نباشند.
قرار بود فقرا به وضعیت بهتری برسند و امکانات در اجتماع برای همه یکسان باشد اما آنچه می بینیم این است که اغنیا پروارتر شده و فقرا همچنان در قعر مانده و با فروتنی تمام همچنان قناعت پیشه کرده اند.
اصلا یکی از اهداف انقلابیون از سردادن شعار استقلال این بود که اعلام کنند، مخالف سلطه خارجی ها هستند؛ مردم با شعار جمهوری اسلامی می خواستند بگویند که این جمهوری که می خواست با شعار استقلال حرکت کند، حالا می خواهد بر مبنای اسلام قرار بگیرد. یعنی انقلاب ما ضمن حفظ جمهوریت که با دو شعار قبل از خود تلفیق می شود، اسلامیت هم داشته باشد.
به نظر می رسد که در رسیدن به شعار آزادی از یوغ استعمار و غرب موفقیت حاصل شد اما در مسائلی چون بکارگیری مسئولانی متخصص و متعهد که دارای تدبیر باشند همچنان درجا می زنیم و امروزه شاهدیم که در برخی جایگاه ها مدیرانی فاسد در مناصب دولتی دلخوش کرده و با حقوق های نجومی و عملکردهای ضعیف تنها خون به جگر خانواده های شهدا و صاحبان اصلی این انقلاب می کنند.
به نظر می رسد بیعت ماندگاری که اکنون چهله ای پر فراز و نشیب به خود دیده است با نفوذ نامردمانی روبرو شده که فقط نانخوری بلدند و نه تنها بویی از خدمت مجاهدانه نبرده اند بلکه مردم که کارگزاران اصلی این انقلاب هستند در پیچ و خم کاغذبازی ها و پر کردن کیسه های آقایان درمانده اند!
*نیلوفر پرتوروزی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید باورها متلاشی شده بود و دشمنان این مملکت در اغما فرو رفتند اما با این همه منتظر فروپاشی آن بودند؛ جوانانی در پی کلامی نورانی بپا خاستند و اندیشه مطهری را به جای مارکسیست برگزیدند؛ موجی انقلابی را به جریان درآوردند که خیزش بر علیه فسادها بود.
ایرانیان به خاطر ندای آزادی، استقلال و به منصه ظهور رسیدن آرمانهای ارزشمند اسلام، در مقابل ظلم و بی عدالتی که در حکومت شاهنشاهی ریشه دوانیده و مردم را بیزار نموده بود بپا خاستند؛ مردم زمانی که اداره مملکت توسط تفکر پوچ رژیم رضاخانی را دیدند، از درون جوشیدند و آشوب کردند و مقابل تمام بیدادها و ستم ها قد علم کردند و برای مطالبه حق های پایمال شده ایستادند، خون دادند، اما از پای نیفتادند.
انقلابیون ما خستگانی در پی رهایی از یوغ دشمنان و استعماری بودند که شاهنشاه این مملکت را به عیاشی و ابتذال کشانده بود و صاحب قدرت این کشور بجای رسیدگی به امور مملکتی به توزیع خاک این مرز و بوم پرداخته بود و ارمغانش از سفرهای فرنگش برده پروری بود و کشیدن روسری و چادر از سر دختران و زنان!
جوانان ما خونشان را قطره قطره پای درخت انقلابی چکاندند که قرار بود دختران و زنان در عزلت فرو رفته و در کنج پستوهای خانه ها را از بند اسارت شاه غرب پرست، رهایی بخشد تا فرزندانی غیرتمند و با عزت برای این مملکت بپرورند.
روح الله روح اسلام را در جوان ایرانی زنده کرد، شعارهای حق بر علیه باطل در وجود جوانان ریشه دواند و آنها را به حرکت وا داشت و به میدان ها کشاند تا این میهن از افسار دشمنان گسیخته و با نور اسلام گره زده شود.
جمهوریت و اسلامی بودن شعار اصلی انقلاب 57
در آن زمان یکی از اصلی‌ترین شعارهای مردم جمهوریت بود و صدها بار در کلام بنیان‌گذار انقلاب طنین‌انداز شد تا نظارت مردم بر نهادهای حاکمیت نهادینه شود.
شعارهای انقلاب که پا به پای انقلاب به همراه مبارزات انقلابی مردم بیان می‌شوند، نشان‌دهنده اعتقادات مردم نسبت به رژیم حاکم بود و دلایل مخالفت با آن، پیروی از رهبران انقلابی خاص، آرمانها و اعتقادات مردم انقلابی و کمال مطلوب های آنها در پی‌ریزی نظام جدید است. اما باید ببینیم که آیا شعارها و آرمانهای انقلاب به تحقق پیوسته است یا نه؟
به نظر نمی رسد که مردم موافق سر کار بودن فاسدانی بر سر پست های دولتی این مملکت باشند چرا که خون دادند و تمام مشقت ها را بجان خریدند تا امروزه شاهد جولان نجومی‌‌ها، تاراج بیت المال و سرگذشت تلخ عدم شفافیت صاحبان قدرت نباشند.
قرار بود فقرا به وضعیت بهتری برسند و امکانات در اجتماع برای همه یکسان باشد اما آنچه می بینیم این است که اغنیا پروارتر شده و فقرا همچنان در قعر مانده و با فروتنی تمام همچنان قناعت پیشه کرده اند.
اصلا یکی از اهداف انقلابیون از سردادن شعار استقلال این بود که اعلام کنند، مخالف سلطه خارجی ها هستند؛ مردم با شعار جمهوری اسلامی می خواستند بگویند که این جمهوری که می خواست با شعار استقلال حرکت کند، حالا می خواهد بر مبنای اسلام قرار بگیرد. یعنی انقلاب ما ضمن حفظ جمهوریت که با دو شعار قبل از خود تلفیق می شود، اسلامیت هم داشته باشد.
به نظر می رسد که در رسیدن به شعار آزادی از یوغ استعمار و غرب موفقیت حاصل شد اما در مسائلی چون بکارگیری مسئولانی متخصص و متعهد که دارای تدبیر باشند همچنان درجا می زنیم و امروزه شاهدیم که در برخی جایگاه ها مدیرانی فاسد در مناصب دولتی دلخوش کرده و با حقوق های نجومی و عملکردهای ضعیف تنها خون به جگر خانواده های شهدا و صاحبان اصلی این انقلاب می کنند.
به نظر می رسد بیعت ماندگاری که اکنون چهله ای پر فراز و نشیب به خود دیده است با نفوذ نامردمانی روبرو شده که فقط نانخوری بلدند و نه تنها بویی از خدمت مجاهدانه نبرده اند بلکه مردم که کارگزاران اصلی این انقلاب هستند در پیچ و خم کاغذبازی ها و پر کردن کیسه های آقایان درمانده اند!
نظرات بینندگان
