گلایه پیشکسوت نمایش فارس از بی‌توجهی مسئولان/ حتی به دیدن نمایش ما هم نیامدند چه رسد به حمایت
حوزه هنری،سازمان تبلیغات،اداره اوقاف،امور فرهنگی و هنری ادارات کسانی که متولی این گونه از نمایش ها هستند حتی یک سال به دیدن نمایش ما هم نیامدند چه رسد به حمایت و اگر خود مراجعه کنم جوابی مانند اینکه کار ما چیز دیگریست روبرو می شوم.
گروه تئاتر پویا به عنوان یکی از قدیمی‌ترین گروه‌های تئاتری در استان فارس که فعالیت خود را از سال 1367 با هدایت و سرپرستی عباس چهلتنان کارگردان پیشکسوت تئاتر آغاز کرد، امسال نیز طبق روندی که از سال 90 شروع کرده، نمایشی مذهبی با عنوان "روزی که آسمان گریست" را در تالار استاد هودی شیراز روی صحنه برده است.
عباس چهلتنان کارگردان، نویسنده و بازیگر تئاتر استان فارس در گفتگو با شیرازه گفت:در سال 1355کار خودم را با آقای علی بازیار و استاد مهدی فقیه به وسیله نمایش عروسکی و در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان شیراز شروع کردم.
عباس چهلتنان کارگردان، نویسنده و بازیگر تئاتر استان فارس در گفتگو با شیرازه گفت:در سال 1355کار خودم را با آقای علی بازیار و استاد مهدی فقیه به وسیله نمایش عروسکی و در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان شیراز شروع کردم.
دو سال مشغول کار عروسکی بودم و بعد از انقلاب وارد کار بزرگسال شدم و اولین کار خود را با استاد نادر شهسواری در سال 1358به روی صحنه بردیم.
در سال 1359 به خانه عروسک (سالن استاد هودی فعلی)برگشتم و با استاد محمود پاک نیت به مدت ده سال به ساخت کار کودک مشغول شدم.
در سال 1366تصمیم گرفتم گروه تئاتر پویا را تشکیل بدهم و اولین کار این گروه یعنی نمایش کودک خرگوش باهوش در همان سال به روی صحنه رفت.
در همان سالها در کنار کار کودک به کار بزرگسال نیز مشغول بودم کارهایی مانند: پشت دیوارها ،شقایق , مادر
و به تحقیق راجب نمایش های آیینی و سنتی و بخصوص تعزیه پرداختم و به دلیل اینکه دیدم مردم با اشعار مشکل دارند و تاریخ عاشورا در تعزیه ها در حال تحریف شدن است در سال 1381 تصمیم به ساخت تعزیه به نام بعد از واقعه کردم که از ظهر عاشورا شروع و تا شهادت حضرت رقیه ادامه داشت که مجبور شدم حدود سی کتاب را برای نگارش این اثر نمایش بخوانم کتاب های مرجع و معتبری مانند :لحوف ،مقاتل های متفاوت و...
در اجرای اول انقدر حس تماشاگران و حالات معنوی کار به روی من تاثیر گذاشت که تصمیم گرفتم هر سال در ماه محرم یک تعزیه به روی صحنه ببرم،از جمله شهادت حضرت علی اکبر(ع) ،شهادت حضرت عباس (ع)،شهادت قاسم بن الحسن (ع) و...
در تمامی آثارم سعی بر این داشتم که از بازیگران تازه کار استفاده کنم که در هر اثر سالیانه حدود 50 تا 60بازیگر را در صحنه آماده میکردم و بعد از اینکارها به دنیای تئاتر معرفی می شدند.
تلاش کردم تئاتر تعزیه ای که در میدان اجرا می شد را به سالن تئاتر بیاورم و هرساله به صورت رایگان در دهه محرم به اجرا برسانم که به حول قوه الهی اینکار از سال 1381تا همین امسال (1398)اتفاق افتاده است.
سرپرست گروه پویای شیراز در رابطه با روند اجرای تعزیه خود در این سال ها اضافه کرد : هرساله به تعداد تماشاگران اینگونه نمایش اضافه می شود و از اینکه میتوانم تاریخ حقیقی و بدون تحریف را که با مطالعه چندین ساله خود نوشته و به اجرا دراورم بسیار خوشحالم اما از حمایت نکردن ارگان های دولتی به شدت گلایه دارم چرا که نمایش نیازمند دکور بسیار سنگین، ده ها لباس به گونه های مختلف، اکسسوار های متفرقه شامل هزینه های بسیار بالاست که تمامی آن را خودم بدون حمایت جدی هیچ ارگانی متقبل می شوم.
البته ارگان هایی مانند ارشاد و شهرداری قول همکاری داده اند حالا اینکه چقد عملی شود خود جای بحث دارد.
عباس چهل تنان اضافه کرد: چرا ارگان های دولتی به اینگونه نمایش هیچ توجهی ندارند؟ چرا بچه های هنری حتی از کوچکترین حمایت از ارگان های دولتی بی بهره هستند؟ به عنوان مثال اگر بنده بخواهم تبلیغ نمایش خود را از صدا و سیما طلب کنم از من درخواست پول می کنند.
حوزه هنری،سازمان تبلیغات،اداره اوقاف،امور فرهنگی و هنری ادارات کسانی که متولی این گونه از نمایش ها هستند حتی یک سال به دیدن نمایش ما هم نیامدند چه رسد به حمایت و اگر خود مراجعه کنم جوابی مانند اینکه کار ما چیز دیگریست روبرو می شوم.
سوال اینجاست: آیا کار ارزشی و معنوی در هیچ بخش ارگان های ما جایگاهی ندارد؟این همه بی مهری و بی توجهی به چه علت است؟
چهل تنان در رابطه با ادامه روند فعالیت نمایشی خود گفت: شاید در سال های آینده دیگر به سراغ اینگونه نمایشی نروم چرا که از پس هزینه بالای آن برنمیآیم و دیگر طاقت این همه بی مهری مسولین را ندارم.چرا که همین امسال هزینه بسیار بالایی را خرج وسایل نمایشم کردم و مطابق هرسال با کلی بدهی نمایش را به اجرا درآوردم.
باید ارگان ها خود فراخوان بدهند که ما در سال یک یا دو کار تئاتر معنوی را حمایت می کنیم و نگذارند این عرصه خالی بماند، نه اینکه فقط متکی به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی بود و توقع همه چیز را از آنجا داشت .
نظرات بینندگان
