کد خبر: ۱۵۰۹۹۳
تاریخ انتشار: ۰۸:۰۶ - ۲۲ آبان ۱۴۰۰
در گفتگو با "شیرازه" مطرح شد:

عمده مشکلات والدین و نوجوانان با ابزار پرسش‌گری حل می‌شود/ والدین نیز نیازمند خود سازی و رشد شخصیتی هستند

برومند بیان کرد: اگر والدین شیوه رفتار با نوجوان و چگونگی مواجه با مسائل گوناگون آنان را بیاموزند و آگاهی خود را افزایش دهند، بخش عمده و قابل ملاحظه‌ای از آسیب‌ها و معضلات روابطی والدین با فرزندانشان بهبود می‌یابد.
به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، عمده اصلی معضلات میان والدین با نوجوانانشان که نمی‌توانند مسئله یا مشکلی را میان خود و نوجوانشان را حل کنند ریشه در «ناآگاهی» والدین دارد.

پدر و مادرهایی که از روابط سازنده و مؤثرتری با نوجوان خود برخوردارند، به‌خوبی آگاهی دارند که چگونه با فرزندشان برخورد نمایند و اگر مسئله‌ای ایجاد شد و نوجوان دچار ناهنجاری گردید، چگونه با او رفتار کنند.

رضا برومند مشاور تحصیلی و مربی توسعه‌ فردی در گفتگو با خبرنگار پایگاه تحلیل خبری شیرازه در این خصوص  ضمن بیان اینکه والدین آگاه هر واکنشی را در مقابل کنش نوجوانشان، از روی فهم و دانش انجام می‌دهند عنوان کرد: عکس‌العمل آنها در برابر عمل فرزندشان، عکس‌العملی سنجیده و ارزیابی شده است و تمام جنبه‌های گوناگون یک مسئله را سنجیده‌اند.

وی با اشاره به این موضوع که فهم و آگاهی والدین از آموزش دیدن، مطالعه کردن و مشورت با افراد متخصص حاصل می‌شود اضافه کرد: هر نوع رابطه‌ بین فردی انسان‌ها، دارای قائده و پارامترهای مشخصی است، درصورتی آن رابطه سازنده است که نحوه رفتار کردن طبق این قوائد باشد.

این مربی توسعه‌ی فردی در ادامه با بیان اینکه رابطه‌ی پدر و فرزندی یا مادر و فرزندی نیز از این اصل جدا نیست افزود: با توجّه به پیچیدگی‌ها و گستردگی‌های لایه‌های شخصیتی و تنوع فکری نوجوان و مسائل گوناگونی که نوجوان در موقعیت سنی خود با آن مواجه است، پیروی از قوائد رفتاری سالم با نوجوان بسیار حائز اهمیت است.

برومند در این خصوص تصریح کرد: اگر والدین شیوه رفتار با نوجوان و چگونگی مواجه با مسائل گوناگون آنان را بیاموزند و آگاهی خود را افزایش دهند، بخش عمده و قابل ملاحظه‌ای از آسیب‌ها و معضلات روابطی والدین با فرزندانشان بهبود می‌یابد.

به گفته این مشاور تحصیلی یکی از مهارت‌هایی که والدین به عنوان اصول فرزند پروری و مواجه با یک نوجوان باید بیاموزند، استفاده از ابزار «پرسش‌گری» می‌باشد، به این معنا که اگر یک ناهنجاری و رفتاری نامطلوب از نوجوان سر زد، به جای صحبت و نصیحت‌های طولانی که عمدتاً با خشم و فریاد و در اغلب موارد نیز با تحمیل نظرات شخصی همراه است، موقعیت «پرسش‌گری» را جایگزین صحبت نمایید.

وی با بیان مثالی در این زمینه تشریح کرد: اگر نوجوان بهداشت فردی یا نظم شخصی خود را رعایت نکرد، به جای تذکر و نصیحت و زمان صرف کردن برای صحبت، با «پرسش‌گری» منطق و تفکر نوجوان را برانگیزید، یعنی بپرسید به نظر تو آیا آدم‌های تأثیرگذار دنیا با بی‌نظمی توانستند موفق شوند یا نظم و انضباط فردی آنها در موفقیتشان تأثیرگذار بود؟!
نظر تو در مورد نظم به عنوان یک ویژگی فردی که بسیار توسط بزرگان تاکید شده، چیست؟ 
به نظر تو آیا در شأن و شخصیت تو است که بهداشت فردی را رعایت نکنی؟!

برومند با اعلام این موضوع که ابزار «پرسش‌گری» باعث می‌شود تا نوجوان احساس احترام و استقلال فردی و فکری پیدا کند مطرح کرد: ذهن نوجوان با «پرسش‌گری» فعال می‌شود تا درمورد رفتارهای خود فکر کند و با اندیشیدن با مسائل خودش مواجه شود و فکر کردن سبب رشد رفتارهای بالغانه در نوجوان می‌گردد.

این مربی توسعه فردی ادامه داد: نوجوانان دوست دارند بیشتر خودشان صحبت کنند تا به صحبت‌های اندرزگونه دیگران حتی پدر و مادر گوش دهند و باید این فضا را برای نوجوان ایجاد کنید تا فکر خود را به‌کار بگیرد و رشد کند.

به گفته برومند، نوجوان زمانی که بی‌واهمه و بدون اضطراب در فضایی پر آرامش نظرات خود را بیان کند، موجب کاهش ترس او و افزایش اعتماد به نفسش می‌گردد.

وی همچنین از صرف حوصله برای صحبت‌های نوجوانان سخن گفت و افزود: باید در مورد کاری که نسبت به آن عامل است یا نگرشی که مدافع آن است صحبت کند و این فضا باید گفتگو محور باشد نه بازجویانه،علاوه بر آن بهتر است عمده مشکلات خود با نوجوانشان را با ابزار «پرسش‌گری» حل کنند تا ضمن حل مسئله‌ی ایجاد شده، نوجوان نیز با فکر کردن رشد یابد.

این مشاور تحصیلی بخش مهم دیگری از معضلات و مشکلات والدین با فرزندشان را مورد توجه قرار داد و گفت: برخی از این مشکلات نشأت گرفته از آسیب‌ها و ایرادهای درونی شخص پدر یا مادر خانواده است، این مسئله‌ی بسیار مهمتری می‌باشد که لازم است پدران و مادران نیز روی «خودسازی»، «توسعه‌ی فردی»، «رشد شخصیتی» و از بین بردن ایرادهای درونی خودشان کار کنند.

برومند در این خصوص ادامه داد: مادری که هنوز روی رشد شخصیتی خود وقت نگذاشته است تا آستانه صبـر و بردباری خود را افزایش دهد، چگونه می‌تواند نسبت به تغییرات تدریجی مثبت فرزند خود شکیبا باشد؟! ایجاد هر تحول و تغییر مثبتی در وجود نوجوان مستلزم طی شدن مدت زمانی مشخص است و اگر والدین عزیز صبور نباشند و شتابنده عمل کنند، تغییرات لازم رخ نمی‌دهد و دوباره روابطشان با نوجوان دچار تنش می‌شود.

وی از زود رنجی برخی از والدین سخن گفت و اضافه کرد: این والدین با کوچکترین خطایی از جانب نوجوان سریعاً برافروخته می‌شوند و رابطه را دچار تنش می‌کنند، درصورتی که انجام برخی ناهنجاری‌ها، به اقتضای سن نوجوان طبیعی است و نحوه مواجه با آن مسئله برای حل شدن و عدم تکرار، مستلزم این است که نحوه مواجه اصولی باشد و با آگاهی رفتار کنند.

برخی از پدر و مادرها تعلقات شخصی و افکار خود را بر نوجوان تحمیل می‌کنند.

به گفته این مربی توسعه فردی، اصلی مهم که لازم است اولیای گرانقدر به آن توجّه داشته باشند؛ مدیریت هیجانات و احساسات خود در هنگام ارتکاب خطا و اشتباهی از سوی نوجوان است و بدون تردید هیچ کار تربیتی با خشم و عصبانیت و دخالت احساسات لحظه‌ای صورت نمی‌گیرد و بهتر است والدین با آرامش بیشتر در پی حل مسائل خود و نوجوانشان باشند.


برومند در پایان صحبت های خود با بیان اینکه نوجوانی داری شخصیت و فکر و اندیشه‌ای مستقل است خاطر نشان کرد: نوجوان به تنهایی می‌تواند نظر متفاوت داشته باشد؛ زیرا دارای استقلال فکری و تصمیم‌گیری است و نوجوانان ما از نسل Z هستند، نمی‌شود باورهای خود را به آنها تحمیل کرد و هرچه فضای گفتگو محور و پرسش محور حاکم باشد؛ مسائل موجود مؤثرتر حل می‌شوند.

انتهای پیام/ع
نظرات بینندگان