به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری«شیرازه» به نقل از نوید شاهد، شهید «داراب پارسا» یکم مهرماه ۱۳۳۹ در روستای مشایخ از توابع نورآباد ممسنی در خانواده‌ای متعهد و متدین دیده به جهان گشود. هفت‌ساله بود که راهی مدرسه شد و پس از پایان تحصیلات ابتدایی جهت ادامه تحصیل به شیراز رفت.

وی پسری باهوش بود و در مدرسه به‌عنوان دانش آموز نمونه مورد احترام مدیر و دبیران قرار می‌گرفت. داراب با حوزه علمیه قم در تماس بود و کتاب‌هایی در زمینه مبانی مذهب از این طریق به دستش می‌رسید. همیشه نمازش را در مسجد به جا می‌آورد و هیچ‌وقت ترک واجبات نمی‌کرد. 
 
سال‌های ۱۳۵۹- ۱۳۵۸ به‌عنوان آموزگار پیمانی در شهرستان‌های استان کردستان و لرستان مشغول تدریس نونهالان روستایی شد.
داراب احترام خاصی برای پدر و مادر خود قائل بود و در کارهای روزمره به پدر که در شهرستان مشغول کشاورزی بود کمک می‌کرد.
سپس به خدمت سربازی رفت که هم‌زمان با جنگ ایران و عراق شد. وی ۱۸ ماه از سربازی خود را در جبهه‌های حق علیه باطل گذراند.

شهید «داراب پارسا» در وصیت خود می‌نویسد:

دنیا فانی است و چه بهتر انسان به راهی رود که نامش باقی و در خیل عظیم شهدا حق علیه باطل باشد چه بسا مردان بزرگی از جمله امام حسین سرور شهیدان خود و خانواده‌اش را در این راه فدا نمود تا اسلام و حقانیت زنده باشد پس اگر ما پیروان امام حسین باشیم باید در عمل ثابت کنیم که جان ما از امام حسین عزیزتر نمی‌باشد.
 
حضور بی وقفه او در جبهه‌های جنگ حاکی از وطن‌پرستی و استکبار ستیزی‌اش بود که حتی در دوران جنگ از مرخصی‌ها استفاده نمی‌کرد.
وی سرانجام ۲۳ فروردین‌ماه ۱۳۶۱ در خرمشهر به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای شیراز به خاک سپرده شد.
 
انتهای خبر/