از ابتدای شکل‌گیری نهضت امام خمینی (روحی فداه) دشمنی‌های جبهه کفر برای زمینگیر کردن این جریان برخواسته از دل مردم نیز شروع شد؛ کشوری که تا دیروز ژاندارم آمریکا در منطقه تلقی می‌شد، ناگهان به دشمن تبدیل و همه ابزارها برای کنترل این انقلاب انسان‌ساز به میدان آمد. از تجزیه کشور درآغازین روزها، تا طولانی ترین جنگ قرن، تهاجم فرهنگی، تحریم اقتصادی و تحریم بانکی همه و همه قصد از بین بردن انقلاب اسلامی ایران را داشتند.

به گزارش شیرازه به نقل از جهان؛ هیچ کدام از ابزارهای فوق در جلوگیری از پیشروی انقلاب اسلامی موثر نبودند، به جزء تحریم بانکی! اما این تحریم بانکی چیست که توانست معادلات را در بعضی ذهنها تغییر دهد و احساس شود که راهی جزء امضای متن توافق تنظیم شده توسط کدخدا برای ادامه حیات کشور وجود ندارد؟!

همه کشورها از تجارت فرامرزی برای توسعه و آبادانی کشورشان استفاده می کنند و کالایی را که کشور دیگری می تواند ارزانتر تولید کند را وارد و کالایی که در آن مزیت صادراتی دارند را صادر می کنند.

به عبارت دیگر تجارت فرامرزی یکی از مهمترین قسمتهای اقتصاد هر کشور محسوب می شود. یکی از مهمترین ابعاد در تجارت فرامرزی، تبادلات مالی بین المللی است. زمانی که از پول برای انجام تبادلات مالی بین المللی استفاده می شود، ۳ روش استاندارد برای انتقال پول از یک کشور به کشور دیگر مبنای کار قرار می گیرد (استفاده از روشهای غیرپولی مانند انجام معامله با طلا یا تهاتر کالا به دلیل وزن اندک آنها موضوع این نوشته نیست):

1. استفاده از ارزهای مرجع مانند دلار و پوند؛
2. ایجاد ناحیه مشترک پولی یورو؛ و
3. پیمان پولی دوجانبه مانند کشورهای جنوب شرقی آسیا.

آمریکا و اتحادیه اروپا مانع بکارگیری روش اول برای تجارت بین المللی ایران شدند. روش دوم نیز به دلیل شرایط منطقه و عدم همگرایی کشورها عملاً امکان پذیر نیست. اما روش سوم یا همان پیمان پولی دوجانبه چیست که در آن نه خبری از دلار و یورو است و نه از سوئیفت و امثالهم؟

تاکنون ۴۷ پیمان پولی دوجانبه بین کشورها امضاء شده است که ۳۲ کشور در آن درگیر هستند. هند نیز برنامه‌ریزی کرده است که درس سال ۲۰۱۴، با ۲۳ کشور پیمان پولی دوجانبه امضا نماید.
توضیح تفصیلی این پیمان را در فیلم زیر ببینید