به گزارش سرویس قطعه شهدای شیرازه، راننده کامیون بود, اما یکی از شاخص ترین مبارزان انقلابی شیراز, پرونده ای قطور در ساواک داشت و چند بار توسط ساواک دستگیر شد که با زیرکی فرار کرد. او را اولین شهید انقلاب شیراز می نامند...

 همه جوره در اختیار انقلاب بود. با ماشین سنگینی که داشت به شهر های مختلف می رفت, اعلامیه های امام را می اورد تکثیر می کرد و در اختیار انقلابیون شیراز می گذاشت. یکی از این سفرهایش به یاد ماندنی شد. به اتفاق تعدادی دیگر از انقلابیون شیراز برای دیدن ایت الله سیدعلی اصغر دستغیب که در استان سیستان بلوچستان تبعید بود رفت. بعد از دیدار, اقای دستغیب گفته بود： همین نزدیکی, سید بزرگواری تبعید است به اسم سیدعلی خامنه ای, به دیدار ایشان هم بروید. رفته بود. اقای خامنه ای به گرمی از انها, استقبال کرده و با انها عکس می گیرد(عکسی که سال ها برمزار علی اکبر بود) بعد دستخطی می دهد تا به شهید دستغیب برسانند. وقتی شهید دستغیب دست خط اقای خامنه ای را می بینند می گویند： من ایشان را از نزدیک ندیده ام, اما هر که هست, فرد فاضلی است!

نیمه شعبان ۵۷ بود. از کنار خیابان رد می شدم. دیدم کامیونی کنارم ایستاد, علی اکبر پیاده شد و گفت： امشب مسجد جامع, دعای کمیل اقای دستغیب فراموش نشه, اتفاقات مهمی در راه است. شب رفتم مسجد جامع, جمعیت زیادی امده بود. علی اکبر را بین جمعیت دیدم, مرا کناری کشید, تعدادی عکس از زیر لباسش بیرون کشید, عکس کارتر بود و فرح در حال شراب خواری. گفت این عکس ها امشب نباید پیش من باشد, جایی پنهانش کن. قرار بود جمعیت شعارگویان به سمت میدان استانه بروند. علی اکبر میان دار بود و جمعیت را رهبری می کرد. از سر دزک مسیر بسته بود, از سمت دروازه قصاب خانه هم... ماموران حمله کردند, مردم از کوچه پس کوچه ها عقب رفتند. علی اکبر اهل عقب امدن نبود. در میدان استانه مامورها که دنبالش بودند با باطوم به جانش افتادند, چند ضربه هم به سرش کوبیدند. جنازه نیمه جانش در جوب اب پیدا و با امبولانس منتقل شد, اما در مسیر بیمارستان شهید شد.
پیش از علی اکبر شیراز شهید ندیده بود, علی اکبر هم فرد شناخته شده ای بود, همین ترس ساواک و شهربانی را دو چندان کرده بود. مراسم تشیعش کم از حکومت نظامی نداشت. مامورها اسلحه به دست در حالت شلیک به سمت قبر علی اکبر نشسته بودند. اما مردم, پر شور نوحه می خواندند و به سر و سینه می زدند.