به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، «راننده شیطان صفت در شیراز اعدام شد» این را 2 روز پیش بسیاری از رسانه های کشور تیتر کردند. می دانید جرم این راننده چه بود؟ او یک مسافرکش بود، ماشین شخصی داشت و با گشت و گذار در کلانشهر شیراز زنان و دختران معصوم را سوار می کرد تا به مقصد برساند اما با سوء استفاده از اعتماد آنها، قربانیان خود را به حاشیه شهر می برد و به آنها تجاوز می کرد!

آری. این واقعیت تلخی است که در شهر شیراز اتفاق افتاد، برای بار اول هم نبود، احتمالا آخرین بار هم نخواهد بود. سال گذشته هم سه جوان مسافرکش این بلا را سر یک خانم کارمند آوردند. گرچه این مجرمین هم اعدام شدند اما معمولا بسیاری از کسانی که قربانی نیات شوم مسافربران شخصی می شوند به دلیل ملاحظات خانوادگی و حفظ آبروی خود شکایت نمی کنند.

در حال حاضر مسافرکشی در شیراز سهل الوصول ترین و ارزانترین شغل است. پول زیادی نمی خواهد، کافیست ماشین پیکان یا نهایتا پراید مدل پایین بخرید و دستی بر سر و روی آن بکشید و در خیابان راه بیفتید، نه مالیات می خواهد، نه عوارض، کسی هم کاری به کارتان ندارد. مردم هم که خیلی این روزها حوصله ندارند زیر آفتاب منتظر تاکسی باشند. جلو آنها ترمز کنید فوری سوار می شوند. چه شغلی بهتر از این؟!

فرقی نمی کند که اهل کدام شهر باشید، می توانید با هر پلاکی در این شهر مسافرکشی کنید. می دانید چرا؟ چون این قدر در این شهر تاکسی ها و ماشین ها رنگارنگ و جورواجور هستند که اصلا دیده نمی شوید. یکی سبز و یکی زرد و یکی سفید و...

آنهایی که از این راه نان سفره خانواده را تامین می کنند بدون کوچکترین قانون و نظارتی در رقابت با تاکسی ها برنده اند! آنهایی هم که به دنبال نیات شیطانی و خوشگذرانی اند هم به همین ترتیب!

به راستی قانون کدام دستگاه را مسئول ساماندهی، مدیریت و برخورد با مسافرکش های شخصی می داند؟ تاکسیرانی می گوید جابجایی مسافر حق تاکسی هاست که مسافرکش های شخصی آن را غصب می کنند اما برای مسافرکش های شخصی جوابی ندارند و می گویند؛ مردم سوار نشوند! این یعنی توپ در زمین مردم.

مردم اما می گویند در انبوه خودروهای خیابان باید با ذره بین دنبال تاکسی گشت. اگر هم پیدا شوند، بسیاری از آنها، فقط دربست سوار می کنند، اگر بدانند مسافت شما چندان طولانی نیست محلی نمی گذارند و به نوعی مسافرانشان را گزینش می کنند.

راستگو یکی از اعضای شورای شهر شیراز معتقد است: اگر پنجاه درصد از 12هزار تاکسی که در شهر شیراز مشغول به فعالیت است درست کار خود را انجام دهند؛ هیچ مسافری بی وسیله نمی ماند اما متاسفانه خیلی از تاکسی ها درست کار نمی کنند.

از طرفی تاکسیرانان هم معتقدند شورای شهر و شهرداری غیر از این که سالیانه نرخ کرایه تاکسی را تعیین می کنند، چند بار مشکلات آنها در شورای شهر مطرح کرده اند که انتظار خدمات رسانی به موقع و قانونی دارند؟ تاکسیرانی غیر از این که حقوق خود را از تاکسی ها دریافت می کند چه خدمات ملموس دیگری به آنها می دهد؟ مشکل معیشتی و بیمه آنها چه می شود؟

تذروی یکی از اعضای شورای شهر در دفاع از حقوق تاکسیرانان می گوید: کمترین انتظار رانندگان تاکسی از نمایندگان مجلس این است که با توجه به مشکلات آنان، این شغل در شمار مشاغل سخت و زیان‌آور قرار گیرد.

تا حالا چندین بار مسئولین فرمانداری از ساماندهی مسافربران شخصی خبر داده اند اما کسی نمی گوید چند نفر در سامانه ای که آنها اعلام می کنند ثبت نام کرده و یا چه تعداد مسافرکش شخصی اکنون در قالب تاکسی درآمدند.

معلوم نیست این موضوع که حالا نه تنها یک معضل در حوزه حمل و نقل درون شهری که یک مشکل امنیتی است چه زمانی با چه قانون و با کدام فرآیند و توسط چه دستگاهی سروسامان می گیرد؟ کسی نمی داند مسئولین چه زمانی موم را از گوششان درمی آورند؟! همان مسئولانی که می گویند شیراز باید پایتخت گردشگری شود!