به گزارش شیرازه به نقل از ابتکار، عادت کرده ایم، عادت چیز خوبی نیست البته! از آن عادت هایی که نسبت به تمام اتفاقاتی که دور و بر ما می افتد، خنثی شده و رها شویم در دنیایی که برای خودمان و برای مان ساخته اند و به خوردمان داده اند. از آلودگی هوا، گرد و غبار و بیکاری و بالا رفتن سن ازدواج و غیره و ذالک که بگذریم که همه آنها به نوعی سرطان روح و روان و جسم مان هستند، می رسیم به پارازیت ها و امثالهم که همه ما را به چالش سرطان فرا می خوانند. آن روزها صحبت بر سر روغن پالم و خمیر مرغ بود. اسم های شیکی که انگار دچار شدن به آنها برای مان کلاس داشت. اما این روزها، وجود فلزات سنگین در مرغ ها چه می گویند؟ حکایت دردناکی که هیچ توجیه قابل قبولی در کارنامه سیاه مواد غذایی ندارد.

گزارشی که هیچ نبود
استاندار تهران در خبری ضمن رد ادعای بالا بودن سرب موجود در مرغ های شهر تهران تاکید کرده بود که مرغ مورد استفاده شهروندان تهرانی هیچ مشکلی ندارد. تا به آن روز که همین چند ماه پیش بود، هیچ گزارشی مبنی بر بالا بودن سرب موجود در مرغ و آلودگی آن از طرف وزارت بهداشت به استانداری داده نشده بود. بنابراین اخبار آلودگی این موجودات گوشت سپید، رد شد. چون هیچ مرجع رسمی آن را تایید نکرد. امور دام وزارت جهاد کشاورزی هم از زیر این اخبار شانه خالی کرده و تاکید کرده بود که این گزارش ها حاشیه ای است و هیچ رسمیتی ندارد.

فاضلاب های سبزی کش!
فـــاضلاب ها، راه خودشان را به سمت زمین های کشت صیفی جات و سبزیجات باز کردند. در همین شهر تهران؛ پایتخت! که همه سراسیمه به سمتش می دوند و کوله باری را بر دوش می اندازد به بهانه یافتن راه چاره ای برای ادامه زیست شان. این فاضلاب ها که در جنوب شهر تهران وجود داشت، به داخل زمین ها سرازیر می شد. البته استانداری تهران، اطمینان خاطر را داده بود که با تمهیداتی که توسط این دستگاه انجام شده، بیش از 90 درصد این آلودگی ها، رخت بربستند. البته در اخبار آمده بود که شرایط بهبود پیدا کرد. ما نمی دانیم که آیا این شرایط بهبود یافته نمی توانست راهی را علیه سلامتی مردم باز کند؟ در نهایت هم این خبر در موجی از اخبار مهم دیگر گم شد. کوتاهی هایی که از نظر استاندار تهران، صورت گرفته بود معلوم نبود که گریبان چند نفر را گرفت! 10 درصد کوتاهی های باقی مانده هم قرار بود که امسال سر و سامان بگیرد که ...!

ارزانی و خطر سلامت
روغن پالم ارزان! نکته در همین است. ارزان بودن! در سالهای اخیر، واردات این روغن افزایش پیدا کرد. همه کار را هم با سلامتی انسان می کرد. کلسترول بد خون را افزایش می داد و در نهایت تنگی و انسداد عروق و سکته قلبی را سوغات می آورد. کارشناسان می گفتند که این روغن که روغــن نخل محسوب می شد، اگر حتی از همان نوع سالمش هم وارد کشور می شد، در حدود 30 درصد اسید چرب اشباع را داشت که تاکید می شود: حداقل زیانش انسداد و تنگی عروق و بیماری های قلبی و عروقی بود. اینجا یک نکته خودش را به خوبی می نمایاند که مضرات این 30 درصد با آن 50 درصد اسید چرب اشباع که در نوع ناسالمش وجود داشت، چه تفاوتی با هم می کرد؟ هزینه های وارد کردن روغن ها کاهش پیدا می کرد و هزینه های مراقبت و درمان، افزایش! معادله الاکلنگی...

شیر و خمیر مرغ و دیگر ماجرا
نیازی به تکرار مکررات نیست. همین بس که سلامتی مهم ترین مساله ای است که ذهن همه را از ابتدای تولد تا آخرین نفس ها، به خود معطوف می دارد. بنابراین از برنج هندی آلوده و پرونده وایتکس در شیر به راحتی می توان فاکتور گرفت. خمیر مرغ هم جای خود دارد. می گویند نباید سلامت مردم را با بهانه اشتغال یا باند بازی- ما نگفته ایم... بلکه عطف به خبر عنـــوان می شود- را تحت الشعاع قرار داد. ولی حالا صف مرغ های فلز سنگین خورده عریض و طویل تر شده است و اخبار نهی از خوردن آن در تمامی فضاها می چرخد و نمی دانیم باید کدام یک را باور کنیم؟ گریزی به اخبار کشورهای اروپایی این امر را بر ما تمام می کند که اگر ثابت شود به جای چربی گیاهی از چربی حیوانی استفاده می شود، جریمه ای به مبلغ صد میلیون یورو اعمال می شود. اما در داخل کشور، تاکنون شنیده نشده است که به جز امر پلمپ اتفاق دیگری بیفتد. به واقع سازمان استاندارد، چه مسئولیتی را برعهده دارد؟

مهر تایید سنگین فلزی!
همیشه می گفتند، گوشت سفید بهتر از گوشت قرمز است. بنابراین هجوم به سمت این مواد غذایی بیشتر از گذشته شد. اما در این میان سازمان دامپزشکی دست به کار شد. اکتشافات این ســازمان، عجیب تر از عجیب بود. وجود فلزات سنگین در گوشت مرغ به دلیل خوراک غیر استانداردی است که برخی کارخانه های تولید خوراک مرغ به مرغداران فروختند. گرچه این کارخانه ها تعطیل شدند اما خوراک مرغ ها جمع آوری نشد که نشد و آنهایی که این مرغ ها را به مصرف رساندند، معلوم نشد که به چه سرنوشتی دچار شدند. سرطان؟ سکته قلبی؟ انسداد عروق و ... که البته به واسطه مصرف مرغ پیش نمی آید بلکه روغن پالم و لبنیات وایتکس دار و شربت ذرت ها و ... را هم به آنها اضافه کنید. یک معجون اساسی سرطانزا!

فلزخوران مرغی
رییس سازمان دامپزشکی، عنوان می کند که در طرح پایش محصولات و فرآورده های خام دامی- که البته جای بسی امیدواری دارد که چند سالی است در این سازمان اجرا می شود- مشخص شد که گوشت مرغ های تولید شده، حاوی فلزات سنگین حد مجاز بوده است. البته می گویند که این میزان نگران کننده نیست و هشدارهای لازم به تولیدکنندگان داده شده است. اما از سوی دیگر این کارخانه های خوراک مرغ ساز، برای غنی تر کردن محصولات شان، از مواد غیر مجازی برای افزایش ضریب تبدیل مرغ استفاده کرده‌اند که در این راستا سازمان دامپزشکی حدود شش کارخانه تولید خوراک مرغ را تعدیل کرده است.مرغدارانی که در واحدهای پرورشی، خوراک مورد نیاز خود را تولید کرده اند، هیچ مشکلی نداشته اند. اما مرغداران دیگر که خوراک مورد نیاز گله های مولد خود را از کارخانه های دیگر تامین می کردند، با فلز خوران مرغ های شان روبرو شده اند.

ادامه بخور نخورها
بخور نخور ها ادامه دارد. تا جایی که می گویند لبنیات پرچرب در کشور به روغن های پالم آغشته اند. آن هم برای قوام دادن و مزه دار کردن! شیر کم چرب بخورید! مرغ نخورید! برنج بخورید اما هندی نخورید! میوه و سبزیجات که اصلا و ابدا... شیرینی؟ هرگز و ... هوا را نفس نکشید. موبایل صحبت نکنید. گرد و غبار؟ فرار لازم است. احتمالا آب دریا هم آلوده به سمومی ارزان قیمت خواهد شد و ماهی هم بر ما زهر می شود. میگو که دیگر صحبتش را به میان نیاورید و ... این سیر تسلسل باطلی است که معلوم نمی شود باید به سراغ کدام یک از دستگاه ها و سازمان ها رفت. چون نه نمایندگان مجلس شورای اسلامی- خانه ملت- از آن مطلعند – تمامی تلاش ها برای گرفتن پاسخی کوتاه بی نتیجه ماند- یا سازمان غذا و دارو یا ...! وجود فلزات سنگین در مرغ تایید شد.