به گزارش شیرازه به نظر می‌رسد با توجه به شرایط موجود «قلاده های طلا» که جدیدترین ساخته ابولقاسم طالبی،کارگردان فیلم های همچون دستهای خالی  و نغمه است، در بخش جشنواره به نمایش درنیاید واین فیلم در بخش غیر رقابتی جشنواره به نمایش گذاشته شود.

سی امین جشنواره فیلم فجر درحالی درهفته گذشته شروع به کار کرد  که خزاعی؛ دبیر کل جشنواره فجر، در نشست خبری خود درباره فیلمهایی که نیاز به اصلاح دارند و به نوعی ممیزی می شوند این گونه گفت: از میان فیلم‌هایی که دچار اصلاحات شده اند فکر می‌کنم فقط یک فیلم مشکل بیشتری داشت. ما جدول را آماده کردیم. اگر مشکل فیلمی حل نشود ما از حضور آن دربخش نمایش آثار معذور هستیم. البته مدیر اداره کل نظارت و ارزشیابی ارشاد در مصاحبه‌ای عنوان کردند اگر این فیلم نیز اصلاحات را انجام دهد می‌تواند وارد جشنواره شود.

همچنین دبیر جشنواره در ارتباط با سانس‌های ویژه برای برخی از آثار و وضعیت "قلاده‌های طلا" گفت: سانس‌های فوق‌العاده‌ای برای فیلم‌هایی که با استقبال روبرو می‌شوند در نظر گرفته‌ایم که کار این فیلم‌ها به بازار سیاه نرسد. در این میان سرنوشت فیلم "قلاده‌های طلا"  از دست اداره نظارت و ارزشیابی خارج است و باید سازمان‌های دیگر درباره آن نظر دهند.

به نظر می‌رسد که با توجه به شرایط موجود «قلاده های طلا» که جدیدترین ساخته ابولقاسم طالبی،کارگردان فیلم های همچون دستهای خالی  و نغمه است، در بخش جشنواره به نمایش درنیاید واین فیلم در بخش غیر رقابتی جشنواره به نمایش گذاشته شود.

این در حالی است که از چندی پیش زمزمه هایی شنیده می شد که این فیلم سیاسی ترین فیلم تاریخ ایران است. این فیلم که براساس اخبار منتشر شده در باره وقایع پس از اتفاقات سال ۸۸ است داستان جاسوسی را روایت می کند که از آن سوی مرزها برای ایجاد آشوب در این جریانات به کشور وارد شده است.کل داستانی که تاکنون از این فیلم در فضای خبری منتشر شده همین بوده وتاکنون چیزی بیشتر از این دراین فضا منتشر نگردیده است.

اما در این میان نکته ای که قابل توجه می باشد این است که ساخت چنین فیلمی نشان دهنده کارگردانی مانند ابولقاسم طالبی بوده و در صورت عدم برخورد مناسب این مسئله می تواند انگیزه دیگر کارگردانان را برای ساخت فیلم سیاسی کم کند. از سوی دیگر نباید از این موضوع چشم پوشی کرد که کارشناسان از همان سال ۸۸ براین موضوع تاکید کرده اند که برای روشنگری در فضای غبار آلود سال۸۸، باید اهالی هنر وارد شده وبه روشنگری بپردازند تا اهداف بیگانگان درهیاهوهای پس از انتخابات بیشتر روشن گردد.چرا که زبان سینما برای مردم کشور ما بسیار دلنشین تر وقابل توجه تر از حوزه های دیگر است.

در همین راستا باید به این نکته اشاره کرد که فیلمهای مانند «قلاده های طلا» از همین دست فیلمهایی محسوب می شوند که تلاش دارند تا حدممکن به روشنگری درباره اتفاقات سال۸۸ بپردازند که این موضوع باید مورد توجه سینماگران ومدیران ذی ربط قرار بگیرد. در این میان از این موضوع هم نباید چشم پوشی کرد که سال پیش فیلم پایان نامه علی رغم ساختار ضعیفش به دلیل سیاسی بودن واکنشهایی را برانگیخت که نشان از بازخورد داشتن این ژانر است واین در حالی رخ داد  که به عقیده برخی «قلاده های طلا» با فیلمنامه ای  قوی تر وبا داستانی منجسم تر از پایان نامه پا به عرصه گذاشته که این موضوع لزوم حمایت از آن را متذکر می شود.از سوی دیگر حضور بازیگرانی همچون محمدرضا شریفی نیا وامین حیایی وحمید آهنگرانی نوید یک فیلم قابل توجه را می دهد.

در این بین در چند روز اخیر صحبت از اصلاحاتی برای مجوز نمایش دراین باره شده،برخی کارشناسان با توجه به سیاسی بودن این فیلم  دراین باره به این نکته اشاره کرده اند که نباید اصلاحات به گونه ای باشد که فیلم مفهوم خود را از دست دهد ونتواند در انتقال مفهوم موفق عمل کند.چرا که به طور کلی مفهوم یک فیلم سیاسی در تک تک صحنه ها وسکانسهای آن گنجانده شده که ممکن در صورت اصلاحات زیاد از دست برود.

همچنین باید توجه داشت که با توجه به هجمه هایی که از سوی شبکه های خبری بیگانه  در مورد وقایع انتخابات صورت گرفته، چنینی فیلمهایی می تواند در امر بیان حقایق به مخاطبان ومردم اهل هنر ایران بسیار موثر و قابل توجه باشد.چرا که برکسی پوشیده نیست که امر فرهنگ وتولیدات دراین زمینه می تواند فراتر از دیگر حوزه ها آگاه بخش وبیان کننده مسائلی این چنینی باشد.

دراین میان نباید از سابقه ابوالقاسم طالبی،کارگردان «قلاده‌های طلا» هم غافل شد ،چرا که او با کارهای پیشین خود مانند نغمه و دستهای خالی و.. این موضوع را اثبات کرده که نسبت به جامعه وکشور دغدغه دارد و فراهم کردن شرایط دیده شدن قلاده های طلا می تواند هم او را به پیگیری چنین سبک فیلمهایی تشویق کند وهم دیگران را به این سمت سوق دهد.

از سوی دیگر باید اشاره کرد که همیشه در پس ساخت چنین فیلمهایی همیشه  جنجالهایی وجود دارد اما به نظر می رسد که با تحمل این جنجالها و ایجاد شرایط برای دیده شدن چنین محصولاتی می توان گامهای بعدی را در حوزه فرهنگ سیاسی برداشت و از این راه به حوزه استفاده از ابزارهای فرهنگی در راه تببین برخی مسائل در جامعه گام نهاد.

مهرداد سپهری