شیرازه گزارش می دهد:
«سیم کارت کودک» و بازاری به نام آموزش و پرورش/ ورود «موبایل» به مدارس آزاد می شود؟
به اعتقاد جامعه شناسان مشکلاتي همچون بلوغ زود رس، ناامني مفرط بر روي گوشي هاي تلفن همراه، رواج فساد اخلاقي در ميان جامعه جوان کشور و هم چنين پديدار شدن ده ها مشکل فرهنگي و اجتماعي ديگر بر روي سلامت و بهداشت روح و روان مخاطبان که در نتيجه پايين آمدن سن استفاده از تلفن همراه ايجاد می شود.
به گزارش سرویس فرهنگی شیرازه، فروش سیم کارت به افراد زیر 18 سال ماجرای طول و درازی است که سال‌هاست
برای آن تدابیری اندیشیده می‌شود. سال 91 بود که یکی از اپراتورهای تلفن همراه اقدام به
توزیع سیم‌کارت‌های به نام «دانش» در برخی مدارس کشور کرد. این
سیم کارت‌ها که به صورت رایگان به دست دانش آموزان متقاضی می رسید دارای
۲۰۰ پیامک رایگان و ۲۰ دقیقه مکالمه رایگان درون شبکه نیز بود اما به دلیل مخالفت نهادهای نظارتی و نیز وزارت آموزش و پرورش عرضه آن متوقف شد. اما حالا پس از گذشت سه سال از این ماجرا بار دیگر زمزمه‌هایی از سوی
سازمان تنظیم مقررات برای واگذاری سیم کارت مختص کودکان و نوجوانان شنیده
می‌شود.
سه روز پیش رئیس سازمان تنظیم مقررات ارتباطات از مهیا شدن شرایط واگذاری سیم‌کارت کودک به جوانان و نوجوانان زیر ۱۸ سال با رعایت اصول فرهنگی خبر داد.
بازاری به نام آموزش و پروش
سه روز پیش رئیس سازمان تنظیم مقررات ارتباطات از مهیا شدن شرایط واگذاری سیم‌کارت کودک به جوانان و نوجوانان زیر ۱۸ سال با رعایت اصول فرهنگی خبر داد.
بازاری به نام آموزش و پروش
آقای عمیدیان اما جزئیاتی از اصول فرهنگی به زبان نیارود و نگفت که چه کسی، چگونه و با چه مکانیسمی می خواهند آن اصول را بر نحوه استفاده از این سیم کارت ها حاکم کنند. واگذاری این سیم کارت ها یعنی کودکان معصوم و دانش آموزان کم سن و سال هم به مشتریان اپراتورهای موبایل افزوده می شوند. یعنی ورود موبایل به مدارس آزاد می شود. به نظر می رسد بازار هدف این سیم کارت ها آموزش و پرورش است.
درباره خوب یا بد بودن سیم کارت و موبایل برای کودکان و نوجوانان حرف بسیار است. برخی معتقدند خانواده ها نیاز دارند با فرزندان خود در هنگام ورود و خروج از مدرسه در ارتباط باشند تا نگران رفت و آمد فرزندان خود نباشند. در مقابل مخالفان اما از مضرات جسمی و روحی موبایل برای کودکان و نوجوانان می گویند.
ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در مدارس
اکنون باید بپذیریم داشتن موبایل براي مدارس و والدين به يک بحران تبديل شده است علي الخصوص وجود بلوتوث ها و پيامک ها و تراک هاي غير اخلاقي و يا فيلمبرداري و گرفتن عکس از ساير دانش اموزان و انتشار آن در اينترنت يا از طريق سي دي و بلوتوث، سوء استفاده هاي احتمالي ديگران از آنها، مشکلات زيادي را به وجود آورده است همین موضوع باعث شده است تا آموزش و پرورش در بخشنامه ای به مدارس سراسر كشور هرگونه استفاده از تلفن همراه را در مدارس ممنوع کند.
موضوعی که در سایر کشورها نیز صادق است. در اغلب کشورهای جهان ورود موبایل به مدارس ممنوع است. در کشورهای شرقی بیشتر از جنبه مسائل اخلاقی و رد و بدل شدن بلوتوث‌های غیراخلاقی، ورود موبایل به کلاس درس ممنوع است و در کشورهای غربی نیز به‌دلیل اینکه ورود موبایل به کلاس درس باعث عدم تمرکز و پرت شدن حواس دانش‌آموزان می‌شود مانع ورود این وسیله به کلاس درس می‌شوند.
خطرات روحی و جسمی موبایل برای کودکان و دانش آموزان
بنا بر نظر کارشناسان اجتماعي ضررهاي اخلاقي و جسمي تلفن همراه براي کودکان و نوجوانان غير قابل انکار است و بسياري از فيلم هاي غير اخلاقي و پيام هاي نامناسب از طريق تلفن همراه در بين کودکان پخش مي شود. دسترسي آسان به سايت هاي غير اخلاقي از طريق تلفن همراه نيز مشکل ديگري است که والدين با آن روبه رو هستند. محمدرضا شمسيان متخصص اطفال معتقد است: کودکان به دليل قرار داشتن در سن رشد و باتوجه به ارگانيسم بدن، در هنگام نزديکي به گوشي تلفن همراه در معرض خطر بيشتري نسبت به ساير افراد هستند.
به اعتقاد جامعه شناسان مشکلاتي همچون بلوغ زود رس، ناامني مفرط بر روي گوشي هاي تلفن همراه، رواج فساد اخلاقي در ميان جامعه جوان کشور و هم چنين پديدار شدن ده ها مشکل فرهنگي و اجتماعي ديگر بر روي سلامت و بهداشت روح و روان مخاطبان که در نتيجه پايين آمدن سن استفاده از تلفن همراه ايجاد می شود.
سلامتی کودکان قربانی سودجوئی شرکت ها
با این اوصاف چگونه است که متولیان سلامت و تعلیم و تربیت در کشور تنها به بهانه امکان ارتباط والدین با دانش آموزان به آسانی از کنار این همه ضرر و زیان برای آینده سازان کشور می گذرند؟ در برخي کشورهاي اروپايي استفاده از موبايل را حتی در فضاهايي که افراد زيادي تجمع کرده‌اند، مانند اتوبوس به دلیل مضرات فرکانس آن برای سایرین، صحيح نمي‌دانند. حال، چطور می توان باور کرد در ایران اسلامی آگاهانه کودکان معصوم را قربانی فرکانس های موبایل کنند؟
آموزش و پرورشی که رسالت آن تعلیم و تربیت دانش آموزان برای آینده نظام اسلامی است، با چه توجیهی حاضر است بپذیرد امانت های مردم به جای فراگیری علم و دانش به پیامک بازی و بلوتوث بازی مشغول باشند؟
چه تضمینی وجود دارد کسی خودکشی نکند؟
به فرض این که این گونه سیم کارت ها از حداقل امکانات برخوردار باشند، چگونه و چه کسی می خواهد تعیین کند که دانش آموزان از چه نوع گوشی استفاده کنند؟ گوش هایی که این روزها با نرم افزارهای موبایلی دیگر حریم امنی برای کسی باقی نگذاشته است. اگر مدیر مدرسه ای فردا روز با دانش آموزی به دلیل استفاده از گوشی های دوربین دار برخورد کرد، چه تضمینی هست بار دیگر کسی مثل آن دانش آموز شیرازی خودکشی نکند!؟
امیدواریم اپراتورهای تلفن همراه سلامتی و آینده کودکان و دانش آموزان را مقدم بر کسب سود و منفعت بدانند و از طرفی خانواده ها، وزارت بهداشت و آموزش و پرورش نیز مضرات استفاده کودکان و دانش آموزان از موبایل را جدی بگیرند.
نظرات بینندگان
