به گزارش شیرازه، انتشار خبری مبنی بر دستگیری 7 بازیگر مطرح سینمای ایران در یک پارتی مختلط در حالی که بیشتر آنها در حال مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی بوده اند، در فضای رسانه ای کشور و البته، در هیاهوی این روزهای عالم سیاست به فراموشی سپرده شد.

این مسئله، آنگاه اهمیت خود را نشان می دهد که بدانیم در همین روزها، 30 بازیگر زن سینمای ایران، در نامه ای خطاب به معاونت سیمای رسانه ملی، از وجود فساد گسترده در فضای حاکم بر سینما خبر دادند و عنوان داشتند بازیگرانی که نخواهند با جو فاسد موجود، همراهی کنند به زودی باید صحنه را ترک کنند تا جایی که به گفته یکی از این بازیگران، هنگامی که ازدواج کنی دیگر پستی به تو پیشنهاد نمی شود!

مسلما در چنین فضای فاسدی، آنچه که تحقق نمی یابد آرمانهای جبهه فرهنگی انقلاب در عرصه هنر و فرهنگ است و اگر ستاره ای نیز در این میان، به تولید آثار فاخر فرهنگی بپردازد یا همانند مرحوم فرج الله سلحشور مورد غضب و بایکوت قرار می گیرد و یا همانند ابراهیم حاتمی کیا، مورد اتهامات بی حد و اندازه واقع می شود.

به راستی، آنچه که امروز به عنوان خروجی سینمای ایران بر روی پرده ها می بینیم و یا خبرهایی که از زیر پوست این پرده نقره ای به گوش می رسد، چه نسبتی با «انقلاب فرهنگی» و اهداف والایی که برای تحقق آنها این صنعت مورد حمایت و پشتیبانی جدی قرار گرفت دارد؟

آیا آثار سینمای ایران و افرادی که در این عرصه به ستاره تبدیل شده و به ثروت های بادآورده و شهرت های فراوان دست یافته اند، در سالهای گذشته توانسته اند بنیان های فرهنگی و اجتماعی را در سطح جامعه تحکیم بخشند؟ یا در جهت عکس آنها گام برداشته اند؟ آیا جز این است که موارد بسیار ناهنجاری های اخلاقی و بد پوششی در سطح جامعه، نخست میان بازیگران مطرح سینما و تلویزیون رواج پیدا کرده و سپس توسط دیگر اقشار جامعه مورد الگو برداری قرار گرفته است؟

همه این موارد نشان می دهد بر خلاف آنچه که این روزها رئیس انجمن صنفی بازیگران سینما و یا معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سعی می کنند به مردم و رسانه ها بقبولانند، حال و روز سینمای ایران اصلا خوب نیست و لمپنیسم و فساد، درد این روزهای سینما است.