شیرازه

حاج آقا با رفقایشان قرار می‌گذاشتند که مسیر از سر خیابان اصلی تا کوچه پس‌کوچه‌های خانه‌ای که محل عزاداری بوده را با خاکستری که روی زمین به‌عنوان نشانه می‌ریختند مشخص کنند. کسی که می‌خواست در مجلس روضه حاضر شود باید رد خاکستر را می‌گرفت و به خانه مربوطه می‌رسید. تازه آن‌جا باید با آهنگ مخصوصی در بزند؛ مثلاً دو یا سه بار بزند تا متوجه شوند که این شخص دوست ماست و در را بر روی او باز کنند. به این ترتیب در پستوها و زیرزمین‌های خانه‌ها عزاداری برگزار می‌شد.