به گزارش شیرازه، شهرستان سپیدان به داشتن چشمه سار ها وآبهای جاری در دل کوه وجنگل هایش مشهور  ومعروف است که یکی از این چشمه سارها چشمه پذآب شش پیر در بخش مرکزی سپیدان است.

این چشمه که در 8 کیلو متری شمال روستای  برشنه از توابع بخش همایجان در شهرستان سپیدان قرار دارد، از میان شکاف های کوه به طور معجزه آسایی به آرامی بیرون می آید، چند متر پایین تر از سرچشمه رودخانه ای خروشان به راه می افتد که هر تازه واردی را انگشت به دهان از این نعمت خداوند شاکر می نماید.

  درباره ی شش پیر چنین سخن آغاز کنیم که جذابیت و زیبایی آن باعث شده که در فصل بهار و تابستان افراد زیادی از روستاها و شهرهای دور و نزدیک برای گشت و گذار به این منطقه می آیند.

آب شش پیر از جنوب شرقی سپیدان در مسیر کوهستانی به سوی دشت همایجان جریان می یابد و با استفاده از نهرهای سنتی به اراضی و باغ های همایجان انتقال داده می شود .رودخانه ای شش پیر پس از عبور از تنگ شش پیر و پیمودن راهی کوتاه وارد رودخانه شهر اردکان می شود.قسمتی از آب های شش پیر بعد از گذر از بند شهید طالبی ؛توربین برقی منطقه را به کار می اندازد.

حدود 500 متری سرچشمه 20 واحد پرورش ماهی،از آب های شش پیر بهره مند شده و ماهی قزل آلا پرورش می دهند. از استفاده و بهره مندی های ‌آب "شش پیر" که بگذریم مردم محلی منطقه از قدیم الایام شش پیر را مکانی مقدس می دانند که هر سال در وقتی معین به دیدن آن می آیند.

در حدود 200 متری چشمه،در دل کوه نوشته ای حکاکی شده است که حکایت از توجه پادشاهان سلسه قاجار به این طبیعت زیبا دارد. دریاچه زیبای شش پیر که از آن به عنوان عروس دریاهای ایران یاد می شود،به راستی چشم اندازی زیبا و رویایی است. 

این اسم عجیب و غریب که چیز زیادی هم درباره وجه تسمیه آن وجود ندارد، مربوط به چشمه‌ای است که در استان فارس قرار گرفته و یکی از مهترین و پر آب‌ترین منابع آب سطحی دائمی این استان به شمار می‌آید.اگر به دنبال یک سفر خنک در آب و هوای معتدل این روزها می‌گردید، سفر به سپیدان و شش پیر را فراموش نکنید.

 این چشمه سرچشمه اولین رودخانه شش پیر است و پوشش جنگلی و چشم اندازهای طبیعی این منطقه آن را به مکانی مناسب برای گردشگران تبدیل کرده‌است.

حالا که گذرتان به سپیدان افتاده است، بد نیست بدانید که شهرستان سپیدان یکی از شهرهای بسیار کهن ایران به شمار می رود. تا جایی که در تحقیقات باستان شناسی انجام گرفته در سال 1314 ه.ش در تل گرد سفال های نقش دار بازمانده از هزاره چهارم پیش از میلاد مربوط به تمدن ایلامیان در این منطقه کشف شده است.

دریاچه شش پیر به راستی که قدرت لایتناهی خداوند را می توان در پایه کوهی بزرگ در قالب چشمه ای پرآب مشاهده کرد. «شش پیر»، نامی است قدیمی برچشمه ای زیبا با آبی زلال و گوارا که از مهترین و پر آب ترین منابع آب سطحی دائمی در استان فارس محسوب می شود.

اگر پای صحبت محلی ها بنشینید، برایتان افسانه های زیادی خواهند گفت از پادشاهانی که برای انتقال آب این چشمه و دریاچه به محل سکونتشان، چه کارها که نکرده اند و چه غلامانی که برای انجام فرمان شاهی هلاک نشده اند.

با این حال، امروز اگر گذرتان به چشمه شش پیر بیفتد می بینید که آب این چشمه از جنوب شرقی سپیدان در مسیر کوهستانی به سوی دشت همایجان جریان پیدا می کند و مردم منطقه با استفاده از نهرهای سنتی این آب را به زمین های کشاورزی و باغ های همایجان انتقال داده اند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید نام قدیمی این رودخانه رتین بوده و در دوره قاجاریه به شش پیر تغییر پیدا کرده است.

شش پیر این روزها نه تنها به دلیل جاذبه های طبیعی چشمگیرش تبدیل به یک مکان گردشگری شده، بلکه با ماهی های کم نظیر و بزرگی که دارد، یک سایت غنی ماهیگیری برای گردشگران ماهیگیر هم به شمار می رود. حکایت چشمه شش پیر و دریاچه کوچک آن را به شش پیر طریقتی نسبت می دهند که روزگاری در کنار این چشمه زندگی می کردند و در کنار همین رود جام حیات را سر کشیدند.

چشمه بلندی که از شکاف کوه های زاگرس سرچشمه می گیرد و چندین متر جلوتر، به دریاچه شش پیر می ریزد. اما افسانه ها به همین جا ختم نمی شوند. مردم محلی معتقدند که دریاچه شش پیر مثل یک دهان بلعنده آب را می بلعد و فرو می برد.

به همین دلیل، هیچ شناگری از این آب زنده بیرون نخواهد آمد.امروزی ها دلیل بلعندگی این دریاچه را وجود شاخه ها و ریشه های زیاد در کف دریاچه می دانند که به دست و پای شناگران می پیچد و آنها را غرق می کند. دلیل بلعندگی دریاچه شش پیر هر چه که باشد، تابلوی هشدار دهنده کنار آن که غرق شدن شما را حتمی می داند، بهانه خوبی است که به تماشای زیبایی دریاچه قناعت کنید و برای آب تنی، سراغ چشمه ها و دریاچه های دیگری بروید.