به گزارش شیرازه، شهرستان سپیدن با داشتن اب وهوایی سردسیری ودارابودن انواع اقسام گردو در فارس شهره عام وخاص است وانواع گردوهایی که در گذشته نه چندان دور مشتریانی از اقصی نقاط کشور از طرفداران پروپاقرص گردوهای سپیدان بودند، اما متاسفانه در این چندساله اخیر بدلیل کم آبی وافت ها وهمچنین سوز وسرمای آغاز بهار از کیفیت این محصول کاسته است.

فصل گردوتکانی درگذشته از اوایل مهرماه شروع وتا اواخر آبان بطول می انجامید، اما امروزه این سنت قدیمی روبه فراموشی به اوایل مهرماه هم کشیده نمی شود و خبری از آن همه شور ونشاط قدیمی نیست. گردوتکانی  یعنی گردو آنقدر رسیده میشد که با تکان دادن و لرزاندن تنه و شاخه های درخت گردوها میریختند ولی الانه گردوکشانی هست یعنی گردوی سبز با کپاز میزنند که گردو و بار سال بعد را بکشند.

یکی از کار های دوست داشتنی و محبوب بین مردم در شهرستان سپیدان گردو تکانی بود.برای گردو تکانی جوان ها و مرد های نیرومند از درخت بالا می روند با چوب های بلندی به نام  کپاز گردو ها را می تکانندکپاز چوب های بلندی معمولا از درخت سپیدار در ارتفاع های ۲ متر  ۴ متر و ۶ متر است که از این چوب ها برای تکاندن گردو استفاده می کنند.

در گذشته نه چندان دور شاید کمتر از پنجاه سال گذشته اینقدر گردوهامحصول میدادند گردوها را با حلبی پیمانه و تقسیم میکردند الان به صورت دانه دانه به این طریق که پس از گردوتکانی می نشینند و تقسیم میکنند.

در گذشته باغدارها پس از فراغت از گردوتکانی صلوات و شکر گذاری میکردند وپس از برداشت محصول مقداری گردو رابین نیازمندان وهمسایه های دور ونزدیک تقسیم می کردند واین به محصول حال وآینده شان برکت می داد.

در فصل گردوتکانی در قدیم به علت فراوانی گردو ومحصولات ناب آن جهت نگهداری گردوها از شر سارقین در فصل گردوتکانی از فردی بنام شب پا استفاده میکردند که طبق توافق با صاحب گردو پس از اتمام کار اجرت اورا با گردو لحاظ می کردند.

در فصل گردوتکانی بیشترین زحمت پس از آن شخصی که گردو می تکاند برای زنان ودختران بود . بزرگان وصاحبان باغات گردو با اجاره کردم افراد برای جمع آوری گرد در جایی به دور از محل گردوتکانی می نشتند وفقط نظاره گربودند واین زنان وکودکان بودند که برای جمع آوری گردو می بایست به آب واتش می زدند تا دانه ای گردو از نظر ها جا نماند.

در این میان افرادی هم بودند که شیطنت می کردند واز جمع آوری دقیق گردوها خودداری می کردند تا پس از گردتکانی برای خود نگه دارند.

گردوهایی که داری پوست سبز بود باید توسط زنان دختران پوست می شد واثار این زحمات رادردستان سیاه شده انها تا ماهها می دیدید.روزگارشون مثل دستاشون سیاه میشد تا پوست سبز گروها را بکنند ولی الان همان سر باغ سبزفروش میکنند.

پس از شمارش نوبت  به حمل و خشک کردن گردوها می رسید که با پهن کردن آنها در پشت بام این مهم صورت می گرفت کلاغ ها هم که شیفته و عاشق گردو هستند به صورت دزدکی دستبردی به گردوهای پهن شده می زدند و سهم خود را می ربودند.

از سویی دیگر در سالهای اخیر با برداشت زود هنگام از درختان گردو در زمانی که هنوز پوست میوه ترک نخورده گردو تکانان با زور بازو عملیات برداشت را انجام می دهند و سر شاخه های ترد ، مولد و زاینده درخت که مسئول بارآوری درخت در سال آینده هستند را به همراه گردوی نارس جدا کرده و نقش بر زمین می کنند که این اقدام باغداران  باعث به حداقل رسیدن محصول می شود.

 اما امروزه دیگر از آن حال وهوا وصفای گردوتکانی وصداهاوشور وشعف خبری نیست .گردوهارایا شبانه به سرقت می برند ویا باپوست سبز در کنارجاده ها به فروش می رساندند .درقدیم وگذشته های نه چندان دور پشت بام خانه ها پربود از گردوهای پهن شده که برای خشک شده درمقابل افتاب قرار می دادند وامروز دیش های ماهواره جای آن گردوهارگرفته است.یادآن همه صفاو صمیمیت بخیر