به گزارش شیرازه،  شور و شوق جوانان دهه های شصت و پیش از آن در بازی در زمین های خاکی فوتبال وصف نشدنی و فراتر از آن چیزی است که بتوان به تحریر آورد.

وقتی به گذشته و تصویر سیاه و سفید سال های نه چندان دور نگاه می کنیم که چگونه کودکان ، نوجوانان و جوانان با توپ های پلاستیکی و چهل تیکه و پاهای گاها برهنه و عموما زخمی زمین های فوتبال خاکی محلات و روستاها را در می نوردیدند ، خاطرات شیرین بسیاری را برایمان تداعی می کند.

شاید کمتر جوانی در دهه های پنجاه و شصت می توانستی پیدا کنی که سودای فوتبالیست شدن را در سر نپروراند و تمام فکر و خیالش روزی بازی بر روی یک زمین چمن که تفاوت چندانی با چمن های بلوار ندارد در مقابل یک تیم در یک دیدار رسمی نباشد .

نسل سوخته ای که تمام استعداد و هنرنمایی هایش را برای نمایش درون زمین کنار می گذاشت و هنوز از مدرسه باز نگشته بود ، کتاب و دفترش را کف اتاق رها می کرد و توپ چهل تیکه ای که چندین بار وصله شده بود ، در حالی که چشمانش از شدت ذوق برق می زد را از کنج حیاط بر می داشت و راه زمین خاکی را پیش می گرفت .

هنوز به زمین فوتبال نرسیده ، سایر دوستانش بر سر انتخاب یار و اینکه چه کسی در چه تیمی بازی کند دعوا و کشمکش داشتند . کافی بود تنها چند دقیقه دیرتر برسی تا حسرت بازی کردن در آن روز در دلت بماند و در هیچ کدام از تیم ها انتخاب نشوی چرا که اولویت با کسانی بود که زودتر در زمین حاضر شده بودند.

با آغاز بازی انگار که سوت فینال بازی های جام جهانی را زده باشند بازیکنان حریف برایت مهم نبودند چه نسبتی با آن ها داری . محکم و با انگیزه در زمین به دنبال توپ می دویدی گرد و غبار کل فضا را پوشانده بود و شاید با کمی اغراق از کنار دروازه خودی نمی توانستی دروازه ی حریف را به خوبی ببینی. 

بازی ها وقت معینی نداشت و زمانی بازی به اتمام می رسید که یا دیگر خورشید رمقی برای تابیدن برایش نمانده بود ، یا وصله توپ دوباره پاره می شد و توپ پنچر می شد و یا بر سر اختلاف نظر بازیکنان در یک صحنه از بازی کار بالا می گرفت و با ضربه محکم یک نفر به زیر توپ پایان بازی بهترین گزینه برای ادامه ی کار بود.

خلاصه اینکه حکایت خاطرات آن روزهای زمین های خاکی هیچگاه از یادها بیرون نمی رود. 

در فروردین ماه سال 1386 و در جریان اولین دور سفرهای استانی رئیس دولت نهم به استان فارس و شهرستان جهرم  ، ساخت یک مجموعه ورزشی شامل سالن چند منظوره ورزشی ، ساختمان اداری ،مهمانسرا و استخر سرپوشیده به تصویب هیئت دولت در آمد . 

محلی که برای ساخت این مجموعه ورزشی در نظر گرفته شد یکی از همان زمین خاکی هایی بود که جوانان چند روستا(که چندسال بعد به مناطق شهری ملحق شدند ) تنها سرگرمی و تفریحشان همان فوتبال بازی کردن در تنها فضای ورزشی آن مناطق بود.

پس از طی مراحل اداری و مشخص شدن کارفرما و پیمانکار با تخریب زمین خاکی ، کار ساخت سالن چندمنظوره ی ورزشی آغاز شد . دستگاه اجرایی ملی این پروژه وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان کار و امور اجتماعی استان فارس دستگاه اجرایی استانی این پروژه بود.

با آغاز هفته دولت در شهریور ماه سال 1390 با حضور جمعی از مسئولین وقت استانی و شهرستان سالن ورزشی که با ظرفیت 200 نفر و با مساحت 1539 متر مربع ساخته شده بود افتتاح و آماده بهره برداری قرار گرفت .اما این افتتاح تنها ظاهر کار بود و تا امروز که بیش از ده سال از تحریب تنها فضای ورزشی جوانان آن منطقه و بیش از شش سال از افتتاح آن سالن ورزشی می گذرد ، بجز در برهه ای کوتاه از زمان که سالن در اختیار بخش خصوصی قرار گرفت و در کمتر از چندماه دوباره تعطیل شد ، هیچ کدام از آن جوانانی که دیگر اکنون مدت هاست از ورزش دور مانده اند و پا به میانسالی گذاشته اند تنواستند طعم لذت بخش بازی در آن زمین های خاکی را در این سالن ورزشی دوباره تجربه کنند.

تا کنون هیچ کدام از مسئولین از این منظر به ماجرا نگاه نکرده اند که تخریب آن زمین خاکی و عدم ساماندهی به فضای ورزشی ساخته شده چه بلایی بر سر فوتبال و شور و نشاط آن دوران جوانان آن منطقه وارد کرد و سهم نسل های بعدی نیز از این مجموعه ورزشی تنها نگاهی حسرت بار به سازه هایی است که همواره بر درهای آن قفل هایی آویخته شده بود.

ماجرای پر غصه آن شور و نشاطی که دیگر خبر چندانی از آن در محل نیست از جایی آغاز می شود که زمین واگذار شده برای ساخت مجموعه ورزشی کارگران شهرستان جهرم سال ها پیش وقف شده بوده و در اختیار اداره اوقاف و امورخیریه قرار داشته است . اما با این وجود کار ساخت و ساز در این زمین آغاز می شود. 

پس از اتمام ساخت سالن و افتتاح آن ، اداره اوقاف و امور خیریه با استناد به مدارک و اسناد موجود این ادعا را که آن زمین وقفی و هرگونه ساخت و ساز در آن غیرقانونی و غیر شرعی بوده است را به اثبات می رساند.

بحث بر سر این موضوع و عدم هماهنگی بین ادارت باعث شد تا سال ها ، مجموعه ای که پول بیت المال برای ساخت آن هزینه شده است بلااستفاده باقی بماند و آن گونه که در تصاویر مشاهده می کنید تخریب شده و خاک بخورد.

بیژن قریب زاده رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان جهرم در گفتگو با خبرنگار ما در این باره گفت: تمامی اسناد و مدارک دال بر اینکه زمین این مجموعه ورزشی با نیت احداث آرامستان مسلمین وقف شده است موجود بوده و به مراجع ذی صلاح نیز ارائه شده است. 

وی با اشاره به اقدامات صورت گرفته برای حل این مشکل خاطرنشان کرد : امیدواریم با اجرای توافقاتی که با ادارت مرتبط با این پرونده داشته ایم در کوتاهترین زمان ممکن شاهد بازگشایی آن مجموعه ورزشی و استفاده همگان از آن محیط باشیم.

علیرضا صحرائیان معاون استاندار و فرماندار ویژه ی جهرم نیز در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به اختصاص 15 میلیارد ریال اعتبار برای تکمیل مجموعه ورزشی کارگران شهرستان جهرم بیان داشت : بر اساس تفاهم نامه صورت گرفته بین فرمانداری ، اداره اوقاف و امور خیریه ، شهرداری و اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی ، اداره ی اوقاف و امور خیریه در قبال واگذاری 4 هکتار زمین در مجاورت آرامستان رضوان از سوی شهرداری به این اداره ، زمین مجموعه ی ورزشی را در اختیار شهرداری قرار خواهد داد.

نماینده عالی دولت در شهرستان جهرم ابراز امیدواری کرد در آینده ای نزدیک با اجرایی شدن این تفاهم نامه مشکلات حقوقی و شرعی این مجموعه مرتفع شده و برنامه ریزی برای استفاده عموم از این مجموعه بزرگ ورزشی صورت گیرد.

منبع:  پسین جهرم