تیرماه امسال تصادفی در جاده شیراز-خرامه اتفاق می افتد و دختری 20 ساله فوت می کند؛پدرش از محل تصادف فیلم می گذارد و نشان می دهد که نا ایمن بودن آن قسمت جاده عامل تصادف و مرگ دخترش بوده است.



بعد از گسترش و داغ شدن این کلیپ در فضای مجازی مسئولان به تکاپو می افتند که چه شده است.(که اگر کلیپ پخش نمی شد آب از آب تکان نمی خورد و مثل هزاران تصادف دیگر راحت از کنارش عبور می شد)

وقتی که معلوم شد قضیه حقیقت دارد، طبق روال همیشه مسئولان در اولین واکنش تکذیب می کنند و می گویند که ما کارمان درست است و علائم کافی بوده و هزاران نفر از اینجا عبور کرده اند و طوریشان نشده(انگار باید تمام عبور کنندگان بمیرند تا بفهمند مشکل دارند) و خلاصه تقصیر راننده بوده است.

بعد می گویند که اصلاً در یکسال اخیر در این جاده یک تصادف هم نداشتیم و یادشان می رود که در بهمن ماه در یک تصادف زنجیره ای در این جاده 1 کشته و چند زخمی بر جای ماند.

خلاصه اینکه پلیس وارد قضیه می شود و می گوید لااقل نصف تقصیر متوجه جاده نا ایمن بوده است.
 در انتها هم مدیرکل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای استان فارس از دستور ویژه وزیر راه برای رسیدگی به تصادف بزرگراه شیراز-خرامه خبر داد و گفت:‌ تمام هشدارهای کاهش سرعت در این بزرگراه نصب شده و حدس می‌زنیم راننده به دلیل سرعت بالا نتوانسته وسیله نقلیه را کنترل کند.
استان فارس همواره در تصادفات جاده‌ای رتبه‌های نخست کشوری را دارد که ایمن‌نبودن جاده‌ها یکی از دلایل این تصادفات و تلفات بالا است. اسفند 97 سازمان پزشکی قانونی کشور آماری از کشته‌شدگان حوادث رانندگی ارائه کرد که نشان می‌داد استان فارس با یک هزار و 179 کشته در تصادفات 10 ماه سال یاد شده، بالاترین میزان تلفات را ثبت کرده است.

هر بار بحث رتبه نخست فارس در حوادث رانندگی مطرح شده مسئولان در پاسخ یک جواب کلیشه ای داشته اند که این استان در زمینه کنترل تصادفات و تلفات جاده ای رتبه برتر کشور را در اختیار دارد.
و آخر همه این ماجراها تنها چیزی که می ماند نادیده گرفتن و بی ارزش دانستن جان مردم فارس است؛ مثل آن حادثه سیل که  21 فارسی و غیرفارسی به خاطر بی کفایتی جان دادند و بعد در گزارشی خنده دار با درصد بندی های مضحک از شهرداران زمان کریمخان زند تاکنون را در این حادثه مقصر اعلام داشتند و این یعنی تقصیرها را تقسیم کن تا آخر سر کسی خار در دستش نرود و خدا رحمت کند کشته شدگان را...