شیرازه: بحران سوريه شباهتي به انقلاب هاي اسلامي مردمي در مصر، تونس، يمن يا بحرين ندارد و پديده اي كه در اين كشور شكل گرفته داراي ماهيتي متفاوت است،جرقه بحران در سوريه از آنجا آغاز شد كه چند دانش آموز با نوشتن شعارهاي ضد حكومتي بر در و ديوار موجب خشم مقامات امنيتي سوريه را فراهم آورد. زماني كه نيروهاي امنيتي اقدام به دستگيري اين دانش آموزان نمودند با اعتراض اولياي آن ها مواجه شدند كه رژيم اقدام به برخورد نظامي و امنيتي نمود . ارتش سوريه كه هيچگونه تجربه اي در مهار اعتراضات خياباني نداشت فكر كرد كه همانگونه كه با دشمن فرضي در پادگان ها آموزش ديده است بايد با مردم بي دفاع برخورد نمايد غافل از اين كه این مسئله دستاویزی برای دشمنان ملت سوریه تبدیل خواهد شد

همین غفلت نظام سوریه برای آنها گران تمام شد طوری که 17ماه از درگیری و قتل و کشتار وجنایت میگذرد و دولت بشار اسد با اصلاحات گسترده سیاسی هم نتوانست مخالفان ومعارضان را قانع کند و جلو کشتار مردم بیگناه توسط گروههای سلفی را بگیرد.

کم کم کار به جایی کشید که سازمان ملل و اتحادیه عرب برای حل بحران در سوریه کوفی عنان مصری دبیرکل سابق سازمان ملل را به عنوان مامور ویژه انتخاب کردند،وی نیز با طرح صلح شش ماده ای به استقبال حل این بحران رفت،طرحی که شامل موارد زیر میشد.

مذاکرات سیاسی، عقب‌نشینی نیروها و ادوات سنگین نظامی از مراکز جمعیتی، عدم ممنوعیت ارسال کمک‌های بشردوستانه، آزادی زندانیان، آزادی عمل جنبش‌ها و اجازه ورود و خروج رسانه‌ها به داخل سوریه.

با موافقت همه گروهها وکشورهای محور شرق وغرب، این طرح واردمرحله اجرایی شد و دولت سوریه نیز عزم جدی را برای اجرای این طرح نشان داد ولی واقعیت ان است که گروههای معارض سوری تا همین امروز بیش از 4000مورد نقض اتش بس کرده اند وهیچ پایبندی یه این طرح علی رغم موافقت اولیه نشان نمی دهند.

قتل وعام بیش از ۱۰۰ غیرنظامی در روستای حوله، کشتار ۸۷تن دراستان حماه که ده ها زن و کودک در بین آنها دیده می شد نمونه های تازه ای از وحشی گری معارضان سوری است که بااسلحه ها وحمایت های محور غربی عربی انجام گرفت وبا ریختن اشک تمساح و دلسوزی برای قربانیان این حوادث وانمود میکنند که این کشتار وقتل عام توسط نظامیان سوری انجام گرفته است .

اما واقعیت این است که علی رغم مخالفت کشورهای روسیه چین ایران وچند کشور دیگر با دخالت نظامی در سوریه واصرار بر اجرای کامل طرح شش ماده ای عنان، محور غربی- عربی که ابتدا به دنبال مدل حضور ناتو درسوریه بودند بعد هم بدنبال مدل یمن حالا هم به دنبال مدل بوسنی یعنی فشار به افکار عمومی برای فشار به دولت حاکم هستند تا با به شکست کشاندن طرح 6 ماده ای کوفی عنان فراهم آوردن و دخالت نظامی در سوریه و قرار دادن این کشور تحت بند 7 منشور سازمان ملل متحد، نظام بشار اسد را ساقط کنند.

اکنون با این وضعیت،خطر جنگ داخلی فراگیر در سوریه نزدیک تر از هر زمانی است، و در صورت دخالت نظامی غرب در سوریه قطعا اوضاع این کشور وارد مرحله دشواری خواهد شد و جنگ مذهبی و طایفه ای سراسر خاورمیانه را در بر خواهد گرفت.دراین بین شاید مردم خود سوریه بیشترین ضرر را متحمل خواهند شد وبه این زودیها دیگر مردم این کشور روی ارامش را به خود نخواهند دید.امروز وضعیت مردم سوریه طوری است گروهی ظاهرا از آنها حمایت میکنند وگروهی دشمنی میکنند اما بد نیست به ادله موافقان ومخالفان مردم سوریه بپردازیم.

روس ها به عنوان یک کشور تأثیر گذار دیگر حاضر نیستند شاهد از دست رفتن منافع خود در خاورمیانه و اجرای سناریوهایی نظیر عراق و لیبی باشند چرا که در این صورت آنها دیگر به عنوان یک قدرت تأثیر گذار در معادلات منطقه به حساب نخواهند آمد.
چینی ها نیز در یافته اند که در کانون توجه آمریکا هستند و آنها برای به زیر کشیدن این کشور برنامه هایی در سر دارند. در واقع در معاملات سیاسی چین و آمریکا آنچه قابل معامله بوده آنجام گرفته است و آنچه باقی مانده است اساسا قابل معامله نیست.

ایران چون بحران سوریه را توطئه مشترک غرب، اعراب و اسراییل برای کاستن از خسارت های انقلاب های عربی می دانست از این کشور حمایت کرد و در منطقه تحولاتی را حمایت می کند که مردمی و ضد رژیم صهیونیستی و نظام سلطه باشد، به همین خاطر از خواسته های به حق مردم سوریه و اصلاحات مورد نظر مردم و مورد تأکید حاکم سوریه حمایت می کند.

اما محور غربی -عربی متشکل از کشورهای امریکا،ترکیه،قطر ورژیم صهیونیستی، چون حرکت سوریه به گونه‌ای بوده که در کنار جمهوری اسلامی ایران، مقاومت اسلامی لبنان و حرکت‌های فلسطینی به عنوان محور مستحکم مقاومت در برابر سیاست‌های آمریکایی–صهیونیستی مطرح بوده است و این محور به عنوان مانعی اساسی در برابر سیاست‌های استعماری غرب و صهیونیسم و عامل اصلی روشنگری و بیداری اسلامی مردم منطقه عمل کرده است بدنبال تسویه حساب با دولت بشار اسد است.

حرف امروز مردم سوریه این است هرکس از ظن خود شد یار من... خدابرسد به داد من،

بنابراین تنها راه حل منطقی وبرگرداندن آرامش به سوریه این است که جامعه جهانی از ارسال کمک تسلیحاتی توسط عربستان، قطر و ترکیه به تروریستها در سوریه جلوگیری کند تا راه برای انجام یک گفتمان ملی میان حاکمیت و رهبران اپوزیسیون غیر مسلح هموار شود.