دکتر ایمانیه: قناعت، پیش‌نیاز طبابت است/ دوره دانشجویی به روستاهای محروم می‌رفتیم
*عمده ترین مشکل پیش روی جامعه پزشکی به نظر شما چیست؟
به نظر من باید آینده شفاف‌تری در کار و تحصیل برای دانشجویان پزشکی ترسیم شود. در حال حاضر این قشر ابهامات زیادی برای ادامه تحصیل در رشته مورد علاقه یا بازار کار خود دارند. مهمترین دغدغه آنها عدم شفافیت آینده در این دو مورد است.
*پزشکان چگونه می توانند زکات علم خود را پرداخت کنند؟
یک پزشک باید بدون بخل و حسادت هرچه را که می داند به بیمار و خانواده او و حتی سایر همکاران خود منتقل کند.
*نظرشما درباره فاصله طبابت و تجارت چیست؟
پیشنهاد می‌کنم هرکسی می‌خواهد وارد رشته طب بشود، ابتدا قناعت را یاد بگیرد؛ بعد به عرصه یادگیری طبابت قدم بگذارد، تا طبابت و تجارت را با هم قاطی نکند. اگر انسان‌ها ابتدا سقف توقعات مادی خود را مشخص کنند، از طبابت وارد فاز تجارت نمی شوند و بنا ندارند که زندگی خود را از غارت جیب بیماران بچرخانند.
البته اکثریت جامعه پزشکی حرمت مردم را نگه می‌دارند و خط قرمزهای بین طبابت و تجارت را رعایت می‌کنند، اما متاسفانه اقلیتی هم در این قشر داریم که این حدود را رعایت نمی‌کنند و به آبرو و اعتبار آن اکثریت هم در جامعه پزشکی خلل وارد می‌کنند.
خود جامعه پزشکی بهتر از هرکس دیگری می تواند آن اقلیت را کنترل کند. باید این دسته افراد را به مسائل اعتقادی و وجدان حرفه ای فراخواند و نسبت به آنها بی تفاوت نبود.
*بهترین خاطره دوران طبابت شما چیست؟
بهترین خاطره من در طبابت به زمانی برمی‌گردد که می دیدم بیمارانی که نارسایی کامل کبد دارند، در کمال ناامیدی از نقاط مختلف کشور به شیراز می‌آمدند که قطب پیوند کبد در منطقه است و با وضعیت مطلوبی که انتظار آن را نداشتند، به دیار خود بازمی‌گشتند. همچنین در خصوص دوره آموزش بیماری‌های گوارش کبد در کودکان به دانشجویانی که از سراسر کشور به شیراز می‌آیند تا پس از طی این دوره آموزشی در محل خدمت خود بتوانند به بیماران در مبارزه با این بیماری ها کمک کنند.
*آیا شخصا تجربه حضور در اردوی جهادی دارید؟
بله در دوره دانشجویی با دوستان خود به روستاهای محروم می‌رفتیم و کارهای مختلفی که آن زمان رایج بود در اردوهای جهادی مانند کمک به روستاییان در درو کردن گندم و برداشت محصول و یا ساخت و ساز و مرمت مسجد و سرویس های بهداشتی در روستاها انجام می‌دادیم.
بعد از اتمام دوران دانشجویی و در دوره مسئولیت هم چند بار با دانشجویان به اردوهای جهادی رفتم و چند بار هم هنگام اتمام اردو به استقبال گروه‌های داشنجویی رفتیم و با مسئولان منطقه برای رفع محرومیت‌هایی که توسط دانشجویان شناسایی شده بود، جلسه گرفتیم. نتیجه جلسات قابل ارزیابی است؛ معمولاً این جلسات و تلاش گروه های جهادی نتایج مبارکی به همراه دارد.
خدمت جناب دکتر ایمانیه سلام و عرض ادب دارم ، اینجانب بر خود لازم میدانم از مدیری متعهد ، دلسوز ، با ایمان که علاوه بر تلاشها و پیگیریهای دلسوزانه در راستای امور پزشکی و سلامت فارس نسبت به ارزشهای دینی و مذهبی آن طور که شایسته نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و آرمانهای انقلاب و شهدا و حضرت امام (ره ) و فرامین مقام عظمای ولایت و رهبری است ( ارزشهای دینی ، اقدامات فرهنگی ، نماز و حجاب ) تقدیر و تشکر نمایم . توفیق روز افزون ایشان را از خداوند بزرگ آرزومندم . خیاط شهر نودان