موجود زنده به فضا می فرستیم اما از آمریکا «کــره» وارد می کنیم!
به گزارش سرویس اقتصادی شیرازه؛ برای کشوری که روی پایش ایستاده و خودش توانسته اورانیوم را بیست درصد غنیسازی کند، برای کشوری که با اتکا به دانشمندان جوانش، ماهوارههایی چون «امید» را به فضا فرستاده، برای کشوری که توانسته به پیشرفتهای بسیاری در حوزه نانو دست یابد و «رادیو دارو» تولید کند، برای کشوری که در میزان رشد علمی نسبت به سایر کشورها، رتبه اول را کسب کرده، برای کشوری که در حوزههای دفاعی با اقتدار روی پای خودش ایستاده و انواع و اقسام تجهیزات و موشکها و سلاحهای نظامی را تولید میکند، برای کشوری که در حوزههای سدسازی و عمرانی توانسته خودکفا بشود، برای کشوری که... برای این کشور زشت نیست که همچنان کَرهاش را از خارج وارد میکند؟
چندی قبل و در اواخر دولت دهم، کره یکی از نایابترین لبنیات در بازار محسوب میشد. فارغ از دلیل این نایابی و فارغ از این که آیا کره یک کالای استراتژیک محسوب میشود یا نه، چرا باید کشوری مانند ایران که سرشار از منابع خدادادی است و دامپروری یکی از اصلیترین مشاغل روستائیان و عشایر آن محسوب میشود، برای فراهم کردن کره مورد نیاز خود به خارج وابسته باشد؟ به آمارهای زیر توجه کنید؛
- ماهانه حدود ۵ هزار تن کره مورد نیاز کشور وارد میشود.
- در شش ماه نخست سال 92 نزدیک به ۱۲میلیون و ۱۵۴هزار کیلوگرم کره بسته بندی شده در قالب های ۵۰۰ گرمی وارد کشور شده است.
- در شش ماه نخست سال جاری ۴ میلیون و ۸۸۷ هزار کیلوگرم کره بسته بندی شده ۵۰۰گرمی به ارزش ریالی در حدود ۶۱ میلیارد و ۷۷۳ میلیون تومان از امارات وارد ایران شده است.
- در این مدت، ۲میلیون و ۸۳۲ هزار کیلوگرم کره بسته بندی شده ۵۰۰گرمی از این آمریکا وارد ایران شده است. میزان ارزی که برای واردات کره ها از آمریکا خرج شده، در حدود ۳۱میلیارد و ۵۰۰میلیون تومان بوده است.
- بعد از امارات و آمریکا؛ هلند، آلمان، نیوزیلند، اوکراین، روسیه و ترکیه کشورهای دیگری هستند که بیشترین واردات کره از آنها انجام شده است.
- ارزش ریالی کل کره های وارداتی در حدود ۱۵۰میلیارد تومان و ارزش دلاری آنها نیز در حدود ۶۰ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار ذکر شده است.
- درحالی قیمت هر کیلوگرم کره در شهریور 92 حداقل به ۲۲ هزار تومان رسید، همان روزها متوسط قیمت هرکیلوگرم کرههای وارداتی ۷هزار تومان بود.
این آمار در حالی است که به نظر میرسد تا کنون به هر دلیلی ارادهای برای تولید کره در داخل وجود نداشته است. سود اقتصادی شرکتهایی که فقط مشغول بستهبندی کره وارداتی بوده و حالا چند وقتی است که خودشان را در پیامهای بازرگانی تلویزیون با اقتدار و افتخار! به مردم عرضه میکنند، مطمئنا یکی از دلایل عدم رغبت به تولید این محصول لبنی در داخل بوده است. اگر با حمایت دولتها و استفاده از ظرفیت دامی داخل کشور، بخش خصوصی به این صنعت رو بیاورد، قطعا علاوه بر اشتغالزایی، میتواند در میان مدت سودآوری ارزی برای کشور نیز داشته باشد. یک نماینده مجلس چندی قبل با تأکید بر این مطلب که شیر گاومیش میتواند کشور را از واردات کره بینیاز کند، گفته بود: میزان چربی شیر مورد نیاز برای کرهزنی باید 3.5 درصد باشد که در اغلب شیـرهای تولیدی کشور این میزان چربی وجود ندارد اما میزان چربی شیر گاومیش حدود ۶ درصد است که میتواند برای تولید کره داخلی مفید باشد. محمد علیپور عضو کمیسیون اقتصادی مجلس البته این را هم گفته که ۹۵ درصد از جمعیت گاومیشها در استان آذربایجان غربی به شیوه سنتی پرورش و نگهداری میشوند که به علت رعایت نکردن بهداشت کیفیت شیرهای تولیدی آنها کاهش یافته و نمیتوان از آن برای تهیه فراوردههای لبنی از جمله کره استفاده کرد.
حالا با احتساب آن آمارها و این ظرفیت داخلی و اراده ایرانیها که موجب پیشرفت در حوزههای دفاعی و علمی شده، آیا نباید پرسید چرا ما همچنان کرهمان را از خارج وارد میکنیم؟