روستایی با اسمی عجیب؛ "بیشه دو شاخ" خرامه را بهتر بشناسید
به گزارش شیرازه به نقل از صدای خرامه، همزمان با روز ملی روستا به سراغ دورترین روستای شهرستان خرامه رفتیم تا بخشی از زندگی روزمره این مردم را به تصویر بکشیم؛ روستای بیشه دوشاخ به عنوان دورترین روستای حوزه استحفاظی شهرستان خرامه با 74 خانوار در 20 کیلومتری شمال شرق مرکز شهرستان قرار دارد؛ آقای صمد مظفری یکی از اهالی این روستا ما را یاری خواهد کرد.
آنچه که در نگاه اول بسیار چشم نوازی می کرد، وجود بوته های «گز» در اطراف جاده بود؛ آقای مظفری می گفت: قبل از خشکسالی، این روستا وضعیت متفاوتی داشت به طوری که با ورود به این منطقه، توده هوای خنکی از سطح رودخانه و گزهای اطراف آن احساس می شد.
پل شهید غنی زاده؛ یادگاری از این شهید بزرگوار
« زمانی بود که مردم روستا برای عبور از رودخانه مشکلات زیادی داشتند؛ از بشگه و تیوپ استفاده می کردند و امکان عبور هیچ وسیله نقلیه ای نبود؛ چندین نفر هم در رودخانه غرق شدند؛ اما با حضور مهندس غنی زاده کار ساخت پل آغاز شد؛ هنگام جابجایی آهن آلات پل، یکی از تیرآهنها از جرثقیل رها می شود و مهندس غنی زاده هنگام نجات یک کارگر، جان خود را از دست می دهد، تازه آنجا بود که فهمیدیم او «مهندس» بوده است نه کارگر. سرانجام، کار این پل به دستان پسر شهید غنی زاده به پایان رسید. »
علت نامگذاری روستا
« قبلا بیشه زار بسیار وسیعی که محل چرای دام ها بوده در این منطقه وجود داشته است، روستای بیشه دوشاخ در انتهای رودخانه کر قرار گرفته و قبل از رسیدن آب به این روستا، رودخانه به دوشاخه تبدیل شده است، به همین خاطر نام آن را بیشه دوشاخ گذاشتند و از دو تجمع روستایی تشکیل شده است، بیشه دوشاخ یداله و قلعه محمودی. »
مردم این روستا چکار می کنند؟
«اگر چه خشکسالی، کشاورزی منطقه را مختل کرده اما این روستا خانواده های فعالی دارد؛ مردم به دامپروری مشغولند؛ هیچ خانه ای را پیدا نمی کنید که دام، طیور و درختان مختلف میوه در آن وجود نداشته باشد.»
مرغوب ترین زمین های کربال در این روستاست
« از آنجا که گل و لای سیلاب ها در زمین های این منطقه ته نشین می شد، زمین های کشاورزی بیشه دوشاخ از مرغوبیت بالایی برخوردار است، همین الان هم هنگام شخم زدن شن و ماسه های ته نشین شده را می بینیم، چند سالیست که به خاطر خشکسالی بوته های «گز» زیادی در مسیر رودخانه سبز شده و نمی گذارد که آب به این روستا برسد. »
این جا منزل «یداله خان» است
«کل یدالله» خان این روستا بود، قدمت این خانه به 60 سال پیش می رسد، علت ماندگاری این خانه دیوارهای خیلی پهن آن است، کل یدالله با دو همسر و پانزده فرزند خود در این خانه دو طبقه که طبقه پایین آن 70 متر و طبقه بالای آن 40 متر است زندگی می کردند. »
کلام آخر: وضعیت این روستا برای زندگی چگونه است؟
« مردم روستا دلشان نمی خواهد از روستا بروند، حتی آنهایی که در خرامه زندگی می کنند هنوز اینجا را ترک نکرده و بخشی از زندگیشان اینجاست اما مشکلاتی وجود دارد که با حمایت مسئولان شهرستان حل خواهد شد؛ به خاطر نبود آسفالت خیابان اصلی، با کوچکترین بارندگی مسیر رفت و آمد مردم دست و پا گیر می شود، وضعیت آب آشامیدنی خوب نیست، پروژه گازرسانی روستاها هنوز به اینجا نرسیده، اگر رودخانه لای روبی شود آب به زمین های روستا خواهد رسید. »
