دانشجوی فراشبندی دانشگاه امام علی(ع): درجه ای که از «آقا» داد مهمتر از سرهنگی است
در این مراسم به فرماندهان، اساتید، دانش آموختگان و دانشجویان نمونه دانشگاههای افسری ارتش و همچنین یکی از مادران شهدا، یک جلد کلام الله مجید و هدایایی اعطا شد و نماینده دانشجویان جدید و فارغ التحصیل نیز، سردوشی و درجه خود را از دست فرمانده کل قوا دریافت کردند.
یکی از فارغ التحصیلانی که درجه خود را از دست مقام معظم رهبری دریافت کرد، ستوان دوم «حمیدرضا رضایی» بود. آن چه در زیر می آید ماحصل گفتگوی سایت محلی نخل بیدار با این جوان شایسته فراشبندی است.
من حمیدرضا رضایی متولد 1367 در شهر فراشبند هستم. بعد از خدمت مقدس سربازی به استخدام ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمدم و با رفتن به دانشگاه افسری امام علی (ع) رسما تحت آموزش های نظامی و علمی قرار گرفتم.
چگونه انتخاب شدید که درجه خود را از دست مقام معظم رهبری دریافت کنید؟
واقعا این افتخار بدون لطف پرودگار نصیب من نمی شد و من در مسابقات علمی و نظامی دانشگاه از بین 765 نفر مقام اول را کسب کردم. به همین سبب، قرار شد به خاطر به دست آوردن این مقام، هدیه خود را از دست مبارک حضرت آقا دریافت کنم. واقعیت این است که مراسم تحلیف دانشگاه امام علی (ع) قرار بود چندی پیش برگزار شود که با کسالت حضرت آقا و تمایل ایشان جهت حضور، این مراسم کمی به تعویق افتاد. همچنین قرار بود تعدادی از افسران نیز درجه های خود را از دست رهبر عزیز دریافت کنند و چون زمان برنامه تغییر کرد و از طرفی وقت حضرت آقا زیاد گرفته نشود و من هم موعد درجه ستوان دومی ام رسیده بود قرار شد درجه ام را از دستان با برکت حضرت آقا دریافت کنم که در کاهش زمان مراسم نیز تاثیر گذار باشد.
از چه زمانی می دانستید درجه خود را از دست مقام معظم رهبری خواهید گرفت؟
از حدود چهار ماه پیش به من ابلاغ شد که باید هدیه خود را از دست حضرت آقا دریافت کنم که ابتدا برایم غیر قابل باور بود و از خوشحالی در پوست خودم نمی گنجیدم و حدود چهار ماه انتظار واقعا سخت و شیرین بود چون می دانستم که قرار است به حضور نائب امام زمان (عج) مشرف شوم .
از حال و هوای آن لحظه بگویید
واقعا آن لحظه شیرین قابل توصیف نیست. من از صبح تا زمانی که اسمم خوانده شد و به سوی جایگاه حرکت کردم و روبروی حضرت اقا قرار گرفتم؛ تا زمانی که درجه ام به دستان مبارک ایشان بر دوشم قرار گرفت و دست مبارک ایشان را بوسیدم و به جای خود بازگشتم و حتی تا ساعتی بعد که از میدان خارج شدم هنوز در حال و هوایی عجیب بودم که غیر قابل وصف است.
چه هدیه ای از دست رهبرمعظم انقلاب دریافت کردید؟
چه هدیه ای بهتر از دیدار و تشرف به حضور ایشان. البته من به سبب مقام برتر مسابقات علمی از سوی دانشگاه هدیه هایی دریافت کردم ولی از دستان مبارک حضرت آقا به غیر از درجه ستوان دومی خود، یک جلد قرآن مجید و لوح تقدیری به همراه صد هزار تومان پول که به دستان خود آقا متبرک شده بود هدیه گرفتم. در کل ارزش معنوی این دیدار از هر هدیه ای برای من با ارزش تر بود.
درجه ای که به دستان مبارک حضرت آقا بر دوشتان نصب شد چقدر برای شما ارزشمند است؟
شاید بعضی ها بگویند اغراق می کند ولی خدا شاهد است این درجه ستوان دومی که به دست آقا دریافت کردم را با درجه سرهنگی عوض نمی کنم و تا پایان عمر این درجه را نگه خواهم داشت.
طی چند سال خدمت در ارتش جمهوری اسلامی از شغل خود راضی هستید؟
من از کودکی به نظام علاقه داشته ام و می دانستم اگر قصد خدمت در نظام را داشته باشم باید دنبال مادیات نباشم و سختی های این شغل را به جان بخرم، چرا که افراد نظامی باید از امنیت و آسایش خود در راستای امنیت و آسایش مردم بگذرند و این خدمت را با حقوق های آنچنانی شرکت نفت نیز عوض نمی کنم و مستمری هر چند اندک ارتش را مایه خیر و برکت زندگی ام می دانم.
سخن آخر؟من از شما، مردم شهرستان و مسئولینی که با ارسال پیامک و تماس تلفنی و حضوری، این افتخار را تبریک گفتند تشکر میکنم و امیدوارم بتوانم شیرینی این دیدار را با همه مردم عزیز شهرستان تقسیم کنم.
من کارگر فلات قاره در 115 کیلومتری داخل دریا با ماهی یک میلیون و دویست هزار تومان کار می کنم و به شما گاز می رسانم . این چه حرفی است که می زنید... نه ما روی گنج خوابیده ایم و نه ضد ولایت.....همه زحمت می کشند...
بلکه منظورشان همون هایی هست که زیر کولر گازی و فن کوئل و پشت سیستم نشستن و ماهی 5 میلیون به بالا حقوقشون هست
ما هم زحمات شما و کلیه کارگران و مدیران زحمت کش کشور رو ارج می نهیم و مدیون تان تا ابد خواهیم بود
قابل توجه هردو طرف:
اولا ک حقوق نفتیا فراتر از تصور معموله. دوما این دانشجوی عزیز فراشبندی ک داره دم از حقوق ناچیز ارتش میزنه اینقد حقوق خودشو با شرکت نفتیا مقایسه کرده ک داره اختلاف حقوقو با شما نفتیا مثال میزنه. سوما" خدا ب انسان عقل و قدرت انتخاب داده.دانشجوی فراشبندی عزیز اگه پول برات مهم نیست بچسب ب خدمتت دگه ب حقوق سایر اقشار کاری نداشته باش.اگه واقعا ادعای قناعت داری. و ب پولت راضیی!