پیامکی که فرماندار لار را متحول کرد
خوشا به حال شهداء و بدا به حال ما، اگر نتوانیم رهرو صادق آنان باشیم، امیدوارم نشریات و سایت های محلی با توجه به نزدیکی یادواره شهداء بیشتر از شهداء بنویسند
شیرازه: علی اکبر نجیب زاده فرماندار ویژه لارستان، در آستانه ی برگزاری یادواره سرداران و ۳۰۴ شهید والامقام لارستان دلنوشته ای را برای لادستان ارسال کرده که به شرح زیر است:
روز پنج شنبه مورخ 93/11/30 در مراسم اختتامیه جشنواره منطقه ای نمایشنامه خوانی لارستان که بنام شهداء بود شرکت کردم.
بعد از پایان مراسم وقتی به منزل رسیدم پیامکی از یک شماره ناشناس برایم ارسال شد به این مضمون:
«چرا در مراسمی که به نام شهداء بود یادی از شهداء نشد و در مراسم شئونات اسلامی رعایت نگردید.»
پیامک که خواندم تحت تأثیر قرار گرفتم.
به نظرم درست نوشته بود، در آن مراسم کمتر از شهداء گفته شد و در برخی موارد ناخواسته شئونات اسلامی رعایت نگردید.
طبق عادت در این گونه موارد و موارد مشابه به قرآن پناه بردم.
قرآن را باز کردم، از مضمون آیات با فهم اندک و ناچیز خود متوجه شدم که پیامک ارسالی درست بوده اگر چه از نیت فرستنده پیام با خبر نیستم و خدا بهتر می داند.
متأسفانه در آن مراسم یک جوان ناپخته که او را نمی شناسم روی سن پرید و مطالب بی ربطی بیان کرد که اتفاقاً حاضرین در سالن هم از مطالب وی استقبال نکردند.
از جمله مطالبی که بیان کرد این بود که: هنرمند خط قرمز ندارد.
به نظر این حقیر آن فرد نه هنر را می شناسد و نه هنرمند، چون در تمامی دنیا برای ارزش ها و اصول جامعه ی خود احترام قائل هستند و در واقع اصول و ارزش های هر کشوری با هر دین و مسلکی خط قرمز آن محسوب می شود و کشور عزیز اسلامی ما هم از این قاعده مستثنی نیست.
به ویژه آنکه در پای ارزش های جامعه ما خون شهداء ریخته شده است.
هر چند همانگونه که در صحبت های مراسم اختتامیه گفتم در خط قرمزها نباید سلیقه لحاظ شود.
بگذریم ...
البته در آن جلسه در این خصوص صحبت کردم و دیدگاهم را بیان کردم و دوباره آن گفته ها را تأیید می کنم.
گر چه از اینکه در آن مراسم در صحبت هایم یادی از شهداء نکردم خودم را نمی بخشم، اما امیدوارم شهداء مرا ببخشند چون آنها از عمق دل من خبر دارند.
باری امیدوارم این نوشته باعث دلسردی سرپرست محترم اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی لارستان و همکاران محترمشان و همچنین جوانان عزیز و پرشور که جهت برگزاری همایش زحمت کشیدند نشود و همین جا از تلاش تک تک آنان مجدداً تشکر می کنم.
اما، برادران و خواهران عزیز هنرمند و هنردوست:
ما هر چه داریم از شهداست.
باید به هر بهانه ای از شهداء یاد کنیم و رهرو راهشان باشیم.
تنها نامگذاری یک مراسم فرهنگی سیاسی اجتماعی به نام شهداء کفایت نمی کند.
شهدای عزیز ما در اوج جوانی از همه علائق و دلبستگی هایشان گذشتند.
به این فراز از وصیت نامه برادر عزیز و شهیدم که در سن ۲۳ سالگی به شهادت رسید توجه نمایید، «... اکنون که زنجیر علائق را گسسته ام و قفس تنگ دنیوی را شکسته ام و از بزرگترین آرزوهایم گذشته ام وصیت خود را شروع می کنم ...»
آری عزیزان، آنها هم جوان بودند.
امید و آرزو و شور جوانی داشتند اما بخاطر دفاع از اسلام و دین و مملکت و حفظ نظام و ولایت فقیه به سمت جبهه ها شتافتند و جان خود را نثار اهداف بلندشان کردند.
خوشا به حال شهداء و بدا به حال ما، اگر نتوانیم رهرو صادق آنان باشیم، امیدوارم نشریات و سایت های محلی با توجه به نزدیکی یادواره شهداء بیشتر از شهداء بنویسند و یاد کنند و سیمای نورانی آنان را برای نسل نو و جوان برجسته نمایند.
در این جا فرصت را مغتنم می شمارم و از همه عزیزان دست اندرکار یادواره سرداران و شهدای لارستان تشکر می نمایم.
به امید دیدار شما عزیزان در یادواره شهداء
جمعه شب این هفته ساعت ۱۹ – مسجد امام جعفرصادق(ع)
علی اکبر نجیب زاده
معاون استاندار و فرماندار ویژه لارستان
روز پنج شنبه مورخ 93/11/30 در مراسم اختتامیه جشنواره منطقه ای نمایشنامه خوانی لارستان که بنام شهداء بود شرکت کردم.
بعد از پایان مراسم وقتی به منزل رسیدم پیامکی از یک شماره ناشناس برایم ارسال شد به این مضمون:
«چرا در مراسمی که به نام شهداء بود یادی از شهداء نشد و در مراسم شئونات اسلامی رعایت نگردید.»
پیامک که خواندم تحت تأثیر قرار گرفتم.
به نظرم درست نوشته بود، در آن مراسم کمتر از شهداء گفته شد و در برخی موارد ناخواسته شئونات اسلامی رعایت نگردید.
طبق عادت در این گونه موارد و موارد مشابه به قرآن پناه بردم.
قرآن را باز کردم، از مضمون آیات با فهم اندک و ناچیز خود متوجه شدم که پیامک ارسالی درست بوده اگر چه از نیت فرستنده پیام با خبر نیستم و خدا بهتر می داند.
متأسفانه در آن مراسم یک جوان ناپخته که او را نمی شناسم روی سن پرید و مطالب بی ربطی بیان کرد که اتفاقاً حاضرین در سالن هم از مطالب وی استقبال نکردند.
از جمله مطالبی که بیان کرد این بود که: هنرمند خط قرمز ندارد.
به نظر این حقیر آن فرد نه هنر را می شناسد و نه هنرمند، چون در تمامی دنیا برای ارزش ها و اصول جامعه ی خود احترام قائل هستند و در واقع اصول و ارزش های هر کشوری با هر دین و مسلکی خط قرمز آن محسوب می شود و کشور عزیز اسلامی ما هم از این قاعده مستثنی نیست.
به ویژه آنکه در پای ارزش های جامعه ما خون شهداء ریخته شده است.
هر چند همانگونه که در صحبت های مراسم اختتامیه گفتم در خط قرمزها نباید سلیقه لحاظ شود.
بگذریم ...
البته در آن جلسه در این خصوص صحبت کردم و دیدگاهم را بیان کردم و دوباره آن گفته ها را تأیید می کنم.
گر چه از اینکه در آن مراسم در صحبت هایم یادی از شهداء نکردم خودم را نمی بخشم، اما امیدوارم شهداء مرا ببخشند چون آنها از عمق دل من خبر دارند.
باری امیدوارم این نوشته باعث دلسردی سرپرست محترم اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی لارستان و همکاران محترمشان و همچنین جوانان عزیز و پرشور که جهت برگزاری همایش زحمت کشیدند نشود و همین جا از تلاش تک تک آنان مجدداً تشکر می کنم.
اما، برادران و خواهران عزیز هنرمند و هنردوست:
ما هر چه داریم از شهداست.
باید به هر بهانه ای از شهداء یاد کنیم و رهرو راهشان باشیم.
تنها نامگذاری یک مراسم فرهنگی سیاسی اجتماعی به نام شهداء کفایت نمی کند.
شهدای عزیز ما در اوج جوانی از همه علائق و دلبستگی هایشان گذشتند.
به این فراز از وصیت نامه برادر عزیز و شهیدم که در سن ۲۳ سالگی به شهادت رسید توجه نمایید، «... اکنون که زنجیر علائق را گسسته ام و قفس تنگ دنیوی را شکسته ام و از بزرگترین آرزوهایم گذشته ام وصیت خود را شروع می کنم ...»
آری عزیزان، آنها هم جوان بودند.
امید و آرزو و شور جوانی داشتند اما بخاطر دفاع از اسلام و دین و مملکت و حفظ نظام و ولایت فقیه به سمت جبهه ها شتافتند و جان خود را نثار اهداف بلندشان کردند.
خوشا به حال شهداء و بدا به حال ما، اگر نتوانیم رهرو صادق آنان باشیم، امیدوارم نشریات و سایت های محلی با توجه به نزدیکی یادواره شهداء بیشتر از شهداء بنویسند و یاد کنند و سیمای نورانی آنان را برای نسل نو و جوان برجسته نمایند.
در این جا فرصت را مغتنم می شمارم و از همه عزیزان دست اندرکار یادواره سرداران و شهدای لارستان تشکر می نمایم.
به امید دیدار شما عزیزان در یادواره شهداء
جمعه شب این هفته ساعت ۱۹ – مسجد امام جعفرصادق(ع)
علی اکبر نجیب زاده
معاون استاندار و فرماندار ویژه لارستان
نظرات بینندگان