گراش و چالشی به نام «اقتصاد دلالی»
جامعه امروز و وضعیت اقتصادی فعلی با توجه به تحریم های بین المللی و سیاست های مالی، فضایی را در داخل کشور ایجاد کرده است که شغل های واسطه گری و دلالی از دامنه فعالیت و زمینه کسب سود بیشتری برخوردار گشته اند. از یک سو جامعه ای که در آن بجای اینکه مردم تولید و ایجاد ارزش افزوده بواسطه نوآوری، ایده های خلاقانه و خدمات نوین را برگزینند تا پیشرفتی حاصل گردد، ابزار دلالی و واسطه گری را برگزیده اند، تا همچنان که باعث ایجاد شغل های کاذب می شوند و هیچ دستاوردی را مانند کالا، خدمات و یا عرضه محصولات جدید به بازار نشود. از سوی دیگر این بازار واسطه گری معمولا اگر پشتوانه تولید داخلی را نیز نداشته باشد عمدتا منجر به تورم خواهد شد، همچنان که در جامعه ای مثل گراش شاهد این امر هستیم.
در سالهای اخیر متاسفانه بدلیل عدم توجه کافی و یا اهمیت ندادن به مسئله تولید، کارآفرینی، صنعت و اشتغال در شهرستان گراش به هردلیل و مستقر نشدن صنایع پویا در شهر و نبود زیرساخت های لازم و همچنین نبود تفکر، دانش و مشاورین اقتتصادی زبده در کنار سرمایه داران بومی در زمینه تولید و کارآفرینی و ... ، خود عامل فراگیری اقتصاد دلالی در شهر شده است.
متاسفانه در گراش عموما شاهد این امر بوده ایم که تا فردی صنفی جدید و موفقی را راه اندازی می کند، سریعا تقلید جایگزین ایده های نو در زمینه کسب و کار می شود و راه رفته فرد را تکرار می کنیم، البته در این قضیه نیز می توان به ضعف در قوانین نظام صنفی، مدیران اتحادیه ها و اتاق اصناف شهرستان که متصدی صدور مجوزراه اندازی واحدهای صنفی هستند نیز ایراداتی گرفت.
حال می توان به رونق بازار دلالی و معرفی تعداد زیادی از اساتید اقتصاد دلالی در شهر اشاره داشت. گذشته از اینکه سالیان قبل چنین حرکت هایی مفید بودند یا مضر، باید قبول کرد که امروز شاهد وارد آمدن آسیب جدی به اقتصاد، رونق کسب و کار و آبادانی شهر هستیم که با روی کارآمدن اقتصاد دلالی نمو پیدا کرده است .
بهتر است اثرات سوء و مخرب دلالی در شهر به زبانی ساده شرح داده شود تا اهمیت موضوع آشکار گردد. اگر این روز ها گشت و گذاری در خیابان های شهر و اطراف آن زده باشید تعداد زیادی از بنگاه های املاک و مستغلات و اتومبیل را خواهید دید که پاتوق و نشیمن گاه دلالان تازه کار و اساتید اقتصاد دلالی هستند. خرید و فروش هایی که سودهای سرشاری را نصیب این قشر کرده و مردمی که برای تامین نیاز خود ( علی الخصوص زمین و مسکن) مجبورند با این افراد وارد معامله شوند.
آیا تا بحال اینگونه افراد از خود در رابطه با انصاف پرسیده اند؟ آیا واقعا شرع و دین این اجازه را داده است که امروز کالایی را خریداری کرده و فردای آن همان کالا را به بهای گزافی و چه بسا با حاشیه سود صد درصدی به فروش برسانیم؟!!
می توان گفت: امروزه گروهی از جامعه سرمایه دار گراش به دلیل نداشتن مشاورین اقتصادی خوب و البته کاغذ بازی های عجیب ادارات و سازمان ها در راستای صدور مجوز جهت راه اندازی بنگاه های تولیدی و البته نبود زیر ساخت ها، خواسته یا نا خواسته آن ها را بی میل کرده و امور اقتصادی خود را به سمت اقتصاد پرسود و کم ریسک دلالی سوق می دهند. از طرفی، همه گیر شدن بیماری تورم و نبود نظارت ها در گراش باعث شده که این امر به افزایش کذایی نرخ زمین، مسکن و همچنین واحدهای مسکونی و تجاری استیجاری و به تبع آن قیمت انواع کالاها از جمله مواد غذایی، بهداشتی و پوشاک نسبت به موارد مشابه در شهرستان های همجورا بینجامد.
بدیهی است در چنین جامعه ای کسی راغب نخواهد بود که به تولید و کارآفرینی و ایجاد صنایع و اشتغالزایی بپردازد. آسیب جدی این جریان مستقیما متوجه طبقات پایین جامعه و جوانان ما خواهد شد چرا که حالا دیگر آنان مصداق بارز جمله پول، پول می آورد و نه زحمت و تلاش را هم دیده اند و هم پذیرفته اند.
به امید روزی که با همدلی و هم زبانی مدیران و سرمایه داران شهرستان، شاهد تحرک و پویایی هر چه بیشتر شهرک های صنعتی، بنگاه های تولیدی با روان سازی پروسه صدور مجوزها و ایجاد زیرساخت های مربوطه باشیم.