شهرستان ها >> نی ریز
توافق به چه قیمتی؟
به نظر می رسد آنچه در لوزان اتفاق افتاده تنها تعهداتی بوده که ما باید به غربی ها می دادیم، تعهداتی که در قالب بیانیه توسط مسئول سیاست خارجه اروپا مطرح شد و ملت بزرگ و با عزت ایران را زیر سوال برد.
به گزارش شیرازه به نقل از نبض نی ریز، چندی است که حجت الاسلام روحانی با ادعای داشتن کلید حل مشکلات و مسائل اقتصادی طی 6 ماه، توانست اعتماد قریب به 18 میلیون از مردم کشور را به خود جلب کند و بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زند. اگرچه وعده رفع تحریم های اقتصادی و بهبود وضع معیشتی مردم در نتیجه مذاکرات طی 6 ماه داده شد اما اکنون حدود 2 سال است که همچنان مذاکرات ادامه داشته و با وجود تعهد به امتیازدهی فراوان توسط تیم مذاکره کننده ما، طرف مقابل ما هنوز راضی نشده است.
مردم ما به دلیل اعتماد و تعهدی که به نظام و انقلاب اسلامی دارند در راستای هدایت های امام خامنه ای(حفظه الله) به این فرزندان ملت اعتماد کرده و طی این مذاکرات از آنها حمایت کردند اما آنچه که اتفاق افتاده است این بوده که رئیس جمهور و تیم مذاکره کننده اش بر خلاف فرمایش رهبری که بیان داشتند مردم را در جریان مذاکرات قرار دهید، همچنان با پنهان کردن مشروح مذاکرات از مردم و نمایندگان مجلس سعی بر تحمیل نظر و برداشت های خود را به مردم دارند. با وجود تأکید و پیگیری نمایندگان در مجلس و حتی پیگیری مردم در تجمعات مختلف ایشان حاضر نشده اند با مردم همدل و همزبان بوده و آن ها را در جریان روند مذاکرات و اتفاقات آن قرار دهند.
در حالیکه طبق تأیید صورت گرفته رژیم صهیونیستی علاوه بر جاسوسی از محل مذاکرات توسط امریکا، طی جلسات و تلفن های مکرر اوباما و جان کری با مقامات این رژیم غاصب به طور کامل در جریان جزء به جزء مذاکراتی قرار دارند که می خواهد سرنوشت ملت ایران را تعیین کند که نتیجه اولیه اش ترور دانشمندان و الوده کردن سایت های هسته ای بود.
انگار رئیس جمهور هم کلید اقتصادش را گم و شعارهای انتخاباتیش را فراموش کرده است. رئیس جمهور حقوقدان فراموش کرده که اعتماد ملت و دولت باید متقابل باشد نه یکطرفه.
انگار فراموش کرده است شعار قانونگرایی خود را و اینکه اکنون قانون مشخص کرده است که دولت در جریان این مذاکرات باید به نمایندگان این مردم در مجلس پاسخگو باشد؟! بنظر می رسد آنچه در لوزان اتفاق افتاده تنها تعهداتی بوده که ما باید به غربی ها می دادیم، تعهداتی که در قالب بیانیه توسط مسئول سیاست خارجه اروپا مطرح شد و ملت بزرگ و با عزت ایران را زیر سوال برد. هر آنچه که درباره بازرسی ها و بازجویی ها از مراکز نظامی، تحقیقاتی و دانشمندان ما، تصمیم و اجازه دادن یا ندادن آن ها پس از سال ها جهت تحقیقات علمی مان تعهد داده شده بود که به توافق منجر شود چه مفهومی جز حقارت و تسلط غرب را بر ملت آگاه و مستقل ایران داشت؟؟
آیا تاکنون که مذاکرات در هتل های کشورهای غیر دوست ایران با جاسوسی دستگاه های شنود رژیم صهیونیستی ادامه دارد و از جایی به جایی انتقال می یابد هنوز هم رئیس جمهور فکر می کند نباید به مردم خود اعتماد کند و آنها را در جریان آنچه اتفاق می افتد قرار دهند؟؟؟ آیا به آمریکا و کشورهای اروپایی بیشتر از مردم خود اعتماد دارند؟؟!!
چرا طی 2 سال دولت چشم خود را به رفع تحریم هایی دوخته که هرگز آمریکا به آن تن نمی دهد؟ و همه ی دیگر مسائل از جمله تدبیر در امور اقتصادی کشور را رها کرده یا به جای حل مسائل همچنان دیگران را متهم می کنند؟؟ اگر حتی طبق بیان آقای روحانی و آقای ظریف اوباما تعهد به لغو تحریم ها را بدهد آیا کنگره آمریکا هم تحریم های اقتصادی علیه ایران را لغو می کند؟؟ اگر بر فرض محال رئیس جمهور و کنگره آمریکا تحریم هایشان را بردارند (هیچ تعهدی در این باب نداده اند) چرا کشورهای اروپایی طی این مذاکره و توافقات به لغو تحریم هایشان علیه ایران تعهد نداده اند؟؟؟
آیا ما می توانیم به راستی آزمایی آژانس انرژی اتمی اعتماد کنیم؟ همان بازرسانی که خود طی بازرسی ها به آلوده کردن تأسیسات هسته ای ما اقدام کرده اند، چرا اجازه راستی آزمایی غربی ها توسط ایران داده نشده است؟ چرا ما باید تا 10 یا 15 سال تحقیقات علمی خود را متوقف کنیم؟ تأسیسات هسته ای مان را به پارک های علم و فناوری تبدیل کنیم و پس از این مدت هم با تمام حقارت جهت ادامه تحقیقات به اجازه آمریکا و دشمنانمان احتیاج داشته باشیم؟ علی رغم اینکه دادن این همه تعهد از طرف تیم مذاکره کننده ایرانی به هدف لغو همه تحریم ها بوده است آن ها نتوانسته اند با وجود دادن تعهدات فراتر از حد معقول به آمریکا تنها هدف خود را نیز دست یابند و اکنون نه تنها 1+5 هیچ تعهد اجرایی و محکمی به لغو تحریم ها نداده است بلکه هر روز بیش از پیش تحریم هایی را نیز در حین انجام مذاکرات به تحریم های گذشته اضافه نموده و ثابت می کند که به فرموده امام خمینی(ره) آنها هدفشان تسلط بر ماست، نه توافق و مذاکره و نه بازی برد-برد. آنها می خواهند از ما استفاده کنند و آن هم استفاده ای که ما را از حیوان هم پایین تر می بینند.
قاعده چنین است که اگر مقاومت نکنیم هرروز جلوتر می آیند و اگر ما بخواهیم با چنین دشمنی به توافق برسیم در عین اینکه چیزی به دست نمی آوریم همه داشته ها و دستاوردهای 35 ساله صنعت هسته ای را به آنها داده ایم و نشان می دهد یا دشمن را پس از 36 سال نشناخته ایم که جای تعجب است یا نشاندهنده ی غربزدگی و تمایل ما به تحقیر شدن پیش دشمن است که ملت بزرگ ایران هرگز نمی پذیرد.
"أشداء علی الکفار رحماء بینهم"
نظرات بینندگان
