به گزارش شیرازه به نقل از پسین جهرم، «خرشون که از پل گذشت همه چی یادشون میره»، «فقط موقع انتخابات یادشونه که مردم هم وجود دارن»، «چنان خودش رو میگیره انگار از دماغ فیل افتاده»،«تا دیروز...بود امروز جواب سلام هم به زور میده» و ...! این سوالات و امثال آن که کم هم نیستند کمابیش به گوش شما خورده است. گرچه قصدمان از بیان سولات مطرح کردن آن نیست اما دوست داریم علت و چرایی مطرح شدن سوالات مذکور را بدانیم.

همه معتقدیم رمز ماندگاری هر فرد مسئول، مردم داری اوست و این را می توان در احادیث و روایات متعدد از بزرگان دین دید. امام علی (ع) در تمام نامه ها، فرمانداران و استانداران خود را نسبت به حقوق اجتماعی مردم و بازپس گرفتن حق محرومان از ستمکاری سفارش می کند. از نظر اخلاق اجتماعی، مسئولان نظام را به مردم داری، ابراز محبت و لطف نسبت به رعیت و مردم دستور می دهد.

علی (ع) در یکی از این نامه ها خطاب به مالک اشتر می نویسد: "مهربانی با مردم را پوشش دل خویش قرار ده و با همه دوست و مهربان باش. مبادا هرگز چونان حیوان شکاری باشی که خوردن آنان را غنیمت دانی، زیرا مردم دو دسته اند، دسته ای برادر دینی تو و دسته دیگر همانند تو در آفرینش می باشند. اگر گناهی از آنان سر می زند یا علت هایی بر آنان عارض می شود یا خواسته و ناخواسته اشتباهی مرتکب می شوند. آنان را ببخشای و بر آنان آسان گیر آنگونه که دوست خدا تو را ببخشاید و بر تو آسان گیرد.

این نکته را نباید فراموش کرد که اقبال مردم به سمت برخی مسئولان، به دلیل مردم داری آنها بوده و دیگر افراد مسئول نباید از آن جور دیگری تعبیر کنند. چه بسا لازم است آنچه سبب برتری فردی نسبت به دیگری می شود را یاد گرفته و آن را در امور خود به کار بندیم.

گرچه پذیرفتن اینگونه صحبت ها آن هم با صراحت کلام برای برخی غیر قابل پذیرش است اما این سخنان هر چقدر هم برای مسئولان تلخ باشد به هیچ وجه به پای سخنان گوهربار علی (ع) خطاب به مالک اشتر نمی رسد. کاش مسئولان کلان کشور، درس مدیریت مولا علی (ع) را گردآوری کرده و قبولی در آزمون آن را شرط واگذاری مسئولیت ها به افراد می دانستند.

کمتر مسئولی دیده می شود که بگوید انتقادپذیر نیست! و معمولاً اکثر دوستان به انتقادپذیر بودن خود تاکید دارند، حالا بماند برخی برای ..... البته چنانچه حرفی زده و می زنیم از سر دلسوزی است و البته می دانیم پذیرش آن در دوستانمان قطعاً موثر است.

شک نداریم افرادی که خود را در معرض آرای مردم قرار داده و در آزمون انتخابات نمره قبولی را کسب کردند، حتماً مردم دار بوده اند چرا که در غیر این صورت کسی آنها را قبول نداشت چه برسد به اینکه بخواهد به آنها رای هم بدهد.

خطاب ما به اعضای محترم شورای اسلامی شهر جهرم است آن هم تنها از سر دلسوزی. سوال مان این است چرا با وجود عملکرد مناسب آنها، جلسات علنی خود را پشت درهای بسته برگزار و هیچ خبری از مصوبات آنها به بیرون منتقل نمی شود.

چرا با وجود اینکه قانون این اجازه را به مردم داده است که در جلسات علنی شوراها شرکت کنند اما در شورای شهر جهرم جایی برای حضور مردم وجود ندارد.

چرا با وجود اینکه حضور خبرنگاران در جلسات آن هم در شهر ما چیزی جز تبلیغ و پوشش اخبار ارگان های مختلف نیست؛ از ورود به جلسات شورا آن هم به صورت قانونی خودداری می شود.

سوال ما اینجاست مگر در شورای شهر جهرم چه می گذرد که مردم و خبرنگاران حق ورود به جلسات علنی و انعکاس اخبار را ندارد. کاری که در شهرهای بزرگتر با عزت و احترام انجام می شود در شهر ما با تحقیر افراد صورت می گیرد.

در اینجا توجه دوستان محترم شورای اسلامی جهرم را به قانون شوراها جلب می کنم.

ماده 37 - مذاكرات كامل هر جلسه علني با مصوبات ثبت و ضبط مي‌شود و انتشار آن در مطبوعات و رسانه‌هاي گروهي جهت اطلاع عامه بلااشكال است. طبق ماده ۱۵ قانون شوراها مصوب سال ۸۲ برای غیرعلنی بودن جلسات دو سوم اعضای حاضر در جلسه باید رای بدهند.

جلسات شورا علنی و حضور مستمع با نظر رئیس شورا مجاز خواهد بود ولی به تقاضای كتبی شهردار و نیز فرماندار و یا بخشدار ذیربط و موافقت اكثریت مطلق اعضاء حاضر می‌تواند جلسه غیرعلنی تشكیل شود. (تبصره یک ماده 11 مصوب سال 75)

ماده-80  ورود مخبرين جرايد و راديو تلويزيون و تماشاچيان در تمامی جلسات علنی شورا مجاز است و با هاهنگی روابط عمومی شورا صورت خواهد پذيرفت و استقرار هريک تنها در جايگاه پيش‌بينی شده مجاز می باشد.

تبصره 3- هريک از اعضاء می‌توانند برای هر جلسه حداكثر تا 5 نفر ميهمان داشته باشند كه در مكان تماشاچيان خواهند نشست.

کاش یاد بگیریم به جای انتقاد پذیری مجازی در عمل و در فضای حقیقی به منتقدان خود احترام بگذاریم.