به گزارش سرویس شهرستان های شیرازه به نقل از پسین جهرم، اگر این روزها گذرتان به کوه‌هایی که در جنوب جهرم واقع شده است بخورد و از آنجا به این شهر نگاه کنید اولین چیزی که شما را به تعجب وا می‌دارد جای خالی بسیاری از نخل‌های این شهر است.

این اتفاق زمانی دردناک می‌شود که بدانید تا همین چند سال گذشته تنها چیزی که از بالای این کوه‌ها دیده می‌شد نخل‌هایی بود که تماشای آن حال هر بیننده‌ای را خوب می‌کرد به طوری که لقب چتر سبز را به این شهر داده بودند.

هر چند جهرم هنوز با دارا بودن 6 هزار هکتار سطح زیر کشت نخل، قطب تولید انواع خرما در استان و کشور به شمار می‌آید اما در سال‌های اخیر به دلایل مختلف شاهد از بین رفتن بسیاری از نخلستان‌ها در این شهر بودیم.

روند تخریب این نخلستان‌ها به جایی رسیده است که می‌توان گفت تا چند سال آینده شاهد کمتر نخلی در محدوده شهری جهرم خواهیم بود و البته بدیهی است با توجه به دخالت عوامل متعدد در تخریب و قطع این نخلستان‌ها جلوگیری از روند قطع نخل‌ها به وسیله مالکان، نیازمند اقدام عملی و هماهنگ مسئولان و همراهی مردم است.

در این بین بی‌توجهی مسئولان در برخورد با متخلفان و تغییر كاربری‌های اراضی كشاورزی و باغات با حساسیت نسبت به برخی موضوعات که ارتباط مستقیم با فضای سبز دارند در تضاد است.

با وجود قدمت و سابقه تاریخی در اهمیت و حفظ طبیعت و محیط زیست در فرهنگ ما متاسفانه نقش طبیعت و رسیدگی به مشکلات این حوزه در زمره مسائل بی‌اهمیت قرار گرفته و به تبع آن جایگاه ارزشی خود را از دست داده است. از طرفی با توجه به اینکه نخلستان‌ها همیشه درجهرم از اهمیت اقتصادی ویژه‌ای برخوردار بودند بی‌گمان اگر زمینه لازم جهت استفاده از ظرفیت‌های بالای این محصول در جهرم فراهم شود قطعاً هیچ نخل‌داری راضی به قطع آنها نمی‌شود.

هزینه‌های زیاد نخل‌داری و بازده کم؛ عامل تخریب نخلستان‌ها

یک نخل‌دار که سالهاست مشغول تولید این محصول است به ما می‌گوید: تولید این محصول هزینه بالایی برای نخل‌داران دارد و طبیعی است که فروش خرماهای جهرم با قیمت ناچیز و دخالت دلالان، منجر به تغییر کاربری باغ‌ها و نخلستان‌ها، به برج‌های تجاری و ساختمان‌های چند طبقه شود.

علی رحمانیان می‌افزاید: نخل زحمت زیادی دارد و در این وضعیت و در بیشتر مواقعی که  یک نخل‌دار حتی نمی‌تواند هزینه‌های آن را از محل فروش محصول در بیاورد نباید گناه قطع این نخل‌ها را فقط به گردن نخل‌داران انداخت.

وی تصریح می‌کند: کیفیت بالای تولید خرمای شاهانی در جهرم  این امکان را به ما می‌دهد که نسبت به ذخیره‌سازی این محصول اقدام کنیم اما سردخانه‌ای که با قیمت مناسب این امکان را به ما بدهد وجود ندارد.

وی می‌گوید:بیشتر نخل‌داران جهرم هنوز با شیوه‌های کهنه و قدیمی سالیان پیش اقدام به عرضه خرما می‌کنند چرا که یک کارخانه‌ای که این محصول با کیفیت را به شکل بسیار زیبا عرضه کند نیز وجود ندارد.

این نخل‌دار تاکید می‌کند: مسئولان ما فقط حرف می‌زنند و عمل نمی‌کنند، زمانی از نخل‌کاران حمایت می‌شود که کارخانه‌های تولیدی در جهرم راه‌اندازی شود و نگذارند این خرماهای با کیفیت برای استفاده‌های نامعقول به کشورهای دیگر صادر شود.

نخل‌ها دیگر چرخ زندگی را نمی چرخانند

«شاکر» یکی از کسانی که نخل‌های خود را برای تغییر کاربری قطع کرده است نیز می‌گوید: درست است که نخل برای ما احترام زیادی دارد و در بیشتر خانه‌های جهرم حداقل یک نخل وجود دارد اما وقتی این نخل‌ها نتوانند چرخ زندگی ما را بچرخانند چاره‌ای جز قطع آنها برای ما باقی نمی‌ماند.

وی می‌افزاید: در بین تمام محصولاتی که در جهرم به عمل می‌آید خرما وضعیت بسیار بدی دارد و به همین خاطر است که بیشتر، نخلستان‌ که عموماً در محدوده شهری بودند در حال تخریب هستند.

این نخل‌دار تصریح می‌کند: در جهرم بیش از 35 رقم خرمای تجاری وجود دارد اما همین خرمای شاهانی که از ارقام بسیار با کیفیت این شهرستان است نیز متاسفانه به دلایل مختلف در بازار قیمت چندانی ندارد و جزء خرماهای درجه 2 به حساب می‌آید.

توسعه صنایع فرآوری در جهرم ضعیف است

با وجود تولید محصول مرغوب و با کیفیت، در کل فارس از مجموع 34 واحد بسته‌بندی و فرآوری خرما فقط 12 واحد و آن هم نَه با ظرفیت کامل، درحال فعالیت است که نشان‌دهنده این است که توسعه صنایع بسته‌بندی و فرآوری، بسیار ضعیف است.

بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند خرید خرما با درجه‌بندی متفاوت توسط تعاون روستایی یکی از راهکارهایی است که می‌تواند به نخل‌داران کمک کند تا خرمایی را که قادر به فروش آن نیستند با هدف استفاده خام یا فرآوری آن به دولت بفروشند.

به اعتقاد آنها عدم آشنایی با ذائقه بازارهای هدف، بسته‌بندی و بازاریابی نامناسب، آگاه نبودن عموم با مزیت‌های مصرف محصولات تهیه شده از فرآوری خرما و در نهایت مشکلات مالی و اقتصادی واحدهای بسته‌بندی و فرآوری، از دلایل اصلی است که باعث کم رونقی تولید خرما و در نهایت  تبدیل نخلستان‌ها به ساختمان‌های تجاری و مسکونی شده است.

انتهای پیام/