وصف شورانگیز شاعر جهرمی در سوگ حضرت زهرا(س)
بیا بنگر که عالم سوزناک است
جهان در غم نشسته سینه چاک است
چرا چون حضرت زهرای اطهر
بهشت هر دو عالم زیر خاک است
جهان غمگین و تاریک هست و خسته
همیشه در غم و ماتم نشسته
سیاه پوش است و گردآلود و گریان
که شیطان سینه ی زهرا شکسته
*** *** ***
آنکه بر انس و ملا یک سرور است فاطمه عبد خدای داور است
فاطمه همتای آن خیبر گشاست فاطمه از این دو عالم برتر است
فاطمه نور است و نور انبیاست فاطمه نور علی مرتضی است
فاطمه نور خداوند است و بس فاطمه نور عظیم کبریاست
آفتاب صبحگاه و کهکشان ماه نور افشان و خورشید جهان
از وجود حضرت زهرا بود خلقت جمله زمین و آسمان
فاطمه بر جان و دلها حاذق است در حقیقت مهربان و صادق است
فاطمه مولا علی را همسر است فاطمه خلد برین خالق است
عالم هستی همه از فضل او یازده نور خدا از نسل او
جمله عالم حمد گویان، روز و شب می زند پر در هوای وصل او
تا دو عالم بر قرار و خرم است مادر سادات و فخر آدم است
او بهشت است و بهشت اولیا نور رخسار نبی اکرم است
*** *** ***
ندا آمد زبام آسمانها و از خورشید و ماه و کهکشانها
که آه و غم گرفته جسم و جان را و از دل تا به مغز استخوان‌ها
بروی باغ گل ماتم نشسته و در سوز و عزا شبنم نشسته
بود ایام حزن فاطمیه جهان بی کران در غم نشسته
از این پس در جهان همواره غوغاست و اشک ما همان طوفان و دریاست
شود غرق در آن هر مسلمان چرا چون وصل،با ایام زهراست
*** *** ***
ای گل پهلو شکسته مادرم/لاله در خون نشسته مادرم/ای گل پر پر ز ظلم ظالمین/ای به خون رنگین ز حکم خاینین/اسوه ی ایمان و ایثار و شرف/ گوهر دریای عصمت در صدف/ ای ندای حق گل یاس کبود/هر دو عالم از تو آمد در وجود/ای حریم تو پناه بی کسان/ آیت حق بارگاهت بی نشان /بارگاهت نور عرش کردگار/از وجودت محور حق پایدار/ای نشان دین و قرآن مبین/ نور تو از نور ختم المرسلین/لطف حق ای رحمت پروردگار/نور پاکت بر دو عالم آشکار/سوخت از جور و جفا کاشانه ات/لاله گون شد محسن دردانه ات/کینه های دشمن دیرینه ات/ ضرب در،کرد نیلی سینه ات/ظلم و جور و فتنه ی آن نابکار/ عالمی را کرد از دل سوگوار/ آن ستمکار لعین بی حیا/ جانی بی دین ز قوم اشقیاء/زد به پهلوی تو ای مام حزین/آن ستمگر دشمن قرآن و دین/ زین جفا بشکست قلب مرتضی/ شد سیه پوش عزایت مصطفی/آسمان گریان زبیداد زمان/اشکباران همچو رنگ ارغوان/ دم به دم خواهم به درگاه خدا. لعن و نفرین خدا بر اشقیا/عالمی غرق عزا یا فاطمه/ جمله گریان شما یا فاطمه/
*** *** ***
در سوگ حضرت فاطمه زهرا(س)
ای شگوه آسمان،دریای سبز پر خروش
غم گرفته سینه ام آه و فغان دارم به دوش
با شما گویم سخن از روسیاهان پلید
دیوهای بد سرشت و نا نجیب و دین فروش
شعله ی در، دایماً آتش به جانم می زند
در طریقت بر دل بی خانمانم می زند
در خم دریای نیلی می نشینم اشکبار
میخ در، چون خنجری بر استخوانم می زند
لاله گون بینم به پشت در، همیشه آفتاب
بس درخشان آفتاب ارغوان در حجاب
می زندآتش به باب کبریا،باغ بهشت
ظالم بی بند و بار بی حیا مست از شراب
ای سماوات خدای مهربان و انس و جان
تا ابد باید بسوزی بی امان و بی نشان
از شرارتهای این قوم لعین خون گریه کن
باید از چشمت ببارد اشکهای خون فشان
بر تمام اهل ایمان اهل تقوا اهل دین
بد تر از زهر، است و حنظل ظلمهای قوم کین
ای خدا در آتش قهرت بسوزان تا ابد
بت پرست و فاسق و بی اعتماد و مشرکین
