خطر در کمین قدیمیترین اثر باستانی لارستان
از عجایب این غار چشمه و حوضچههای آب شیرین است که در تمام فصول سال چه در سالهای پرباران و چه در خشکسالی جاری است. در این غار بیش از19 حوض برای جمعآوری آبی که در طول سال از سقف غار به صورت قطرههای ممتد میچکد، وجود دارد و در غار پلکانهایی برای رسیدن به این حوضچهها ساخته شده که به عجایب این غار میافزاید.
غار بن وو، یکی از قدیمیترین آثار باستانی ایران
مدتی است که دست تخریبگر انسان این غار و ظرفیت عظیم گردشگری را تهدید میکند، سیما علویه رئیس اداره میراث فرهنگی لارستان میگوید: این غار در سال 90 با شماره 30119 ثبت ملی شده و یکی از قدیمیترین آثار باستانی ایران است چراکه بر روی کتبیههای این غار آثاری از دین ویشنو دیده میشود.
به گفته وی چندی است که به بهانه تامین آب شرب منطقه عمادشهر لارستان قرار است چاه آبی در 500 متری غار حفر شود که حفر این چاه نتیجهای جز خشک شدن حوضچههای غار و از بین رفتن جاذبه گردشگری این منطقه ندارد.
علویه میگوید: با حفر چاه جادهای نیز تا یک کیلومتری غار کشیده میشود که این امر سبب میشود که حیات وحش این منطقه که شامل پرندگانی چون تیهو و کبک و غیره است، محیط زندگی خود را از دست دهند و علاوه بر از بین بردن محیط زیست یک اثر باستانی نیز در معرض تهدید قرار میگیرد.
حفر چاه مساوی با نابودی غار بن وو
علی نخبه، کارشناس زمینشناسی درباره این غار و تاثیری که حفر چاه بر روی آن دارد میگوید: غار بن وو یکی از قدیمیترین غارهای منطقه و حتی ایران است و نقش مهمی در ژئوتوریسم منطقه لارستان دارد. این غار آهکی و ذخایر آبی خاصی دارد که باید حفظ شوند اما حفر چاه در فاصله 500 متری سبب خدشه وارد کردن به حریم این غار میشود.
به باور وی با خطری که حفر چاه این غار باستانی را تهدید میکند، بهتر است که چاه در محل دیگری حفر شود چراکه حفر چاه نتیجهای جز خشک شدن چشمه غار و از بین بردن سیر طبیعی غار ندارد. نخبه میگوید: حفظ سیر طبیعی غار پس از هزاران سال خود ظرفیت و نکته مهمی است که نباید نادیده گرفته شود.
غار بن وو ترکیبی بینظیر از تاریخ و ژئوتوریسم است
زهرا تفضلی کارشناس باستانشناسی نیز بر این باور است که در این غار هر سه نوع گردشگری تاریخی، طبیعی و جغرافیایی دیده میشود و در صورتی که بدون برنامهریزی و توجه به خطری که غار را تهدید میکند، اقدام به حفر چاه شود فرصت و سرمایه عظیم لارستان از بین میرود.
وی که کارشناس ارشد جغرافیا و برنامهریزی منطقهای توریسم است میگوید: چاههای این منطقه با هم در ارتباط هستند و حفر چاه به صورت مستقیم بر چشمه غار تاثیر میگذارد همین امر میطلبد که برای هر اقدامی در این منطقه برنامهریزی همه جانبه صورت بگیرد.
به گفته تفضلی غار بن وو ترکیبی بینظیر از تاریخ و ژئوتوریسم است و در مسیر غار بهترین و زیباترین درهها وجود دارد که میتواند فرصتی برای سرمایهگذاری در زمینه گردشگری طبیعی و تاریخی باشد و تا حدودی مشکلات مربوط به بیکاری را در منطقه کاهش دهد.
به باور تفضلی مسئولان میتوانند راههای دیگری را برای تامین آب مردم در نظر بگیرند بدون اینکه به غار بن وو آسیب وارد شود. علویه سرپرست میراث فرهنگی لارستان نیز معتقد است که با تامین دستگاههای آب شیرینکن میتوان از آب شور موجود برای آب آشامیدنی استفاده کرد تا غار نیز آسیب نبیند.
تامین آب منطقه صحرای باغ با سد هایقر
نورالدین کشاورز نماینده شورای بخش صحرای باغ در شورای اسلامی لارستان از وعده تامین آب برای این منطقه از سد هایقر خبر میدهد و میگوید: در صورتی که آب این منطقه از سد هایقر تامین شود نیاز به حفر چاه نیز نخواهد بود و میتوان غار را از خطرات احتمالی حفظ کرد.
هر چند بحران آب در لارستان و بخش صحرای باغ و عمادشهر مشکلاتی را برای مردم به وجود آورده اما تامین آب شیرین نباید به هر قیمتی به ویژه نابودی آثار باستانی و تاریخی منطقه انجام شود. کشاورز وعده داد که این مسئله را از طریق شورای شهرستان لارستان پیگیری کند.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/