4 نکته درباره قطعنامه سیاسی علیه ایران /رضا حمیدی
در شانزدهمین شورای حقوق بشرقطعنامهای برضد جمهوری اسلامی تصویب شد که بانیان آن عبارت بودند از سوئد، مالدیو، تانزانیا و چند کشور ذره بینی دیگر، این قطعنامه از چند لحاظ قابل بررسی است.
نخست محورهای مورد اشاره در نطقهای کشورهای بانی و کشورهای مخالف ایران که عمدتاً بلوک غرب هستند شامل چند مورد خاص همچون حبس خانگی سران فتنه، زندانی شدن جعفر پناهی و وجود مجازات اعدام در ایران است. مشابه همین سخنان را اوباما در سخنان خود در نوروز امسال خطاب به ایرانیان نیز تکرار کرد.
جالب اینکه بیشترین حمایت از موسوی و کروبیرا نماینده اسرائیل در general debate ارائه کرد که ارزشمند بودن این مهرهها را برای بزرگترین ناقض حقوق بشر مشخص ساخت. این قطعنامه هر چند با رای ضعیفی تصویب شد و اجماعی در آن مشاهده نمیشد، اما مانور تبلیغاتی سایتهای معاند و به همراه آن سایتهای وابسته به موسوی و کروبی که دقیقاً یک متن تنظیم شده را در سایتهای خود مطابق با سایتهای منافقین و ضد انقلاب قرار داده بودند جالب توجه است. از جمله اشاره به شکست دیپلماتهای ایرانی، سخنرانی ایران در خصوص هشدار به شورای حقوق بشر درخصوص روند تخریبی امریکا -که موارد متعدد نقض سیستماتیک حقوق بشری را در کارنامه خود دارد- که مسیر شورای حقوق بشر را از بحث تخصصی و فنی به سوی سیاسی کاری میبرد و تعداد کشورهای مخالف و موافق قطعنامه جزو بندهای اصلی تمامی اخبار و تحلیلهای ضد انقلاب بوده است. نکته جالب اینجاست که کشورهای کوچک و ذره بینی که بعضاً هیچگونه مناسباتی با ایران نیز ندارند حاضرند با دریافت کمکهای نقدی از امریکا تمامی سیاستهای خود را با این کشور هماهنگ کنند.
بخش دوم کشورهای مخالف قطعنامه هستند. مجموعه 22 کشور به قطعنامه رأی منفی یا ممتنع دادند که در مقابل 24 رای موافق بیانگر عدم اجماع است. با نگاهی به کشورهای مخالف و موافق و بیانیههای قرائت شده مشخص میشود که سازمان کنفرانس اسلامیدر جریان بررسی قطعنامه پیشنهادی امریکا و سوئد علیه جمهوری اسلامیایران از جمهوری اسلامیایران حمایت نموده است. پاکستان که به نمایندگی از کشورهای اسلامیدر این اجلاس سخنرانی میکرد تاکید کرد که سازمان کنفرانس اسلامی شدیداً مخالف طرح قطعنامه علیه جمهوری اسلامیایران است و این اقدام را سیاسی تلقی میکند. نماینده سازمان کنفرانس اسلامیبا اشاره به رویکرد فعال و مثبت جمهوری اسلامی ایران در حوزه حقوق بشر از رهیافت اتخاذ شده توسط گروه غرب در شورای حقوق بشر انتقاد نمود و لابیهای گسترده امریکا در داخل شورای حقوق بشر و نیز در کشورهای مختلف را مورد نکوهش قرار داد. در این نشست همچنین سفرای کوبا، چین، موریتانی و اروگوئه علیه قطعنامه طرح شده برضد جمهوری اسلامی ایران سخنرانی کردند.
سوم اینکه آنچه باعث خشم امریکا و تشدید فعالیتهای سایتهای مخالف نظام گردید، افشاگری ایران در خصوص دخالت امریکا در روند شورای حقوق بشر است. عملکرد امریکا در کمیسیون سابق حقوق بشر باعث ناکامی آن نهاد بین المللی شد و باعث گردید تا جامعه بینالمللی عضویت امریکا را در آن سازمان پایان دهد. بنابراین عضویت امریکا در شورای حقوق بشر نیز یک امر نگران کننده برای جامعه بین المللی است و این کشور از زمان حضور در شورای حقوق بشر روندی تخریبیدر ساز وکارهای شورا داشته است. کشوری که با حمایت بیقید و شرط خود از جنایات رژیمصهیونیستی باعث نقض روزمره حقوق مردم فلسطین میشود صلاحیت حضور در شورای حقوق بشر را ندارد. سربازان امریکایی در افغانستان افراد غیرنظامی را میکشند و با اجساد آنها عکس یادگاری میگیرند که نمونه اخیر آن در هفته گذشته پس از افشاگری شبکه پرس تی وی که در آن بیش از چهل افغان از جمله 9 کودک کشته شدند موجب عذرخواهی رسمی اوباما و پترائوس فرمانده نظامیان امریکا در افغانستان شد.
چهارمین مطلب وظیفه نیروهای دلسوز و ارزشی است که باید در نظام امپراتوری رسانهای غرب نقش مهمتری ایفا کنند. مؤثرترین ابزارهای غرب در موضوع حقوق بشر ایران عناصری همچون شیرین عبادی هستند که کشور به کشور سفر کرده و توهماتی را با مقامات آن کشورها در قالب حقوق بشر در میان میگذارند. به راستی اگر افکار عمومی از هزاران شهید نیروی انتظامی که به خاطر جلوگیری از قاچاق مواد مخدر جان خود را از دست دادهاند آگاه شوند، اعدام کردن این قاتلان و برهم زنندگان امنیت اجتماعی و سلامت روانی را درک نخواهند کرد؟ یا مجازاتی کمتر از زندان برای فیلمسازی که با ساخت فیلم دروغین از شکنجه در زندانها، سعی در تخریب وجهه جمهوری اسلامیدارد قائل خواهند شد؟
انتهای پیام/85