به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه تحلیلی خبری«شیرازه»، با پایان دوران منحوس پهلوی و پیروزی انقلاب  اسلامی، استعمارگران و دنیا طلبانی که فکر می‌کردند می‌توانند ایران و ایرانی را به تسخیر همیشگی خود  درآورند، وقتی دیدند که تیرشان به سنگ خورده، با حمایت از رژیم بعث عراق با ایران وارد فاز جنگی شدند که به زعم صدام حسین قرار بود چند روزه تمام شود و به پایتخت برسد و کشورمان را فتح کند،اما نمی‌دانستند رشادت و دلیری بزرگ مردان و شیرزنانی که توانستند ۲۵۰۰ سال سلطنت شاهنشاهی را در هم بکوبند، قادر هستند تمام قد از سرزمینشان دفاع نمایند.

از همان روزهای آغازین جنگ هشت ساله ایران و عراق، مسعود رجوی ملعون که نتوانسته بود نقشه‌های شومش را در کشور پیاده کند، در سال ۱۳۶۰ بعد از عزل بنی‌صدر به اتفاق او با خلبان پیشین شاه به فرانسه متواری شد و با قدرت تمام سازمان منافقین را هدایت کرد و در پی آن موجی از ترور و انفجار را به امید براندازی نظام جمهوری اسلامی در سراسر کشور به راه انداخت.

بنی‌صدر و رجوی در پاریس به همراهی تعدادی از گروه‌های ضدانقلاب گروهی به نام شورای مقاومت ملی را تشکیل دادند. رجوی وعده سرنگونی سریع جمهوری اسلامی را طی دو ماه به رهبران سازمان‌های هم‌پیمان داد، اما گذشت زمان، باور متحدان رجوی را نسبت به سخنان وی سست‌تر کرد.

سال ۱۳۶۰ که نقطه اوج تقابل این گروهک با نظام اسلامی و مردم بود،  پس از آن که با همکاری مردم و اِشراف و قاطعیت نیروهای امنیتی، بساط جرم و جنایت آنان برچیده شد. اما با کوچ عناصر فراری نفاق به سرکردگی رجوی از نقاط مختلف به عراق که در حال جنگ با ایران بود، معادلات تغییر کرد. منافقین در کنار دشمن بعثی به جمع‌آوری اطلاعات از نقاط حساس کشور، دادن اطلاعات محموله‌های غذا و دارو به جنگنده‌های عراقی برای بمباران، حملات پراکنده مرزی و در نهایت حمله مستقیم نظامی به مرزهای کشوری که روزگاری وطن آنان بوده است، آلوده شدند.


این جنایات کم و بیش و در گوشه و کنار کشور ادامه داشت و هر بار موجب نارآرامی و یا ترور و شهادت عده‌ای مظلوم و بی‌گناه می‌شدند تا اینکه در سال ۱۳۶۷ رجوی با تحریک صدام و به‌ منظور تأثیرگذاری بر روند جنگ، با فراخوان هواداران فراری خود از کشورهای مختلف و با پیوستن تعدادی زیادی از زندانیان فراری که طی سال‌های قبل مورد رأفت نظام اسلامی قرار گرفته و آزاد شده بودند، دست به اجرای سه عملیات نظامی نسبتا گسترده با نام‌های آفتاب (۸فروردین۶۷، فکه)، چلچراغ (۲۸خرداد۱۳۶۷، مهران) و فروغ جاویدان (۳مرداد۱۳۶۷، کرمانشاه) زد و در خلال این حملات تعدادی زیادی از مردم و نیروهای نظامی به شهادت رسیدند.

رجوی در نظر داشت روز اول فرودین سال ۱۳۶۷ به مرزهای ایران حمله کند اما درگیری چند تن از نیروهای شناسایی این گروهک در نقاط مدنظر برای انجام عملیات، این حمله را چند روزی به تعویق انداخت و درنهایت بامداد ۸ فروردین۶۷ منافقین با تمام توان و با پشتیبانی هوایی و زمینی نیروهای عراقی از مرز فکه عبور کرده و به نیروهای نظامی مستقر در این منطقه حمله کردند.

مسعود رجوی در پایان عملیات «آفتاب» پیامی صادر کرد و این عملیات را هدیه نوروزی برای ملت ایران خواند! هدیه‌ای مشترک با ارتش صدام؛ چراکه توپخانه ارتش عراق به‌خصوص هنگام آتش تهیه و خمپاره‌ باران شدید مواضع نیروهای ایرانی نقش بزرگی را ایفا کرده بود.

پس از آن که منافقین توانستند خوش‌خدمتی خود را به صدام نشان دهند، در ۲۸خرداد ۱۳۶۷ از مرز ایران عبور کرده و شهر مهران که پس از چندبار تبادل بین نیروهای ایرانی و عراقی متروکه و خالی از سکنه شده بود و ارتفاعات اطراف آن را تصرف کردند. منافقین در این عملیات از نیروهای بومی خود که خراسانی بودند به عنوان خط‌شکن بهره بردند. لباس نیروهای خط‌شکن آنان، لباس نیروهای ارتش جمهوری اسلامی بود؛ چرا که اولین سد در مقابل آن‌ها نیروهای ارتشی لشکر ۷۷ خراسان بودند؛ لذا برای استفاده از اصل غافلگیری چنین تاکتیکی را انتخاب کردند.
 پس از سه روز نیروهای عراقی منطقه را ترک کرده و عقب‌نشینی کردند و نیروهای منافقین را در منطقه جایگزین کردند. منافقین در منطقه‌ای وسیع حضور داشتند. این وسعت به اندازه شهرستان مهران و ارتفاعات مهم اطراف آن مانند «قلاویزان»و در ادامه تا مناطق حاشیه‌ای شهرهای سومار، قصرشیرین، کرند غرب و حتی اسلام‌آباد غرب به صورت پراکنده بود.

منافقین مهران را به تصرف خود درآورده بودند که از مدت‌ها قبل خالی از سکنه بوده و پس از ورود به شهر با دعوت از خبرگزاری‌های خارجی دست به راه‌اندازی یک برنامه بزرگ تبلیغاتی زدند و سرکرده این گروهک تروریستی پس از عملیات، مدعی شد که وقتی در یک عملیات، شهری تصرف می‌شود، بنابراین دسترسی به تهران مشکل نخواهد بود. از این رو شعار «امروز مهران، فردا تهران» را سر دادند. تا اینکه در عملیات مرصاد تمام این مناطق یاد شده در دو استان کرمانشاه و ایلام پاکسازی شد و منافقین از منطقه رانده شدند.

از ۲۸خرداد ۱۳۶۷ تا زمان آغاز عملیات فروغ جاویدان از سوی منافقین و بخصوص در روزهای آخر مانده به عملیات فروغ جاویدان، کشور شاهد درگیری‌های پراکنده منافقین با مردم و یا با نیروهای نظامی بود. عملیات‌های تپه‌زنی (هدف قرار دادن ایستگاه‌ها وپاسگاه‌های مرزی) خمپاره‌زنی به پادگان‌ها و شهرها، و عملیات دستبرد (حمله محدود به داخل مواضع دشمن، برای اجرای ماموریت ویژه و بدون قصد نگهداری زمین)، از نمونه اقدامات منافقین در این محدوده زمانی است.

در ابتدا با ترافیک مردم و خانواده‌هایی که از بیم جنایات و قساوت منافقین در حال فرار بودند برخورد کرده و متوقف شدند. نیروهای مسلح جمهوری اسلامی از این فرصت استفاده تاکتیکی کرده و پس از آنکه منطقه از حضور مردم عادی خالی شد، در فرصتی مناسب به ستون نظامی منافقین حمله کرده و آن‌ها را تار و مار کردند.

آمار جنایات منافقین

طی ۵ روز پس از پایان عملیات مرصاد و شکست قاطع منافقین، با همکاری مردم منطقه، بیش از ۱۰۰ عملیات شناسایی انجام شد و طی آن بیش از ۲۰۰ نفر از نیروهای تنها مانده منافقین در کوه‌ها، دره‌ها، روستاها و دشت‌های اطراف دستگیر شدند.

 همچنین رجوی در دیگر ماه‌ها و روزهای سال تلاش کرد تا با انجام عملیات‌های کور تروریستی ضمن ناامن کردن فضای کشور، زمینه را برای فشار نظامی و امنیتی به جمهوری اسلامی فراهم آورد که ماحصل آن شهادت تعداد دیگری از مردم ایران بود.

 از جهت فراوانی باید گفت که آمار جنایات منافقین در سال ۱۳۶۷ تقریبا با دوران اوج خیانت رجوی و گروهک متبوعش در سال ۱۳۶۰ برابری می‌کند.
بیش از ۱۷ هزار شهید ترور، صدها عملیات تروریستی و خرابکارانه و چهار دهه همراهی و همکاری با دشمنان قسم‌خورده ایران، می‌تواند به خوبی دلایل نفرت جامعه ما از سازمان تروریستی منافقین را نشان دهد. اعضا و سرکردگان این سازمان، در تمام این مدت، موردحمایت دشمنان شناخته شده ایرانیان بودند.( ابتدا صدام و سپس، آمریکا و رژیم صهیونیستی).

  گروهک منافقین به انکار خودشان تنها در دهه ۶۰ بیش از ۱۲ هزار نفر از مردم کشور را به شهادت رسانده‌اند که ۱۵۰۳ نفر این شهدا در سال ۶۷ توسط منافقین به شهادت رسیدند. جنایات منافقین در ترور و قتل عام ملت ایران در این سال( ۱۳۶۷) به گستره کل ایران پهناور بوده است.
 استان تهران با ۲۷۴ شهید بیشترین و استان یزد با یک شهید کمترین تعداد شهدای حاصل از اعمال تروریستی منافقین را تشکیل می‌دهند، استان فارس نیز ۲۶ شهید ترور در بازه زمانی ذکر شده تقدیم نظام مقدس جمهوری اسلامی کرده است.

 میانگین سن شهدا؛

بر اساس آمار درج شده کمترین سن شهدای ترور سال ۶۷ یک کودک ۳ ساله اهل اسلام‌آباد غرب، که در عملیات فروغ جاویدان در روز سوم مرداد بر اثر اصابت گلوله مستقیم در مقابل چشم مادرش به شهادت رسید و مسن‌ترین شهید، یک پیرمرد اهل قم با ۸۹ سال سن است که در سال ۶۷ توسط منافقین به شهادت رسید.

جدول رده سنی شهدا به شرح زیر است؛
نویسنده: سمیه رعیتی فعال رسانه و کنشگر اجتماعی

انتهای پیام/۲۲۴۲۲۴