روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز طی گزارشی از جنبش اعتراضی وال استریت در آمریکا نوشت: در روزهای اخیر و به دنبال تلاش پلیس و نیروهای دولتی آمریکا برای بیرون راندن مخالفان از اماکن عمومی تنش  ها و درگیری های متعددی در تجمعات اعتراضی جنبش وال استریت در سراسر آمریکا رخ داده است.
از جمله در آتالانتا شمار زیادی از معترضان دستگیر شده اند و در اوکلند پلیس برای متفرق کردن تظاهر کنندگان از گاز اشک آور استفاده کرده است که در یک مورد بر اثر اصابت کپسول گاز اشک آور با سر یک کهنه سرباز جنگ عراق، موجب شکستگی جمجمه وی شده است.
همزمان با ورود جنبش وال استریت به دومین ماه اعتراضات، معترضان و مقامات دولتی تلاش های خود را برای پایان دادن این منازعه به سود خود، افزایش داده اند. برخورد خشونت آمیز پلیس در اوکلند و هشدار مقامات لس آنجلس نسبت به تکرار این حوادث، نگرانی ها را در خصوص گسترش سرکوب خشونت بار جنبش افزایش داده است.
یکی از سازمان دهندگان تجمعات در پایگاه اطلاع رسانی جنبش وال استریت نوشت: «استفاده از خشونت و وحشیگری برای متوقف ساختن یک حرکت مدنی، امری مطلقا غیر قابل پذیرش است. شهردار اوکلند و شهرداران و فرمانداران سراسر آمریکا باید در این جریان حمایت خود را از اعتراضات مردمی اعلام کنند. در غیر اینصورت تاریخ در مورد آنها قضاوت خوبی نخواهد کرد. آزادی برگزاری تجمعات مسالمت آمیز حق مردم آمریکاست و شما نمی توانید این حق را از ما بگیرید.»
در حالی که  اخراج معترضین از اماکن عمومی در سراسر آمریکا ادامه دارد، معترضین در پارک زاکوتی نیویورک، مقر اصلی جنبش، در حال سازمان دهی و رسمیت بخشیدن به مطالبات سیاسی خود هستند. دیمیتریوس سوبایار، یکی از معترضان نیویورکی گفت: « اعتراضات در ابتدا به صورت خودجوش و غیر منظم آغاز شد، اما ما اکنون قصد داریم این حرکت را سازمان دهی کنیم.»
به نظر می رسد که با استفاده از 400 هزار دلاری که تا کنون از محل کمک های مردمی نصیب جنبش شده است، اعتراضات می تواند ساختاری سازماندهی شده و رسمی به خود بگیرد. کارگروه های مختلفی در این زمینه تشکیل شده اند تا مسائل مختلف جنبش، از جمله مسائل مالی، اجتماعی، بهداشتی و همچنین امور حقوقی را سامان ببخشند. عضویت در این کار گروه ها برای عموم آزاد است.
به عقیده معترضان، افزایش توجه رسانه ها به جنبش، نشان دهنده تمایل اتحادیه ها، سیاستمداران و سایر گروه ها نسبت به پیوند زدن برنامه ها و خواسته هایشان با جنبش اعتراضی وال استریت است.
اما دستیابی به یک توافق واحد در خصوص خط مشی آینده جنبش کار مشکلی به نظر می رسد. معترضین و تمام کسانی که می خواهند در این حرکت سهمی داشته باشند، هر شب در گردهم آیی های عمومی دور هم جمع می شوند تا در مورد پیشنهادات، نگرانی ها و برنامه های احتمالی با هم به تبادل نظر بپردازند. هدف از این گردهم آیی ها رسیدن به اجماع است. این جلسات که 2 ساعته پیش بینی می شوند، اغلب به دلیل بحث های داغ میان معترضین ساعت ها به طول می انجامد. تعداد شرکت کنندگان در این جلسات که در روزهای آغازین از چند صد نفر تجاوز نمی کرد، در شب های اخیر به بیش از هزار تن رسیده است.
سایر کار گرو های نیمه خودجوش، روزانه صدها تصمیم برای اجتماعات روزانه جنبش می گیرند. به گفته مارینا سیترین، یکی از وکلای عضو کارگروه حقوقی، تنها تصمیماتی که واقعا مهم و مرتبط با کل جنبش هستند در گردهم آیی های عمومی مطرح می شوند.
برخی از معترضین اخیرا از ایده ایجاد شورای سخنگویان حمایت کرده اند. به عقیده آنها باید فرد یا افرادی وظیفه بیان مواضع رسمی جنبش را به عهده داشته باشند.
با نزدیک شدن فصل سرما و افزایش تعداد معترضان، نیاز به ایجاد سرپناه و تدارک زیرساخت های لازم بیش از پیش احساس می شود. هدایای اهدایی مردم که از سراسر آمریکا به دست جنبش می رسد شامل کیسه خواب، مسواک، غذا و سایر مایحتاج روزانه اعضای جنبش است.
جاستین استرکل، یکی از اعضای گروه حمل، صورت برداری و ذخیره کمک های مردمی می گوید: «یک نفر از هاوایی یک جعبه آناناس فرستاده است.» قبلا سازمان دهندگان کمک های ارسالی را در جعبه های پلاستیکی و کیسه های زباله در پارک ذخیره می کردند، اما حالا آنها اقلام ارسالی را در محلی که توسط اتحادیه معلمان نیویورک در اختیارشان گذاشته شده ذخیره می کنند.
پیام جنبش اعتراضی وال استریت این روزها در سراسر جهان در حال گسترش است. معترضان در سراسر جهان با استفاده از یک شبکه مجازی که توسط گروه هکرهای آنونیموس ایجاد شده، با هم ارتباط برقرار می کنند.
مارکوس اسکای، عضو شبکه ایندیمدیا، گروهی از فعالان رسانه ای که از جنبش وال استریت در لندن و آمریکا حمایت می کند، گفت: «همه فکر می کنند که ما فقط از طریق فیس بوک و تویتر با هم ارتباط برقرار می کنیم. اما ما از طریق فیس بوک و تویتر تنها مواضع رسمی مان را اعلام می کنیم.» وی اضافه کرد که تبادل نظر در مورد تاکتیک ها و ایده های جدید در بین اعضای جنبش در نقاط مختلف جهان از طریق شبکه اسکایپ انجام می گیرد.
با همه این اوصاف به نظر کارشناسان، جنبش اعتراضی وال استریت برای دستیابی به اهداف و مطالبات خود ناگزیر از ورود به عرصه سیاسی آمریکاست. حال باید دید جنبش چگونه می تواند قدرت خود در بسیج مردم برای برگزاری تجمعات خیابانی را به یک طیف سیاسی قدرتمند در صحنه سیاسی آمریکا تبدیل کند.