کد خبر: ۳۷۶۵۵
تاریخ انتشار: ۱۹:۳۳ - ۲۹ آبان ۱۳۹۱

آفت سینمای امروز، حاکم شدن روح تفنن به جای تذکر

روح سینمای متناسب با زیبایی و عظمت انقلاب اسلامی باید « تذکر باشد نه تفنن »

به گزارش شیرازه به نقل از شیرازیس، سینمای کشور پس از گذشت سی و سه سال از انقلاب شکوهمند اسلامی، هنوز هویتی اسلامی پیدا نکرده و اغلب سینماگران نیز با دید تجاری به سینما ، رسالتی که سینما در اشاعه فرهنگ ناب اسلامی بین عموم مردم جامعه دارد، را درک نکرده اند و امروز نیاز اساسی به رویش فعالان دغدغه مندی است تا در عرصه تولید فکر و استفاده از تکنیک سینما به عنوان رسانه انقلاب اسلامی، گامهایی در این عرصه برداشته شود و مادامی که ورود جدی به این مقوله انجام نشود و همه هزینه ها صرف اصلاح تولیدات سینمای تجاری و حاشیه های آن شود، مشکلات موجود حل نخواهد شد. 

خبرگزاری فارس روز یکشنبه 28 آبان ماه 91 مصاحبه ای با نیوشا ضیغمی بازیگر فیلم تلویزیونی «راستش را بگو» را منتشر کرد که  در قسمتی از مصاحبه، وی با بیان این که سینما سرگرمی است و قرار نیست حتما حرفی برای گفتن داشته باشد، نمونه ای از تفکرات سینماگران امروز کشور را بیان می کند ولی به نکته ای مهم اشاره می کند که « در حال حاضر فیلم‌هایی ساخته می‌شوند که خنثی هستند، ساخته می‌شوند، اکران می‌شوند و بعد هم فراموش می‌شوند. فقط یک سرمایه‌ای این وسط به باد رفته است. در چنین وضعیتی آدم بازی نکند خیلی بهتر است.»


در اینجا یادآوری تفکرات سید شهیدان اهل قلم، شهید سید مرتضی آوینی با موضوع سینما ،  خالی از لطف نیست:

::: باید دانست سینما، ماهیتاً با کفر و شرک نزدیکی بیشتر دارد تا اسلام. نسبت سینما با حق و باطل یکسان نیست و از این لحاظ، استفاده از سینما درخدمت اشاعه دین و دینداری، با دشواریهای خاصی همراه است که اگر مورد غفلت واقع شود، اصل مطلب منتفی خواهد شد. 1

 

::: روح سینمای متناسب با زیبایی و عظمت انقلاب اسلامی باید « تذکر باشد نه تفنن »... و اگرچه سینمایی این چنین، از آنجا که مخاطب آن به هر تقدیر مردم هستند، باید دارای جذابیت باشد، اما نه جذابیتی ملازم با غفلت زدگی ؛ جاذبیتی همراه با تذکر. سینمایی این چنین، لذت آور و بهجت انگیز خواهد بود، اما نه آنکه لذت و بهجت را  با مثابه غایتی منظور کند که با هر قیمتی به دست آید.2

 

::: سینمای تجاری به مسأله جذابیت «اصالت» می دهد و مخاطب خویش را نیز همواره انسانی فرض می کند ضعیف، بی اختیار، عجول، جهول، احساساتی، اهل تفنن، قدرت طلب و ... یعنی بنیان خاطب خویش را بر ضعف های روحی بشر قرار می دهد. سینمایی که می خواهد در خدمت اسلام باشد، باید «روی خطاب» خویش را به «فطرت الهی انسان» بازگرداند.3

1 . آینه جادو ، ص 165

2 . سوره ، ویژه سینما، ش 2، ص 75

3 . آینه جادو ، ص 178

 

انتهای خبر/ص

نظرات بینندگان