25 سال از پذیرش «قطعنامه 598» گذشت
هیچ کس حاضر نیست توقف جنگ به نام او رقم بخورد
همه افراد دخیل در این ماجرا به دنبال آن هستند که این پیشنهاد قبول قطعنامه را به گردن دیگری بیندازند. نظامی‌ها می‌گویند مجموعه مدیران سیاسی کشور خواستند ما دست از جنگ بکشیم، نیروهای سیاسی نیز هرگز زیر بار نمی‌روند.
شیرازه- «در روزهای آینده، در حدی که دشمن نتواند سوء استفاده کند، مردم عزیز ایران در جریان امور قرار خواهند گرفت ... » این سخنان «اکبــــر هــاشمی رفسنجانی» یک روز پس از اعلام پذیرش قطعنامه 598 بود.
اما وعده جانشین فرمانده وقت کل قوا در خصوص «در جریان امور قـــــرار گرفتن مردم عزیز ایران در روزهای آینده» درباره چگونگی پذیرش پایان جنگ 8 ساله توسط ایران، تا به امروز به طور کامل محقق نشده است.
با گذشت بیش از بیست و چند سال از این واقعه همواره مباحثی پیرامون دلایل پذیرش قطعنامه 598 ازسوی ایران مطرح شده به طوری که هرگاه کسی از مقامات کشور(خصوصا کسانی که درآن سالها دارای مناصب مهم کشوری و لشگری بودند) سخنــــی درباره این مسئله گفته و یا مطلبی به میان آورده اند، فضا ملتهب شده و دیگری را وادار به واکنش کرده است.
هر زمان صحبت از نقش سیاسیون و نظامیان وقت در پذیرش قطعنامه به میان می آید، شاهد آن هستیم که بعضی از مسئولین چنان سخن می‌رانند که گویا آنها هیچ مسئولیت و نقشی در رسیدن به آنجایی که به پذیرش قطعنامه منتهی شد نداشتند و گویا دیگران بودند که باعث پذیرش قطعنامه شدند.
هیچ‌کس نمی‌خواهد که توقف جنگ به نام او رقم بخورد و همه افراد در این مورد با هم اشتراک نظر دارند. به خاطر آن که در تاریخ این کشور ثبت نشود که فلانی موجب توقف جنگ شد و حتی هم‌اکنون نیز افراد نمی خواهند صراحتاً از نقش خود در پذیرش قطعنامه سخن بگویند. همه افراد دخیل در این ماجرا به دنبال آن هستند که این پیشنهاد قبول قطعنامه را به گردن دیگری بیندازند. نظامی‌ها می‌گویند مجموعه مدیران سیاسی کشور خواستند ما دست از جنگ بکشیم، نیروهای سیاسی نیز هرگز زیر بار نمی‌روند.
بسیاری بر آن باورند که اگر مسئولان جمهوری اسلامی در تیرماه 66 یعنی زمان صدور قطعنامه 598 اقدام به پذیرش آن می کردند،این امر پیروزی سیاسی و نظامی بیشتری برای ایران محسوب می شد.
و در برابر نیز عده ای عدم پذیرش قطعنامه را در آن مقطع زمانی به دلیل نظریه سیاسیون می دانند که درپی کسب یک پیروزی نظامی چشمگیر در میدان نبرد بودند تا آنگاه از موضع بالاتری اقدام به پذیرش 598 نمایند.
قضاوت درباره این گونه مسائل نیازمند آشکار شدن پشت پرده کامل وقایع آن دوران است اما موردی که در سالگرد پذیرش قطعنامه و با توجه به شرایط امروز کشور می تواند بسیار عبرت آموز و قابل تامل باشد این است که این روزها وضعیت کشور در خصوص پرونده هسته ای تا حدودی یادآور سالیان پایانی جنگ می باشد.
انتهای پیام/523/2
اما وعده جانشین فرمانده وقت کل قوا در خصوص «در جریان امور قـــــرار گرفتن مردم عزیز ایران در روزهای آینده» درباره چگونگی پذیرش پایان جنگ 8 ساله توسط ایران، تا به امروز به طور کامل محقق نشده است.
با گذشت بیش از بیست و چند سال از این واقعه همواره مباحثی پیرامون دلایل پذیرش قطعنامه 598 ازسوی ایران مطرح شده به طوری که هرگاه کسی از مقامات کشور(خصوصا کسانی که درآن سالها دارای مناصب مهم کشوری و لشگری بودند) سخنــــی درباره این مسئله گفته و یا مطلبی به میان آورده اند، فضا ملتهب شده و دیگری را وادار به واکنش کرده است.
هر زمان صحبت از نقش سیاسیون و نظامیان وقت در پذیرش قطعنامه به میان می آید، شاهد آن هستیم که بعضی از مسئولین چنان سخن می‌رانند که گویا آنها هیچ مسئولیت و نقشی در رسیدن به آنجایی که به پذیرش قطعنامه منتهی شد نداشتند و گویا دیگران بودند که باعث پذیرش قطعنامه شدند.
هیچ‌کس نمی‌خواهد که توقف جنگ به نام او رقم بخورد و همه افراد در این مورد با هم اشتراک نظر دارند. به خاطر آن که در تاریخ این کشور ثبت نشود که فلانی موجب توقف جنگ شد و حتی هم‌اکنون نیز افراد نمی خواهند صراحتاً از نقش خود در پذیرش قطعنامه سخن بگویند. همه افراد دخیل در این ماجرا به دنبال آن هستند که این پیشنهاد قبول قطعنامه را به گردن دیگری بیندازند. نظامی‌ها می‌گویند مجموعه مدیران سیاسی کشور خواستند ما دست از جنگ بکشیم، نیروهای سیاسی نیز هرگز زیر بار نمی‌روند.
بسیاری بر آن باورند که اگر مسئولان جمهوری اسلامی در تیرماه 66 یعنی زمان صدور قطعنامه 598 اقدام به پذیرش آن می کردند،این امر پیروزی سیاسی و نظامی بیشتری برای ایران محسوب می شد.
و در برابر نیز عده ای عدم پذیرش قطعنامه را در آن مقطع زمانی به دلیل نظریه سیاسیون می دانند که درپی کسب یک پیروزی نظامی چشمگیر در میدان نبرد بودند تا آنگاه از موضع بالاتری اقدام به پذیرش 598 نمایند.
قضاوت درباره این گونه مسائل نیازمند آشکار شدن پشت پرده کامل وقایع آن دوران است اما موردی که در سالگرد پذیرش قطعنامه و با توجه به شرایط امروز کشور می تواند بسیار عبرت آموز و قابل تامل باشد این است که این روزها وضعیت کشور در خصوص پرونده هسته ای تا حدودی یادآور سالیان پایانی جنگ می باشد.
انتهای پیام/523/2
نظرات بینندگان
نظرات بینندگان
ناشناس
پنجشنبه ۲۷ تير ۱۳۹۲
اگر كار براي خدا باشه هيچ كاري عيب و ننگ نيست ميبينيد كه جناب آيه اله هاشمي با افتخار پذيرفته اند .
پاسخ
