کد خبر: ۴۴۴۸۸
تعداد نظرات: ۴ نظر
تاریخ انتشار: ۱۳:۰۶ - ۰۴ مهر ۱۳۹۲
پنجشنبه ها با شهدا/ مجیدجان تولدت مبارک

فوتبالیستی که اهل تبانی نبود ولی هت تریک می کرد و آقای گل بود!

ابرویش را بر نمی داشت، موهایش را ژل نمی زد، پارتی های شبانه جاش نبود، مثل امروزی ها پاتوق نشین قلیان کش ها نبود، ماشین میلیونی نداشت، رقم قرارداد هایش را می شد براحتی شمرد و ...
به گزارش سرویس قطعه شهدای شیرازه شهید عبدالمجید سپاسی 52 سال قبل در چنین روزی یعنی 4 مهرماه 1340 به دنیا آمد. هنوز سیزه سالش نشده بود که پدرش را در اثر سانحه ی رانندگی از دست داد. فوتبالش عالی بود و امید های زیادی به او می رفت. انقلاب که شد مستمع پر و پا قرص سخنرانی شهید آیت الله دستغیب بود. بعد از انقلاب وارد سپاه شد. وقتی که صدام هوای قادسیه کرد او هم از بی راهه های بهمن شیر به آبادان رفت و در توپخانه مشغول به خدمت شد. با شکل گیری لشکر۱۹ فجر فارس کار خود را به عنوان فرمانده گردان آغاز کرد تا این که معاون عملیاتی لشکر شد.



هر عملیاتی که فکرش را کنید حاج مجید بوده؛ از خیبر و قدس 3 تا کربلای 4 و 5 و ...و در نهایت والفجر10. تو سپاه معروف به علمدار لشکر 19 فجر است. شجاع بود و نترس مثل کوه. شهید سپاسی خمپاره انداز(خمپاره چی)بود، او شب هنگام در عملیات والفجر10، در حلبچه بر روی ارتفاعی به نام سه تپان به وسیله ترکش خمپاره که به کنار گوشش در شقیقه او اصابت کرد به فیض شهادت نائل آمد.





دوستان مجيد كه در تيم فوتبال « بهزاد شيراز» بازي مي کردند به پاس تكريم او، نام تيم خود را به «شهيد مجيد سپاسي» تغيير دادند. این شهید عجب فوتبالیستی بود، غیرتی داشت مثال زدنی، گلزنی بود تمام عیار، فرصت ها را از دست نمی داد، او ستاره ستاره ها بود، در زمین فقط راه نمی رفت! می دوید تا پای جان، شلیک های ناگهانی اش همیشه تو چهار چوب بود، ضربه های مهلکش را هیچ دروازبان عراقی نمی توانست مهار کند. گل نمی زد اگر می زد، هتک تریک می کرد.

مجید ابرویش را بر نمی داشت، موهایش را ژل نمی زد، پارتی های شبانه جاش نبود، مثل امروزی ها پاتوق نشین قلیان کش ها نبود، ماشین میلیونی نداشت، رقم قرارداد هایش را می شد براحتی شمرد، برای برد و باخت تبانی نمی کرد، او را با دلالی کاری نبود، هتل های چند ستاره محل اقامتش نبود، مجید جوانمردانه بازی می کرد و تکل از پشت و توهین و تهمت به حریفش نمی زد، او همیشه در یک لباس بود، سرخابی نبود.



شهید سپاسی اهل قهر و باج گیری نبود، هر روز مصدوم نمی شد به هر بهانه ای! وفتی تیمش می باخت دنیا بر سرش خراب می شد، قسم می خورد بازی بعدی جبران می کند، خودش را به بی خیالی نمی زد. باخت را گردن داور و زمین نمی انداخت. مردانه بازی می کرد.

دنبال شهرت نبود، عاشق فوتبال بود، بعد از گذشت سالیان دراز عمر فوتبالی مجید هنوز تمام نشده، این روزها تیمی به نامش مزین شده  و شهید سپاسی کماکان در میدان فوتبال حضور دارد اما تمیش حال خوشی ندارد، تیم مجید سوسوي فوتبال فارس است که دارد بي سو مي شود. تيمي كه از ابتدا؛ بدون بهره گيري از لابي هاي سياسي و كارتل هاي اقتصادي، با بي پولي به فوتبال حرفه كشور مي رسد، اينك به جرم بي پولي توان ماندن در کنار پولدارها را ندارد.

حالا که بعضی از مسئولین نمی خواهند عظمت شهدایی مثل مجید سپاسی را باور کنند، ای کاش نگذارند شهيد فوتبال فارس مظلوم بماند!
نظرات بینندگان
نظرات بینندگان
میم
Germany
پنجشنبه ۰۴ مهر ۱۳۹۲
0
زنده نگهداشتن یاد شهدا، زنده نگهداشتن تاریخ سرزمینمان و زنده نگهداشتن هویت ماست.
درود بر شهید سپاسی
درود بر شهدای این سرزمین، که هستی مان را با رفتنشان تضمین کردند.
سر ما همیشه در مقابلشان به نشان احترام در حالت تعظیم خواهد بود.
زهرا
Iran (Islamic Republic of)
پنجشنبه ۰۴ مهر ۱۳۹۲
0
شهدا ادمهایی بودنند که میشد با نشستن پای فوتبالشان هم به خدارسید.
و بعضی از فوتبالیست های امروز افرادی هستند که نماز خواندنشان هم تکانی به کسی نمی دهد!!!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
پنجشنبه ۰۴ مهر ۱۳۹۲
0
کاش در عمل کمی اخلاص داشتیم
مختار
Iran (Islamic Republic of)
پنجشنبه ۰۴ مهر ۱۳۹۲
0
درود بر شهید سپاسی وغیرت ورزشی ایشان که در حال حاضر کم پیدا میشه در تجارت فوتبال