کد خبر: ۶۸۱۹۱
تاریخ انتشار: ۱۱:۵۹ - ۲۰ فروردين ۱۳۹۴
پنج شنبه ها با شهدا:

شهیدی که شاهکارش سرمایه تیم مذاکره کننده در «لوزان» شد

موضوع دست پیدا کردن ایران به توانایی غنی‌سازی اورانیوم ۲۰ درصد به سال ۸۷ باز می‌گردد. آن زمان که راکتور تحقیقاتی تهران که مصرف صرفا تحقیقاتی و پزشکی داشت و ایزوتوپ‌های دارویی تولید می‌کرد با بحران اتمام «سوخت» مواجه شده بود.
به گزارش سرویس قطعه شهدای شیرازه، «شهید شهریاری» از جمله دانشمندان هسته ای کشور بود که بخشی از زندگینامه علمی خود را چنین نوشته است: اینجانب در کنکور سراسری سال 1363 با کسب رتبه دوم در سهمیه مربوطه در رشته الکترونیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر پذیرفته شده و پس از فراغت تحصیل در کنکور کارشناسی ارشد مهندسی هسته ای شرکت کرده و با کسب رتبه اول تحصیلات خود را از سال 1369 در دانشگاه صنعتی شریف آغاز کردم.

شهید هسته ای
در بخش های دیگری از این سوابق آمده است: در سال 1371 نیز دوره کارشناسی ارشد خود را به پایان رساندم و با توجه به کسب رتبه اول در دوره مذکور با استفاده از آیین نامه دانشجویان رتبه اول، در دوره دکتری علوم و تکنولوژی هسته ای دانشگاه صنعتی امیرکبیر پذیرفته شدم. تحصیلات دوره دکتری خود را نیز در سال 1377 به پایان رسانده و از آبان ماه 1377 نیز به عنوان عضو هیئت علمی در دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر مشغول به کار شدم.
مشاغل اجرایی وی به شرح زیر بوده است:

نماینده دانشگاه شهید بهشتی در امور اجرایی همکاری با سازمان انرژی هسته ای 4/11/1383 تا زمان شهادت

عضو انجمن هسته ای ایران از 1/12/1383 تا 1/12/1385

مدیر گروه کاربرد پرتوها از 3/7/1384 تا زمان شهادت

عضو شورای آزمایشگاه مرکزی دانشگاه از 18/5/1385 تا 1/7/1386

عضو شورای فناوری دانشگاه از 25/9/1381 تا 1/7/1386

عضو کمیته تخصصی فنی و مهندسی هیات ممیزه از 10/11/1386 تا زمان شهادت
مشاور جمهوری اسلامی ایران در پروژه سزامی از 25/3/1387 تا زمان شهادت

برگزار کننده چهار کمیته علمی و کارگاه آموزشی از 1385 تا زمان شهادت

دکتر مجید شهریاری صبح روز دوشنبه 8 آذر ماه 89 در بلوار ارتش مورد سوء قصد قرار گرفت و به مقام شهادت نائل آمد. وی استاد فیزیک دانشگاه شهید بهشتی بود و پس از شهید علیمحمدی دومین محقق جمهوری اسلامی ایران در سزامی است که به مقام رفیع شهادت نائل می شود.

شهید هسته ای

جزئیات ترور شهید شهریاری از زبان بهجت قاسمی همسر شهید

همسر این شهید بزرگوار  ماجرای آن حادثه تلخ و فراموش نشدنی را اینگونه توصیف می کند . روز قبل از حادثه دکتر از دانشگاه به من زنگ زد و گفت در دانشگاه جلسه ای هست که من هم باید بروم، چون من یک طرح در دست اجرا داشتم که مدتی بود به مشکل خورده بودم و دکتر گفت مشکل طرح من در آن جلسه حل می شود. فردای آن روز من خیلی خوشحال بودم. صبح روز بعد با دکتر از منزل بیرون رفتیم. بعلت آلودگی هوا و زوج و فرد شدن خودروها،‌ دکتر نمی توانست خودرو بیاورد به همین دلیل با خودروی من رفتیم و به پسرم محسن هم گفتیم با ما بیاید اما گفت کلاس دانشگاه او ساعت 10 صبح است و نیامد و این لطف خدا بود که نیاید تا شاهد این حادثه تلخ نباشد. دکتر و راننده جلو نشستند و من هم عقب، دکتر مطابق معمول که بیشترین استفاده را از وقتش می کرد در ماشین شروع به گوش کردن تفسیر قرآن آیت اله جوادی آملی کرد، حدود پانصد، ششصد متر در بزرگراه ارتش رفته بودیم که یک موتوری نزدیک ماشین شد در همین حین راننده فریاد زد دکتر برو بیرون. دکتر پس از فریاد راننده گفت چی شده؟‌ من چون کمربند نداشتم بلافاصله از ماشین پیاده شدم راننده هم سریع پیاده شد من رفتم در سمت دکتر را باز کنم تا دکتر سریع پیاده شود که در همین حین بمب جلوی صورت من منفجر شد. بیهوش نشدم ، فقط حرارت اولیه انفجار را در صورتم احساس می کردم. خواستم بروم به مجید کمک کنم اما نمی توانستم حرکت کنم و فقط میگفتم مجید من. راننده آمد بالای سر من به او گفتم برو مجید را کمک کن اما راننده که آمد بالای سر مجید، دیدم توی سر خود می زند. یک نگاه به من می کرد و یک نگاه به مجید. دیدم کسی نبود کمک کند خودم را کشان کشان رساندم به درب خودرو دیدم مجید بی سر و صدا سرش به سمت راننده بی حرکت افتاده فهمیدم که مجید شهید شده در این دقایق من فقط داد می زدم و ناله می کردم مجید من.

شهیدی که شاهکارش در مذاکرات «لوزان» معامله شد

لحظه ای بعد فهمیدم روی برانکارد نیروهای امداد هستم، بی اختیار تا یاد مجید افتادم صحنه کربلا به ذهنم خطور کرد که سر فرزند زهرا (س ) را بریدند و چه بلاهایی که بر سر اهل بیت نیاوردند اما مجید من که خاک پای انها هم نمی شود. پس از ان گفتم الحمدلله.

شهیدی که شاهکارش در مذاکرات «لوزان» معامله شد

همسر و همرزم شهید شهریاری گفت من چون نزدیک بمب بودم خیلی صدمه دیدم و یکی از ترکشها تا نزدیکی قلبم نفوذ کرده بود و واقعا معجزه الهی بود که خطر مرگ رفع شد، پای چپ من هم از ده جا شکسته و تکه تکه شده بود که پزشکان با پیوند عضله آن را ترمیم کردند.

حماسه شهید دکتر شهریاری در طراحی فناوری غنی‌سازی ۲۰ درصد چه بود؟ 

موضوع دست پیدا کردن ایران به توانایی غنی‌سازی اورانیوم ۲۰ درصد به سال ۸۷ باز می‌گردد. آن زمان که راکتور تحقیقاتی تهران که مصرف صرفا تحقیقاتی و پزشکی داشت و ایزوتوپ‌های دارویی تولید می‌کرد با بحران اتمام «سوخت» مواجه شده بود.

شهید هسته ای

روایت صالحی از شاهکار شهید شهریاری

علی اکبر صالحی، رئیس فعلی سازمان انرژی اتمی ایران نیز پس از شهادت دکتر شهریاری گفته بود: «برای ساخت صفحات سوخت، ما نیاز به تکنولوژی جدیدی داشتیم. اصلا ما چرا تقاضای سوخت کرده بودیم؟ برای اینکه بلد نبودیم بسازیم! و خب در محاسبات هسته‌ای کسی را نداشتیم و همچین محاسباتی نیز پیش از این انجام نشده بود. اما شهید شهریاری با اعتماد به نفسی که داشت، و ما هم با اعتقادی که به ایشان داشتیم، این کار را به ایشان واگذار کردیم و ایشان هم به خوبی آن را انجام دادند. یعنی اگر در آن زمان شهید شهریاری می‌گفت که من مثلاً ۱۰ میلیارد تومان دستمزد می‌گیرم تا این کار را انجام دهم، ما مجبور بودیم که بدهیم؛ هر چه می‌گفت، مجبور بودیم که بدهیم برای اینکه کس دیگری نبود که این کار را انجام دهد. تنها کسی که در مملکت می‌توانست این کار را انجام دهد، شخص شهید شهریاری بود ولاغیر.»

آقای روحانی! دستاورد شهید شهریاری را فراموش نکنید

روز گذشته رئیس جمهور روحانی به دیدار خانواده شهید علی محمدی رفت. او در این دیدار به حفظ دستاوردهای هسته ای تاکید کرد. صحبت های رئیس‌جمهور و قدردانی از زحمات این شهید زمانی ارزشمندتر است که آقای روحانی نگاهی هم به مفاد توافق هسته‌ای ژنو و بیانیه لوزان بیندازند؛ توافقی که رئیس‌جمهور آن را «تسلیم شدن قدرت‌های بزرگ در برابر ایران» می نامد. 

شهید هسته ای

به نطر می‌رسد حراست و حفاظت از دستاوردهای شهدای هسته ای خصوصا شهید دکتر شهریاری که غنی‌سازی ۲۰ درصد یکی از مهمترین آنهاست، باید در دستور کار جدی دولت و تیم مذاکره کننده هسته‌ای باشد؛ موضوعی که آقای روحانی هم بر آن تاکید می‌کند ولی در عمل، شاهد از میان رفتن این شاهکار عظیم شهید شهریاری هستیم.

نظرات بینندگان