کد خبر: ۸۷۷۷۶
تاریخ انتشار: ۱۰:۳۴ - ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۵

خاطرات تلخ و شیرین معلم فراشبندی

نجات دانش آموزم از سقوط در دام شبکه های مجازی یکی از شیرین ترین خاطره های دوران خدمتم است.

به گزارش شیرازه به نقل از نخل بیدار در راستای بیان جایگاه والای معلم در هفته ای که از دوازدهم اربیهشت (سالروز شهادت شهید مطهری) به نام هفته ی معلم آغاز می گردد نخل بیدار با یکی از بانوان معلم شهر فراشبند گفت وگویی کوتاه به شرح زیر انجام داد.

 

با سلام لطفا خودتتون رو معرفی کنید.

با نام و یاد خداوند مهربان و سلام و صلوات بر محمد  وآل محمد(ص) و با تبریک هفته ی بزرگداشت مقام معلم بر معلمان عزیز و دلسوز و گرامیداشت یاد وخاطره استاد شهید مرتضی مطهری و شهدای فرهنگی و دانش اموز شهرمان.

اینجانب نسرین عالیشوندی مدیر دبیرستان کوثر خوشحالم و به خود می بالم  که خداوند متعال توفیق خدمت به خلق را در کسوت معلمی به این بنده عنایت فرمود و ان شاء الله که بتوانم با استعانت از خداوند و ائمه اطهار دو دعای خیر دانش آموزانم در ادامه این رسالت عظیم موفق و سربلند باشم.

 

خاطره ای از اولین روز تدریس خود بیان کنید:

سال اول خدمت ابلاغ دبیری دروس (دینی-عربی و قران) در سه مدرسه ی شهر (حضرت زهرا(س) توحید وبی بی رقیه) را به مدت 36 ساعت در هفته از آموزش و پرورش دریافت کردم.

روز اول مدرسه جلسه ی ابلاغ باید به مدرسه ی حضرت زهرا(س) که خود نیز دوران تحصیل را در آن گذرانده بودم می رفتم. صبح زود با شوق و ذوق همراه با کمی استرس و دلهره راهی مدرسه شدم و بعد از رسیدن به مدرسه وقتی وارد دفتر شدم با تعدادی از معلمان خودم که الان می باست به عنوان همکار کنارشان باشم روبرو شدم.

با اینکه حس خوشایندی داشتم ولی استرس و دلهره بیشتری بر من متولی شد. بعد از نشستن لحظاتی در کنار معلمانم و مختصر برنامه ای که مدرسه به مناسبت روز اول مدرسه داشت هر کدام از ما را به کلاس فرستادند که کلاس دوم ب نیز به بنده محول شد.

این کلاس به دلیل کمبود اتاق در نمازخانه تشکیل شده بود .

با نام و یاد خدا راهی کلاس شدم، وقتی وارد کلاس شدم متوجه شدم اکثر دانش آموزان قوم خویش، همسایه و یا از آشنایان هستند. دانش آموزان هیچ  کتاب و برنامه ای نیز به همراه نداشتند و به همین دلیل نمی شد کلاس درس را عملا شروع کرد و پیش خود فکر کردم چگونه باید 90 دقیقه را بدون برنامه در این کلاس سپری کنم، همه ی این عوامل باعث شد که استرس و اضطراب و دلهره ام بیشتر شود، با خود اندیشیدم اگر در این جلسه نتوانم خودم را جمع وجور کنم شاید دیگر هیچوقت نتوانم به عنوان یک معلم خوب و اثر بخش عمل کنم، سپس در دل یا علی گفتم و کلاس درس را با نام یاد خداوند و تلاوت سوره ی والعصر شروع کردم و بعد از آن نیز با معرفی خود وسلام واحوالپرسی از دانش آموزان خواستم که خود را به ترتیب معرفی نمایند و برای اینکه وقت کلاس به بطالت نگذرد قرائت نماز را از همه آنان  خواستم و با تک تک آنان کار نمودم وشکر خدا با هر سختی که بود آن ساعت به خیر گذشت ولی به عنوان  اولین ساعت در روز اول خدمت برای همیشه در ذهنم ماند.

 

شیرین ترین خاطره ی دوران خدمتتان چ بوده:

تمام لحظه ها واوقاتی که درمدرسه در کنار دانش آموزان  و همکاران سپری کرده ام برایم شیرین وبه یادماندنی بوده اند.

ولی شیرین ترین لحظه ها برایم هنگامی که میبینم دانش آموزانم به عنوان یک فرد مفید  درشغل های مختلف درجامعه خدمت میکنند.

وقتی میبینم دانش آموزانم در رشته های مورد علاقه شان در دانشگاه پذیرفته میشود.

وقتی دانش آموزانم به مدارج بالای علمی رسیده اند.

وقتی می بینم دانش آموزانم به عنوان یک انسان مفید در جامعه حضور دارند.

وقتی می بینم دانش آموزانم به عنوان یک انسان شریف در خانه وظیفه مادری را به خوبی انجام میدهند.

وقتی میبینم دانش آموزان دیروزم امروز به عنوان یک همکار در کنارم معلمی می کنند و .....

 

ولی شیرین ترین خاطره سال جاری نجات دانش آموزم از سقوط در دام شبکه های مجازی بود.

این دانش آموز که به دلیل مشکل پیش آمده اصلا وضعیت روحی مناسبی نداشت و حتی در آستانه اجرای تصمیمات شوم و ناخوشایندی بود با مراجعه به بنده و بیان مشکل اش توانستم با مشاوره و راهنمایی در چند جلسه و البته عنایت و یاری خداوند به او کمک کرده و او را بعد از چندین ماه به حالت عادی زندگی برگردانم.

 

 

تلخ ترین خاطره دوران تدریس:

تلخ ترین خاطره دوران خدمتم وقتی در آذرماه 1380خبر فوت ناگهانی دانش آموزم،ریحانه قدوسی فرد را شنیدم بود. این دانش آموز که از دانش آموزان فعال و نمونه مدرسه حضرت زهرا(س)در پایه دوم بود،

یک روز بعد از عید فطر همراه پدرش براثر سانحه تصادف از دنیا رفت.

 

و همچنین همان سال تحصیلی یعنی در خردادماه1381وقتی خبر فوت دانش آموز پرتلاش و نمونه مدرسه حضرت زهرا(س)جلالی که براثر بیماری در بیمارستان شیراز در گذشت را شنیدم بود. 

 

چه پیامی به معلمینی که تازه به این عرصه  وارد شده اند دارید؟
 

بنده کوچک تر از آن هستم که بخواهم به معلمان عزیز توصیه هایی داشته باشم ولی یکسری موارد کلی هست که لازم است هر معلمی به آن  توجه وعمل  نماید.

هر معلم باید اول قدر خود را بداند و منزلت خویش را  بشناسد واحساس مسئولیت کند. چون از نظر خداوند کار معلم کار خداوند است و نقش او در جامعه  نقش پیامبر اکرم (ص) است .

یک معلم باید بداند که  امانت دار است ودانش آموز امانتی است که در اختیار اوست وباید سعی کند امانت دار خوبی باشد .

معلم باید الگوی عملی مناسبی در اخلاق  ورفتار و پوشش و رعایت ظاهر برای دانش آموزانش باشد.

معلم باید سعی کند در همه حال وهمه جا برای دانش  آموزانش معلم باشد.

خود را به علم روز مجهز کند و فقط به داشته های قبلی خود اکتفا نکند.

معلم باید به کار خود علاقمند باشد، صبور باشد و اهل مطالعه وتحقیق و پژوهش باشد.

باطنی صادق و ظاهری آراسته داشته باشد.

 اگر فعالیت های دیگری هم دارد هیچ کدام را به کار اصلی خود یعنی معلمی ترجیح ندهد.

معلم باید بطور مستمر از کار خود ارزیابی به عمل آورد و در عین معلم بودن مربی نیز باشد.

با شیوه ها و روشهای نوین تدریس و یاد دهی و اصول تعلیم و تربیت و روانشناسی  آشنایی کامل داشته باشد.

از برنامه های تکراری در امر تدریس و کلاس داری پرهیز کند .

با خلوص نیت وقصد خدمت کار کند وتوقع  تقدیر جز از خداوند سبحان نداشته باشد.

حتی الامکان از وضع خانوادگی،  طرز فکر، رفتار و استعداد دانش آموز خود آگاه باشد.

به شغل معلمی افتخار کند و کار معلمی را با نیت قرب الهی انجام دهد واز کار خود لذت ببرد.

 

انتهای پیام/

 

نویسنده :
محمد باقر دشتی
نظرات بینندگان