به گزارش شیرازه، معضل کمربندی خرامه، به طور معمول شعار واحد دلسوزان شهر از زمان هخامنشیان(!) تاکنون بوده است.

طی روزهای گذشته در حرکتی غیرقابل وصف، صورت مسئله، با کشیدن «یک خط سبقت ممنوع» در خیابان ابوالفضل(ع) و خیابان بوستان پاک شد تا رانندگان یادشان بماند که هر کسی سبقت گرفت، پشت دستش را داغ می‌کنند.

این حرکت عظیم یک نکته جالب را هم در سینه داشت؛ همین خط ساده، همین حرکت موضعی، همین تدبیر دلسوزانه هم شامل حال محله دروازه کربالی نشد، البته این سنت، همیشه وجود داشته و قبلا هم مفصلا در این رابطه توضیح داده ایم.

البته فردا این حرکت بزرگ و در خور تحسین، در دل گزارش های درخشان پایان دوره ای، گنجانده می شود و عملکرد چهارساله شورای اسلامی شهر خرامه را در لکه گیری خیابان ابوالفضل(ع) و نصب علائم روی در و دیوار خلاصه خواهد کرد.

شایان ذکر است، قانون اساسی، 34 ماده و 9 تبصره را به عنوان وظایف و اختیارات شورای اسلامی شهر عنوان کرده است که بررسی و شناخت کمبودها، نیازها و نارساییها و تهیه طرح و پیشنهاد و راه حل، در ماده 2 آن گنجانده شده است.

یادآور می‌شود، سال 92 از بین 16 صندوق رای خرامه و سجل آباد، صندوق مدرسه فاطمیه و مدرسه ایثارگران در دروازه کربالی قرار داشت و از این دو صندوق، 816 رای برای اسماعیل بذرافکن، 555 رای برای سیدنورالدین ایزدی و 443 رای برای صحب اله کرمی بیرون آمد.

در پایان جا دارد یادی کنیم از «بیانیه منتخبین چهارمین دوره شورای شهر» که در تیرماه سال 92 منتشر شد و در خط دوازدهم آن آمده بود "اعلام می داریم که با سعه صدر و گوش های شنوا، در خدمت اقشار مختلف شهرمان خواهیم بود".

گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من

آنچه البته به جایی نرسد فریاد است